Μάρεν Άντε: Οι γυναίκες πρέπει να σκηνοθετούν περισσότερο
Έντονος διάλογος έχει δημιουργηθεί γύρω απο το γεγονός πως στο φετινό φεσττιβάλ Καννών οι γυναικείες διαγωνιστικές συμμετοχές ήταν μόνο τρεις. Πρόκειται για «λάθος» του φεστιβάλ και της κινηματογραφικής βιομηχανίας εν γένει, για εμμονή στην προκατάληψη ότι οι γυναίκες δεν κάνουν καλές ταινίες ή το πρόβλημα βρίσκεται αλλού;
Ήδη η ηθοποιός Jessica Chastain, ως μέλος μάλιστα της φετινής επιτροπής του φεστιβάλ, διερωτάται ποια είναι η λύση δεδομένου ότι οι 19 ταινίες που είδε σε 10 μέρες την άφησαν ενοχλημένη ως προς την απεικόνιση των γυναικείων χαρακτήρων σε αυτές.
Ακόμη ένα μέλος της κριτικής επιτροπής, η Maren Ade, σκηνοθέτιδα της περσινής μαύρης κωμωδίας με τίτλο «Toni Erdmann», η οποία μάλιστα ήταν και υποψήφια για βραβείο Όσκαρ, υποστηρίζει πως η σημμετοχή των γυναικών σκηνοθέτιδων στο φεστιβάλ αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
Συπμληρώνει ακόμη πως υπαίτιο δεν είναι το φεστιβάλ για την περιορισμένη συμμετοχή των γυναικών αλλά πως οι γυναίκες θα πρέπει να δημιουργούν περισσότερο και πως αναγκαία είναι μια πιο ριζική αλλαγή.
Αναφέρει πως πράγματι εάν κάποιος παρατηρήσει τις κινηματογραφικές παραγωγές από άντρες και γυναίκες, είναι φανερή η μειοψηφία των γυναικών δημιουργών. H Γερμανίδα σκηνοθέτις μάλιστα τονίζει πως πρέπει όλοι οι δημιουργοί να κάνουν και κακές ταινίες προκειμένου μελλοντικά να εξελιχθούν και να κατορθώσουν για παράδειγμα να σκηνοθετήσουν 10 καλές ταινίες σε διάστημα 50 ετών. Δεν είναι εξάλλου δυνατόν να σκηνοθετήσει κάποιος στο ξεκίνημα του μία ταινία στο επίπεδο του Woody Allen ή του Takasi Miike.
Η ταινία «Τοni Erdmann» αφού συμπλήρωσε ένα χρόνο ταξιδεύοντας σε διάφορα φεστιβάλ με πολλές υποψηφιότητες, οδήγησε την σκηνοθέτιδά του στο συμπέρασμα πως χρειάζεται παγκοσμίως μία οικονομική κρατική στήριξη προς τις γυναίκες σκηνοθέτιδες, ενώ στην Αμερική όπου δεν υπάρχουν κονδύλια για την βιομηχανία του κινηματογράφου, θα έπρεπε τα κινηματογραφικά studios να συνεργαστούν και να προσφέρουν από κοινού οικονομική βοήθεια στις γυναίκες σκηνοθέτιδες.
Μία τέτοια κίνηση μόνο όφελος θα μπορούσε να φέρει στο κοινό. Η Maren Ade επισημαίνει μάλιστα από την στιγμή που κάποιος παίρνει στα χέρια του οικονομική συνεισφορά, οι πιθανότητες παραγωγής μιας «κακής» ταινίας περιορίζονται καθώς οι προσπάθειες παραγωγής θα στραφούν μόνο σε ένα καλό αποτέλεσμα.
Ισότητα μεταξύ γυναικών και αντρών στον χώρο του κινηματογράφου δεν είναι απλά και μόνο η ίση συμμετοχή αντίστοιχων ταινιών σε διάφορα φεστιβάλ ή και απονομές βραβείων, αλλά πολύ περισσότερο είναι το ισότιμο δικαίωμα των γυναικών να δημιουργούν «κακές» ταινίες με τον ίδιο ρυθμό που ενδεχομένως δημιουργούν οι άντρες. Αυτή είναι η αληθινή φύση της ισότητας, σημειώνει η Ade.
Είναι πραγματικότητα πως στις περιπτώσεις που ακόμη και επιτυχημένες και δημιουργικές γυναίκες κάνουν κάποιο «λάθος», η κριτική που δέχονται είναι πολύ πιο έντονη συγκριτικά με εκείνη που θα δεχτούν αντίστοιχα οι άντρες.
Συμπερασματικά , η γερμανίδα σκηνοθέτιδα αναφέρει πως ένα αληθινό σημάδι προόδου θα ήταν οι γυναίκες σκηνοθέτιδες να κρίνονταν αποκλειστικά και μόνο με βάση την δουλειά τους, με οποιαδήποτε κριτική αποκομμένη από διακρίσεις και συγκρίσεις των δύο φύλων.
