Το τέλος των CD, DVD και η αυτοκρατορία του Netflix

H μελαγχολία ενός διαστημικού καουμπόη…

Ο κόσμος αλλάζει καθημερινά με ρυθμούς που ίσως ζώντας την κάθε μέρα μερικές φορές να μην αντιλαμβανόμαστε. Το καταλαβαίνουμε μοναχά όταν έρθει μια στιγμή συνειδητοποίησης που μας κάνει να κοιτάξουμε λίγο πίσω στο παρελθόν.

Τον προηγούμενο μήνα χρειάστηκε μετά από πολλά χρόνια να αλλάξω αυτοκίνητο και γύρισα αρκετές αντιπροσωπείες για να λάβω την καλύτερη για εμένα απόφαση, αναλόγως των χρημάτων που διέθετα. Τα νέα αυτοκίνητα έχουν όλα μεγάλες κονσόλες tablet ενσωματωμένες, ουσιαστικά ένα μικρό υπολογιστή ο οποίος συνδέεται με δορυφόρο, GPS, χάρτες και πλοηγούς και αρκετές νέες προσθήκες, που θα έκαναν ίσως τις παλιότερες γενιές να νιώθουν ότι μπαίνουν σε διαστημόπλοιο… Τι έλειπε όμως;

Προς μεγάλη μου όμως έκπληξη, έμαθα ότι πλέον κανένα αυτοκίνητο δεν έχει CD player! Όπου μάλιστα το ζήτησα έστω ως επιλογή, οι πωλητές με κοίταζαν σαν εξωγήινο, γέλασαν και μου είπαν ότι τα CD είναι εντελώς ξεπερασμένα και ότι όλοι πια χρησιμοποιούν θύρες USB. Το να ζητά κάποιος σήμερα να διαθέτει το αυτοκίνητο του CD είναι σχεδόν ταυτόσημο με το να ζητά να δέχεται κασέτες. Το μυαλό μου πήγε παράλληλα στο δια ταύτα. Εφόσον όλες οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες σταματούν το CD πώς θα επηρεάσει αυτό τις πωλήσεις μουσικών δίσκων; Τι θα κάνω με τους αγαπημένους μου δίσκους της διόλου ευκαταφρόνητης συλλογής μου; Θα μου λείψει άραγε το κουβάλημα των CD που γέμιζαν τις πλαϊνές πόρτες, ως και το πορτμπαγκάζ στα μεγάλα ταξίδια;

H σταδιακή κατάργηση του CD που είναι σε εξέλιξη, θα επηρεάσει άραγε και την άλλη μας συλλεκτική μανία, τα DVD; Άπειρες ταινίες, αγορασμένες ή από προσφορές περιοδικών και εφημερίδων βρίσκονται σε κάθε νοικοκυριό. Πράγματι η αγορά DVD περνά κρίση, ακόμα εντονότερη είναι η αίσθηση που αφήνει το κλείσιμο των βίντεοκλαμπ (ή πιο ορθά dvd club) που το ένα μετά το άλλο κατεβάζουν τα ρολά τους χρόνια τώρα. Μια άλλη έκφανση της τάσης είναι και η μεγάλη πτώση τιμών στα Blu-Ray players (δηλαδή συσκευών αναπαραγωγής που παίζουν εξίσου Blu-Ray και DVD), τα οποία έχουν σχεδόν εξομοιωθεί με των απλών DVD players, αλλά και των ίδιων των υψηλότερης ποιότητας δίσκων Blu-Ray, που πολλές φορές η τιμή τους είναι ακόμα και χαμηλότερη από των αντίστοιχων DVD. Όπως αναλύαμε και παλιότερα στα οικονομικά κάθε προϊόν έχει τον κύκλο ζωής του, μετέπειτα πρέπει να δημιουργήσουμε στην αγορά μια νέα καταναλωτική ανάγκη να την αντικαταστήσει, για να πάμε μετά να την καλύψουμε. Άραγε, -όσοι θυμούνται παλιότερα- ξυπνήσαμε «ξαφνικά» μια μέρα και σταματήσαμε να έχουμε τις μαγνητικές βιντεοκασέτες στη ζωή μας;

Από την άλλη, όλα δείχνουν ότι το μέλλον θα καθιερώσει τα VOD (Video On Demand) στη ζωή μας. Το πλήρως διαδεδομένο Internet δίνει χώρο για την online πώληση ταινιών. Ο χρήστης θα μπορεί εύκολα είτε από το σπίτι του, μέσω της τηλεόρασης ή του υπολογιστή του, είτε μέσω κινητού του από οπουδήποτε, να νοικιάζει ή να αγοράζει το δικαίωμα να δει μια ταινία, κάτι που γίνεται ήδη και το υποστηρίζουν αρκετές εταιρείες διανομής και στη χώρα μας. Παράλληλα, πολλοί δημιουργοί, παραγωγοί ή σκηνοθέτες διαθέτουν τις ταινίες τους στο Διαδίκτυο προς ενοικίαση, αγορά (πληρωμή και κατέβασμα) ή προβολή επί πληρωμή (online streaming) έναντι αμοιβής. Αυτό που δεν έχει ακόμα ξεκαθαριστεί είναι ο κολοσσός που θα αποτελέσει τον πόλο έλξης, το μαγνήτη που θα τραβήξει δημιουργούς και θεατές, την ασφαλιστική ομπρέλα της αξιοπιστίας και τον τόπο συνάντησης των περισσότερων για να επικρατήσει. Σκεφτείτε κάτι σαν το youtube με συνδρομή. Ή μήπως υπάρχει ήδη;

Αν όλα αυτά σας φαίνονται μακρινά και απίστευτα, σκεφτείτε το κατόρθωμα του δικτύου του Netflix να κατακλύσει τον πλανήτη. Τα αποτελέσματα φαντάζουν εξωπραγματικά. Στις 6 Ιανουαρίου 2016 γράφαμε την είδηση ότι ήρθε και επίσημα και στη χώρα μας, μιας που πολλοί ήδη κατέφευγαν σε ένα γνωστό κόλπο, δηλώνοντας αμερικάνικο ip και είχαν ήδη συνδρομή. Τώρα, σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του Investopedia, τα νούμερα του παγκοσμίως είναι τεράστια. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι η συνδρομητική υπηρεσία έχει αυτή τη στιγμή 81 εκατομμύρια συνδρομητές και περί τις 339 εκατομμύρια συνδεδεμένες συσκευές, συγκεντρώνοντας συνολικά το 32% των συνδεδεμένων συσκευών παγκοσμίως! Με άλλα λόγια, ένας στους τρεις χρήστες του ίντερνετ είναι ήδη συνδρομητής του!

Ο μέσος συνδρομητής αφιερώνει στο δίκτυο του Netflix περί τις 2 ώρες ημερησίως, παρακολουθώντας κυρίως αγαπημένες του σειρές, για να συμπληρώσει όλο τον κύκλο – θυμίζουμε ότι το δίκτυο βγάζει στον αέρα ταυτόχρονα όλα τα επεισόδια κάθε κύκλου των σειρών του. Τα έσοδα του δικτύου δεν προέρχονται μόνο από τις συνδρομές, αλλά και την πώληση δικαιωμάτων τηλεοπτικών σειρών, με στυλοβάτη φυσικά το House of Cards. Επίσης το δίκτυο τελευταία εκτός από σειρές επένδυσε και σε ταινίες, με πρόσφατο παράδειγμα το Beasts of No Nation και το δεύτερο Τίγρης και Δράκος να έρχονται. Τελευταία μεγάλη επιτυχία του η εξασφάλιση των νέων ταινιών της Ντίσνεϊ. Σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές το Netflix θα αποτελέσει το μεγάλο διεκδικητή των σκήπτρων του VOD και τεράστιο ανταγωνιστή για οποιονδήποτε άλλο προσπαθήσει να μπει στο χώρο. Ενδεικτικά, λοιποί δελφίνοι μέχρι στιγμής είναι τα Amazon Video/Prime, Hulu, Vudu.

O κόσμος μας αλλάζει και εμείς θα πρέπει να αποφασίσουμε σε τι θα τον ακολουθήσουμε και σε τι όχι. Ελάχιστοι πλέον έχουν τηλεόραση που να μην είναι flat, υπάρχουν κάποιοι όμως που αρνούνται να την αντικαταστήσουν. Όπως αντίστοιχα υπάρχουν οι λάτρεις του αναλογικού ήχου έναντι του ψηφιακού, οι συλλέκτες δίσκων βινυλίου. Προσθέστε σε αυτά και το ότι τα παιχνίδια υπολογιστών σύντομα θα αναγνωριστούν επίσημα ως Ολυμπιακά αθλήματα, ήδη θεωρούνται από πολλούς. Ενδεικτικά, τον τελικό του δημοφιλούς παιχνιδιού League of Legends το 2015, παρακολούθησαν παγκοσμίως περί τα 334 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ στον τελικό του περασμένου Euro 2012 (που είναι και επίκαιρο) η τηλεθέαση άγγιξε τα 299 εκατομμύρια, φυσικά αφορώντας μικρότερο γεωγραφικά μέρος του πλανήτη. Σίγουρα θα φαντάζει περίεργο στις παλιότερες γενιές των σφαιριστήριων, που μεγάλωσαν με φλιπεράκια, παιχνιδομηχανές Pacman που δέχονταν κέρματα, Atari ή μετέπειτα πρώιμα παιχνίδια υπολογιστών. Δεν ξέρω αν συμφωνώ ένα παχουλό παιδάκι με παχιά γυαλιά που κάθεται ατέλειωτες ώρες μπροστά σε έναν υπολογιστή παίζοντας να θεωρείται «αθλητής», όμως το computer gaming απαιτεί προπόνηση και δεξιοτεχνία, έχει ομαδικές τακτικές και στρατηγικές και ίσως έχει την ίδια βάση στο να θεωρηθεί ολυμπιακό άθλημα, όσο έχει, για παράδειγμα, το σκάκι ή η σκοποβολή. Το μόνο που σκέφτομαι αυτοσαρκαζόμενος -ως φανατικός gamer- είναι πόσα χρήματα έχανα τόσα χρόνια!