Μάθημα Κινηματογραφικής Ιστορίας 10: B – Movies

Όταν ακούμε την λέξη Χόλυγουντ μας έρχονται στο μυαλό όλες εκείνες οι ταινίες με τα εκπληκτικά εφέ, τους τρελούς προϋπολογισμούς και τα πρωτοκλασσάτα ονόματα. Όμως, δεν είναι πάντα έτσι μια κινηματογραφική ταινία. Υπάρχουν και ταινίες που μπορεί να έχουν πιο χαμηλό budget, αλλά να είναι εξίσου αξιόλογες. Αυτές οι ταινίες έχουν την «ταμπέλα» των B – Movies και αυτές θα προσεγγίσουμε στο 10^ο Μάθημα Κινηματογραφικής Ιστορίας.

What’s the story behind

Μια B – Movie είναι μια ταινία χαμηλού προϋπολογισμού και αρχικά η έκφραση δεν ήταν ακριβώς συνώνυμο της… ποιότητας. Κατά την Χρυσή Εποχή του Χόλυγουντ ο όρος αυτός αποδιδόταν σε ένα φιλμ που έβγαινε απευθείας σε διανομή εξαιτίας της μικρής δημοσιότητας που λάμβανε. Θα λέγαμε κάτι σαν δευτέρας διαλογής ταινία. Αν και κατά τη δεκαετία του ’50 στην Αμερική είχε σταματήσει η παραγωγή ταινιών με τέτοια χαρακτηριστικά, εντούτοις ο όρος αυτός χρησιμοποιείται με την ευρύτερη έννοια ως σήμερα.

Από το τέλος της βωβής περιόδου και μετά (1928 – 1929), το κόστος μιας ταινίας ήταν αρκετά υψηλό στα μεγάλα στούντιο (MGM και FOX). Έτσι, οι εταιρείες έκαναν κάποιες «προσφορές» για μικρές παραγωγές, δανείζοντας προσωρινό προσωπικό. Για τέτοιες μικρές παραγωγές υπήρχαν άλλα στούντιο (Columbia Pictures και FBO) που έβγαζαν ταινίες σε μικρό χρονικό διάστημα στοχεύοντας σε άμεση ενοικίαση ή σε προβολή σε μικρούς χώρους.

Κατά την Χρυσή Εποχή του Χόλυγουντ, δηλαδή τις δεκαετίες του ’30 και ’40, τα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο, που στην αρχή ήταν αντίθετα σε τέτοιου είδους παραγωγές, φάνηκε να προσαρμόζονται, κάνοντας συμφωνίες με μεγάλες θεατρικές αλυσίδες. Εκείνη την εποχή, άνοιξαν εταιρείες που δραστηριοποιούνταν αποκλειστικά στο κομμάτι των B – Movies, με πιο γνωστές τις Poverty Row, Mascot Pictures, Tiffany Pictures και Sono Art – World Wide Pictures.

Από εκεί και έπειτα, το είδος αυτό αρχίζει να αναγνωρίζεται και να αποκτά μεγάλο κοινό. Όπως ήταν αναμενόμενο, η γραμμή ανάμεσα σε μια A και B ταινία άρχιζε να λεπταίνει τόσο που οι εταιρείες προωθούσαν μια Β ταινία ως Α. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ταινία «Hitler’s Children» που ενώ ο προϋπολογισμός ήταν μικρός, εντούτοις αποτέλεσε κινηματογραφική επιτυχία για τα box office.

Το κινηματογραφικό είδος που κυριαρχούσε στο είδος των B – Movies είναι τα γουέστερν, αλλά σταδιακά κυκλοφορούσαν και κωμωδίες, μυστηρίου, φιλμ νουάρ και μιούζικαλ. Ιδιαίτερα δημοφιλή B movies ήταν και τα science fiction films. Κάποια από τα πιο γνωστά ονόματα που άφησαν το στίγμα τους σε αυτές τις ταινίες είναι Charlie chan, Al, Jimmy, Harry Ritz, Jane Withers, Mickey Rooney, Chester Lauck, Norris Goff, Tim Holt, Johnny Weissmuller, Ralph Meeker, Mamie van Doren και πολλοί άλλοι.

Αν θελήσετε να κάνετε έναν B – Movie Marathon ή να προσπαθήσετε να εντοπίσετε κάποιες από τις διαφορές με τις γκλαμουράτες ταινίες του Χόλυγουντ, τότε ρίξτε μια ματιά σε αυτές: «The terror of Tiny Town», «Stranger on the third floor», «Tarzan», «The Hitch – Hiker», «I was a teenage werewolf», «The curse of Frankenstein», «Dracula», «The Trip», «Το μωρό της Ροζμαρι», «Η νύχτα των Ζωντανών Νεκρών», «Rabid», «The Texas Chainsaw Massacre», «Halloween», «King Kong», «Τρόμος στο Άμιτβιλ», «Μόνος στο σπίτι», «Pulp Fiction» και «Plan 9 from Outer Space».

Περιμένουμε εντυπώσεις!

* Αφιέρωμα σε B-movies πραγματοποιούν οι φετινές Νύχτες Τρόμου που πραγματοποιούνται σε Ιντεάλ και Μικρόκοσμο.