ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει (Que Dios Nos Perdone)

three-half-popcorn

Δυο ντετέκτιβ προσπαθούν να εντοπίσουν έναν δολοφόνο που σκοτώνει ηλικιωμένες γυναίκες, τις οποίες έχει κακοποιήσει και σεξουαλικά. Στην Μαδρίτη, που υποδέχεται τον Πάπα, η εντολή είναι μια: να δράσουν με απόλυτη μυστικότητα χωρίς να διαταράξουν την ηρεμία – αλλά και την πανηγυρική διάθεση- της πόλης. Η αναζήτηση όμως θα εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω, καθώς οι ντετέκτιβ Βελάρδε και Αλφάρο δεν θα εξιχνιάσουν απλά μια σειρά από φόνους αλλά θα ανακαλύψουν και τον ίδιο τους τον εαυτό.

may god forgive us 1

Το Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει (με αναφορά στον Θεό στον πρωτότυπο τίτλο, που στα ελληνικά παραλείφθηκε) είναι ένα αστυνομικό θρίλερ με κοινωνικές προεκτάσεις, καθώς «καταπιάνεται» με τους ήρωες του σε βάθος έχοντας ως στόχο όχι να βρει τον ένοχο αλλά να ξεσκεπάσει τις αμαρτίες των πρωταγωνιστών του.

may god forgive us 3

Ο ντετέκτιβ Βελάρδε (Αντόνιο ντε λα Τόρε, που πρόσφατα είδαμε ως πρωταγωνιστή και στην Οργή ενός Υπομονετικού Ανθρώπου) είναι ένας εσωστρεφής και ιδιοφυής ερευνητής που όμως καταντά ιδιόρρυθμος – σε αυτό βοηθά και  το τραύλισμα του- και όχι τόσο συμπαθής στους συναδέλφους του. Η σχέση του με το αντίθετο φύλο δεν είναι εύκολη, αντίθετα θα πιάσει τον εαυτό του να ασκεί βία με τρόπο που δεν είχε φανταστεί. Ο ντετέκτιβ Αλφάρο (Ρομπέρτο Άλαμο), αντίθετα από τον Βελάρδε, είναι υπερβολικά εξωστρεφής – σε σημείο που δεν μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του και στρέφει την οργή του εναντίον των συναδέλφων του. Έχοντας μια θεωρητικά ευτυχισμένη οικογένεια, καταλήγει αιφνιδιασμένος από τις εξελίξεις στην σχέση του με την γυναίκα του και πνίγεται στην θλίψη που δεν μοιάζει ικανός να διαχειριστεί. Οι δύο τους έχουν πάθει εμμονή με την ανεύρεση του serial killer και θα οδηγηθούν σε λάθη που δεν θα συγχωρεθούν εύκολα από την υπηρεσία τους. Ανάμεσα τους όμως υπάρχει και ο δολοφόνος, η ιστορία του οποίου αποτελεί ένα ακόμα ψυχογράφημα που έρχεται να προστεθεί σ’ αυτά των ντετέκτιβ και να εξηγήσει τις αιτίες πίσω από τις συμπεριφορές.

may god forgive us 2

Ο Ροντρίγκο Σορογκόγιεν σκηνοθετεί – γράφει και το σενάριο μαζί με την Ισαμπέλ Πένια- μια ταινία μυστήριου που σκέφτεται πέρα από το έγκλημα. Η αποκάλυψη του δολοφόνου δεν είναι ο σκοπός αλλά η ανάλυση χαρακτήρων. Η ατμοσφαιρική Μαδρίτη, η έντονη σχέση των ντετέκτιβ του τμήματος, η καθημερινότητα τους αλλά και ο ίδιος ο δολοφόνος είναι στοιχεία που αλληλοεπιδρούν και κρατούν το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία στιγμή.  Για το Σορογκόγιεν η λύση του μυστηρίου είναι το εύκολο μέρος, το δύσκολο είναι η εμβάθυνση στους χαρακτήρες που έχει δημιουργήσει και εκεί κερδίζει το στοίχημα.

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *