MAY DECEMBER
Διάσημη τηλεοπτική ηθοποιός πρόκειται να ερμηνεύσει υπαρκτό πρόσωπο και συγκεκριμένα την Γκρέισι, μία γυναίκα που ζει με τον σχεδόν 25 χρόνια νεότερο σύζυγο της και που η σχέση τους χρόνια πριν είχε προκαλέσει τεράστιο κοινωνικό αλλά και μιντιακό σκάνδαλο. Η ηθοποιός προκειμένου να μελετήσει τον ρόλο και τον χαρακτήρα θα εισβάλει στο σπίτι και στη ζωή της γυναίκας αλλά και ολόκληρης της οικογενείας, βιώνοντας μία ολίγον αλλοπρόσαλλη κατάσταση.
Βασισμένο στην αληθινή ιστορία της Μαίρη Κέη Λετουρνώ που στα 90s είχε οδηγηθεί στην φυλακή λόγω της σχέσης που είχε συνάψει με έναν 12χρονο μαθητή ενώ η ίδια ήταν 36 χρονών και που τελικά έμειναν μαζί μετά την φυλακή, δημιούργησαν οικογένεια παράλληλα με τα παιδιά που είχε ήδη εκείνη από τον πρώτο της γάμο. Τα ονόματα βέβαια έχουν αλλάξει και η ταινία διαδραματίζεται στο μετά δηλαδή στο 2015 και πόσο ωραία ιδέα για να παρουσιάσει ο Τοντ Χέινς την ιστορία μαζί με το σενάριο της Σάμι Μπερτς, όπου βάζει μία ηθοποιό (Νάταλι Πόρτμαν) να εισβάλλει στην κυριολεξία στην ζωή και στο σπίτι της ”ξελογιάστρας” Γκρέισι (Τζουλιάν Μουρ), θέλοντας να μάθει τα πάντα και να αποδώσει την αλήθεια σε επερχόμενη ταινία που θα μιλήσει για την ιστορία. Σε ένα ηλιόλουστο τοπίο της Καρολίνα, μέσα σε μία αφύσικη οικογένεια, με ανθρώπους που βιώνουν μία ευτυχία ολίγον περίεργη, η εισβολέας ηθοποιός ξυπνάει όλες τις κακές αναμνήσεις, εμείς μαθαίνουμε την ιστορία και ο ενήλικας πλέον σύζυγος αρχίζει να έχει τις αμφιβολίες του.
Η σχέση των δύο γυναικών αν και φαίνεται τυπική, βράζει από μέσα της και οδηγείται σταδιακά στο λιώσιμο της παγωμένης επιφάνειας μέχρι να αποκαλυφθεί ο αληθινός εαυτός και των δύο. Ο Χέινς γνωρίζει καλά το πως να καθοδηγήσει την Τζουλιάν Μουρ σε ακόμα έναν ρόλο καινούργιο για την ηθοποιό (επιτέλους την βλέπουμε να κλαίει διαφορετικά και από την γνωστή της μανιέρα) της δίνει και ένα εξαιρετικό φινάλε ατάκας, αλλά είναι στην Νάταλι Πόρτμαν που κάνει το θαύμα, όχι της μεταφόρτωσης αλλά της ανάδειξης των προθέσεων, του ψυχρού επαγγελματία, σε σημείο που οι πράξεις της ξεπερνούν και την κίτρινη δημοσιογραφία. Χαρίζει μία εξαιρετική σκηνή στην ηθοποιό σε μία διάλεξη που μιλάει για τις σκηνές sex στο σινεμά και πως τις βιώνουν οι ηθοποιοί, και στο σύνολο της η ταινία προβληματίζει, απορεί, ενοχλεί και κάνει τον θεατή όχι θεατή κουτσομπολίστικων τηλεοπτικών ειδήσεων αλλά να αναρωτιέται για το ψυχικό σθένος αυτών των ανθρώπων.
Υπέροχη φωτογραφία με τα background τοπία στην Σαβάνα, στοιχειωτική μουσική με ένα θέμα του Μισέλ Λεγκράντ να διασκευάζεται από τον Μαρτσέλο Ζάρβος, το May December είναι ένα δράμα αριστοτεχνικά δοσμένο κινηματογραφικά, για πληγές του παρελθόντος που ανοίγουν, ενώ δεν θα έπρεπε να υπάρχουν εξ’αρχής. Ο Χέινς αφήνει πίσω τις lgbt κορώνες του CAROL και του FAR FROM HEAVEN, επιμένει όμως στο διαφορετικό σαν αφορμή αυτή την φορά (και όχι για να το εξυμνήσει) και φέρνει σε πλήρη αντιπαράθεση την ευτυχία δύο ανθρώπων με το ψυχρό εκτελεστικό τρόπο της ηθοποιού που μελετάει τα πάντα στην ζωή. Έχει κάτι αυτή η ταινία που δεν προσδιορίζεται, θα τολμούσα να πω όμως πως έχει μία υπεράνω αισθητική στο σύνολο της, μία ιδιαίτερη και πρωτότυπη ατμόσφαιρα που χτίζει ο σκηνοθέτης και δύο γυναίκες ηθοποιούς που χαίρεσαι να βλέπεις. Πληροφοριακά το May December είναι Αμερικάνικος όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή ζευγαριών με μεγάλη ηλικιακή διαφορά. Ζήσε Μάη μου…
H ταινία κυκλοφορεί 16 Νοεμβρίου σε διανομή ΤΗΕ FILM GROUP
