ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινεμά

Non-Stop

Ένας αερονόμος, λίγο αναξιόπιστος και αλκοολικός βρίσκεται σε μία πτήση, ενώ κάποιος απειλεί να σκοτώσει έναν έναν τους επιβάτες εάν δεν κατατεθούν 150 εκατομμύρια δολάρια στο λογαριασμό του. Μόνο που ο λογαριασμός αποδεικνύεται ότι είναι του αερονόμου και οι υποψίες στρέφονται εναντίον του.

Ο Λίαμ Νίσον συμμετέχει σε μία ακόμα περιπέτεια-τέρμα τα γκάζια-, στον αέρα αυτή τη φορά, πάλι στον ρόλο ενός τύπου που πρέπει να αποδείξει την αξία του. Είναι ένας ρόλος, στον οποίο μάλλον αισθάνεται άνετα, και καθώς δεν υπάρχουν πολλές απαιτήσεις όσον αφορά τις υποκριτικές του ικανότητες, το κάνει μάλλον καλά.

Η ταινία δεν ανακαλύπτει την πυρίτιδα, αλλά είναι μια περιπέτεια ικανή να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή για δύο ώρες στη μεγάλη οθόνη. Ο χώρος του αεροπλάνου λειτουργεί κλειστοφοβικά, αλλά και δημιουργικά, καθώς με το τέχνασμα του αερονόμου που μπορεί να κινείται ελεύθερα στο αεροσκάφος, χρησιμοποιούνται όλοι οι χώροι του αεροσκάφους. Παράλληλα, καταφέρνει και ξεφεύγει από την παγίδα να γίνει βαρετή, καθώς διατηρεί και το μυστήριο του ποιος είναι αυτός που το κάνει: υπάρχουν στιγμές που όλοι είναι ύποπτοι.

Όσο για το τέλος, παρ’ όλο που στο who dunnit δεν έχουμε τον κλασικό ύποπτο, αλλά μάλλον τον μη κλασικό, συνεχίζοντας μια παράδοση ανατροπής του ποιος είναι ο κακός, ο θεατής δεν καταλαβαίνει ακριβώς για ποιο λόγο γίνεται όλη αυτή η φασαρία.

Το τέλος είναι το μάλλον αδύναμο στοιχείο της ταινίας, καθώς ηχηρές εκρήξεις και εντυπωσιακές προσγειώσεις επιστρατεύονται για να φέρουν τον αερονόμο και πάλι στη γη.

Προσέξτε τις τηλεοπτικές εμφανίσεις: έχουμε τον Κόρεϊ Στολ του House of Cards και την Μισέλ Ντόκερι του Downton Abbey, ενώ η υποψήφια για Β’ Γυναικείο Ρόλο, Λουπίτα Νιόνγκ’ο κάνει μια μίνι (πολύ μίνι) εμφάνιση.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *