Μαριονέτες
Μετά τη δολοφονία ενός φίλου του φωτογράφου, ένας δημοσιογράφος (Αλέξης Γεωργούλης) προσπαθεί να λύσει το μυστήριο του ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία. Μια παλιά υπόθεση, μια μυστική αδελφότητα, καθώς και νέα μυστικά θα έρθουν σιγά-σιγά στην επιφάνεια, καθώς ο ήρωας προσπαθεί να ξεφύγει από αυτούς που τον κυνηγούν.
Ευγενικές ίσως οι προθέσεις του Παντελή Καλατζή να κάνει ένα αστυνομικό θρίλερ με έναν ήρωα που αναζητά το δίκιο του, ψάχνει και κυνηγιέται. Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι μάλλον αδιάφορο, καθώς μιλάμε για μία υπόθεση που μπλέκεται χωρίς λόγο, που κινείται σε μονοπάτια που λίγο πολύ είναι γνωστά -διαφθορά, εξουσία, μάσκες, πίστη όλα γίνονται ένας αχταρμάς με αποτέλεσμα να μην ξέρει ο θεατής τι πρεσβεύει ο κάθε ένας από τους ήρωες.
Και καθώς κάποιοι από αυτούς περιφέρονται εκτοξεύοντας ατάκες γεμάτες στόμφο. Όπως ο Γιώργος Κιμούλης που το μόνο που φαίνεται να κάνει είναι να απευθύνει τις εν λόγω ατάκες σε όποιον είναι αρκετά άτυχος να βρεθεί στον δρόμο του και να τον ακούσει (αν και υπάρχουν στιγμές που ο θεατής νιώθει ότι ο ηθοποιός ξέρει ότι μας κάνει πλάκα).
Στην πραγματικότητα, οι Μαριονέτες αποτελούν ένα B-movie. Και μάλιστα ένα αρκετά καλογυρισμένο B-movie, καθώς εάν υπάρχει κάτι που ξεχωρίζει στην ταινία, αυτό είναι η ενδιαφέρουσα σκηνοθετική ματιά σε μία παραγωγή που φαίνεται αρκετά ακριβή. Υπάρχει και το κλασικό κλείσιμο του ματιού στον Στάνλεϊ Κιούμπρικ και το Eyes Wide Shut με μία κλασική σκηνή οργίων -η ατάκα «κοινωνήστε» είναι όλα τα λεφτά.
Τελικά να τη δω;
Μόνο αν είστε μέλη μιας μυστικής αδελφότητας.
Fun trivia: Ο Αλέξης Γεωργούλης συνυπογράφει και το σενάριο της ταινίας.
Την ειδα στις Νυχτες Πρεμιερας τον Σεπτεμβριο και τολμω να πω πως μου αρεσε πολυ.Εχει γρηγορη υποθεση και πλοκη και ωραια σκηνοθεσια! Ειστε αρκετα υπερβολικοι στην κριτικη σας…