Ζωή σαν Κινούμενο Σχέδιο (Life, Animated)
Ο Όουεν στα τρία του χρόνια άρχισε να χάνει επαφή με τον κόσμο και διαγνώστηκε με αυτισμό. Οι γονείς του αλλά και ο μεγαλύτερος του αδερφός ζουν από τότε προσπαθώντας να βελτιώσουν την ζωή του Όουεν αλλά και να μπορέσουν να βρουν ένα τρόπο επικοινωνίας μαζί του. Τα πρώτα χρόνια ήταν αδύνατον μέχρι που η λύση βρέθηκε μέσα από τις ταινίες της Walt Disney.
O Όουεν παρακολουθεί με μανία τον Βασιλιά τον Λιονταριών, τον Πίτερ παν, την Άριελ, το Βιβλίο της Ζούγκλας και άλλα. Μέσα από τις ταινίες βρίσκει τον τρόπο να ερμηνεύσει τον κόσμο αλλά και να ζήσει μέσα σ’ αυτόν. Ο Όουεν είναι πια ένας νεαρός άντρας που μέσα από την σωστή εκπαίδευση μπορεί να ζήσει εν μέρει ανεξάρτητος. Η αγάπη του όμως για τις ταινίες παραμένει. Δεν παρακολουθεί απλά, αλλά δημιουργεί με έμπνευση τις ταινίες την δική του ιστορία, The land of the last sidekicks, με τον δικό του κακό τον Fuzzbutch. Επιπλέον, δημιουργεί ένα club για φίλους των συγκεκριμένων ταινιών δημιουργώντας μ’ αυτόν τον τρόπο νέες φιλίες. Δίπλα του ο πατέρας του, δημοσιογράφος της Wall Street Journal, Ron Suskind συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου Life animated.
Ένα συγκινητικό ντοκιμαντέρ για την πάλη μιας οικογένειας με μια ασθένεια που δεν θεραπεύεται και δεν εξηγείται.
Ταυτόχρονα όμως το Ζωή σαν κινούμενο σχέδιο επιχειρεί να μπει και στον κόσμο του Όουεν, να καταλάβει όσο γίνεται τις σκέψεις, τα άγχη και τις φοβίες ενός ανθρώπου που ουσιαστικά το πρόβλημα του είναι ότι αντιλαμβάνεται διαφορετικά – και πολύ πιο απλά- τον κόσμο. Οι σκοτεινές στιγμές υπάρχουν – ο εκφοβισμός που δέχθηκε στο σχολείο, ο χωρισμός του με την κοπέλα του Έμιλυ- αλλά η κάμερα δεν εστιάζει εκεί.
Στόχος της ταινίας είναι να μην ρίξει περισσότερο σκοτάδι στον αυτισμό- στιγμές του παρελθόντος που δείχνουν την εξέλιξη της ασθένειας παρουσιάζονται με την μορφή κινουμένου σχεδίου, όπως ίσως θα τις αντιλαμβανόταν ο Όουεν- αλλά να δώσει μια εκδοχή όπου ο αυτισμός δεν είναι ασθένεια αλλά ένας ιδιαίτερος τρόπος ζωής.
Αν και μοιάζει με διαφήμιση της Disney – με guest εμφανίσεις από τις φωνές του Τζαφάρ, Jonathan Freeman, και του Ιάγου, Gilbert Gottfried- η ιδέα ότι μπορεί να αποτέλεσαν οι ταινίες αυτές την σωτηρία ενός παιδιού παραμένει στο πρώτο σκαλί των εντυπώσεων.
Για κάποιες οικογένειες που έχουν την ασθένεια στο σπίτι τους η εξερεύνηση στο μυαλό του Όουεν μπορεί να μην τους εντυπωσιάσει αλλά να τους θυμίσει την καθημερινότητα τους, για τους υπόλοιπους αποτελεί εμπειρία σ’ ένα θέμα που αρχίζει τα τελευταία χρόνια να αποβάλει την ταμπέλα του ταμπού από πάνω του.
