Η πρώτη μου ταινία κινουμένων σχεδίων σε χαρτί

Θυμάμαι εκείνα τα ατέλειωτα όμορφα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων. Τι γλυκιά αναπόληση, ιδίως τώρα, όταν ο μέσος ενήλικας καταφέρνει να έχει την καλοκαιρινή περίοδο από πέντε μέρες άδεια ως το πολύ ένα μήνα (ποιος;), ενώ τα πιτσιρίκια μόλις κλείσουν τα σχολεία έχουν κοντά τρεις μήνες διακοπές, μέχρι να ξανανοίξουν τον Σεπτέμβρη. Έτσι κι εμάς τότε, οι γονείς που δούλευαν, μας αμολάγανε σε κάποια κατασκήνωση ή το πιο κλασικό, μας πηγαίνανε στο εξοχικό και μας φορτώνανε στη γιαγιά για το μεγαλύτερο διάστημα.

Αυτό που μου έχει μείνει περισσότερο ζωντανό ως ανάμνηση είναι τα μεσημέρια. Η ώρα μετά το φαγητό που οι μεγάλοι ξαπλώνανε για το μεσημεριανό τους υπνάκο, είναι η κατεξοχήν ώρα που τα παιδιά λαμβάνουν δράση. Είτε ξαπλωμένα στα κρεβάτια με τα παιχνίδια τους, τα περιοδικά και κόμικ της εποχής (ό,τι βρούμε στο ψιλικατζίδικο, Ποπάι, Μπλέικ, Αγόρι και Περιπέτεια), είτε καταστρώνοντας κάποιο καταχθόνιο σχέδιο -από αθώα εξερεύνηση στον κήπο, μέχρι το πιο ζημιάρικο μπουγέλο που μπορείτε να φανταστείτε.

Ένα όμως από τα προσωπικά αγαπημένα μου παιχνίδια ήταν να φτιάχνω μικρές ιστορίες κινουμένων σχεδίων σε μπλοκ από χαρτί.Τόσο απλό και εύκολο, αλλά ταυτόχρονα τόσο διασκεδαστικό και δημιουργικό.

Πως γίνεται: Πέρνουμε ένα τετράδιο ή μπλοκ με πολλές σελίδες, κατά προτίμηση με λευκές. Εναλλακτικά, μπορούμε να πιάσουμε μπόλικες λευκές σελίδες με ένα μεγάλο μανταλάκι. Βρίσκουμε το χώρο που θα λάβει χώρα η ιστορία μας, το κάτω άκρο ή μια από τις γωνίες του τετραδίου. Αρχίζουμε να ζωγραφίζουμε καρέ καρέ εικόνες που η μια από την άλλη να είναι κοντά και να έχουν μικρές διαφορές στην κίνηση. Το πιο εύκολο για να ξεκινήσει κανείς είναι να φτιάξει ένα ανθρωπάκι να περπατάει. Για τις πρώτες φορές ίσως βοηθήσει να είναι ημι-διαφανές το χαρτί ώστε να βλέπουμε το προηγούμενο σκίτσο μας. Αφού σκιτσάρουμε απαλά τις πρώτες σελίδες κρατάμε απαλά το τετράδιο αφήνοντας γρήγορα τις σελίδες να γυρνάνε μια-μια. Αν κάπου θέλουμε να κάνουμε κάποια αλλαγή σβήνουμε με γόμα και το διορθώνουμε. Όταν είμαστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα πατάμε τις μπογιές και περνάμε τα χρώματα. Μόλις φτιάξαμε την πρώτη μας μικρή ταινία κινουμένων σχεδίων!

Αυτό δεν είναι τόσο μακριά από τον τρόπο που και σήμερα πολλοί δημιουργοί κάνουν πρόχειρες αποτυπώσεις των σεναρίων τους και ετοιμάζουν τα storyboards των ταινιών τους, ενώ κυκλοφορούν και πολλά βιβλία κόμικ σε flip book μορφή.

Οι πρώτες μου «ταινίες» αντλούσαν φυσικά τα θέματα τους από τα τότε ενδιαφέροντα μου, τους ήδη υπάρχοντες χαρακτήρες κόμικ, όπως τον Σούπερμαν και τον Καμπαμαρού, αθλητικές δραστηριότητες και πολύχρωμες εθνικές ομάδες ράγκμπι και φυσικά άπειρα, άπειρες πολεμικές μάχες. Μεγαλύτερος καημός μου, ήταν όταν τελείωναν οι μαρκαδόροι και τα παστέλ ή στόμωνε η ξύστρα από τις ξυλομπογιές. Μεγαλύτερος πειρασμός μου, ήταν όταν τελείωναν τα μπλοκ και τα τετράδια, όταν συχνά τα σκίτσα συνεχίζονταν και σε γωνίες σχολικών βιβλίων και ενίοτε στους τοίχους, πάντα φυσικά μέχρι να με πάρει χαμπάρι η γιαγιά. Κρίμα, ανεκτίμητα κομμάτια «τέχνης» χάθηκαν όταν πλύναμε εκείνον τον τοίχο!

Μερικά παραδείγματα:

O μικρός οπαδός του Νεϊμαρ:

O χορός του Μάικλ Τζάκσον:

Τα πιο όμορφα γκολ του μουντιάλ που πέρασε:

Μια ρομαντική ερωτική ιστορία:

Πολύ ενδιαφέρουσα ενασχόληση και πηγή έμπνευσης για παιδιά που τους αρέσει και ενδιαφέρονται, αποτελεί το μικρό εργαστήρι του kinoumeno.gr, που μας δείχνει με λίγα λευκά χαρτιά, μπόλικα χρώματα και μια φωτογραφική μηχανή πόσο εύκολα μπορεί κανείς να δημιουργήσει ένα μικρό animation βιντεάκι:

Το καράβι που πέταξε στον ουρανό:

O κυρ’ ακρίδας γνωρίζει την δεσποινίδα ακρίδα και ερωτεύονται κεραυνοβόλα:

Για περισσότερα επισκεφτείτε το: http://www.kinoumeno.gr/sxedio.html