Ο Τοίχος (The Wall)

Ο Άιζακ (Άαρον Τέιλορ Τζόνσον) και ο Μάθιους (Τζον Σένα), δύο αμερικανοί στρατιώτες που καλούνται να εξερευνήσουν τον  θάνατο μιας ομάδας εργολάβων και αμερικανών στρατιωτών στο σημερινό Ιράκ, έρχονται αντιμέτωποι με έναν θανάσιμο ελεύθερο σκοπευτή που κρατά τον έναν καθηλωμένο πίσω από έναν τοίχο. Καθώς ο Άιζακ αρχίσει να μιλά με τον αντίπαλό του, θα προσπαθήσει να βρει τρόπο να επιβιώσει και να τον αντιμετωπίσει.

Ένα εξαιρετικά απλό σενάριο από τον Ντουέιν Γουόρελ (τον σεναριογράφο του Iron Fist) που στην ανάπτυξή του θυμίζει θεατρικό έργο. Τρεις χαρακτήρες, ένας εκ των οποίων κινείται και δρα επί σκηνής με ένα σφιχτοδεμένο σενάριο που δεν περιλαμβάνει περιττές πληροφορίες. Το πρόβλημα της ταινίας είναι η ίδια η στάση της απέναντι στο θέμα της. Οι ιστορίες με ελεύθερους σκοπευτές είναι μάλλον συνηθισμένες στο αμερικανικό σινεμά (περισσότερο η ταινία φέρνει στο νου την ταινία Phonebooth παρά την ταινία Εχθρός Προ των Πυλών), και εδώ παρακολουθούμε την σύγχρονη εκδοχή αυτής της ιστορίας. Ωστόσο, ενώ με τα λόγια του σκοπευτή η ταινία επιχειρεί να δικαιολογήσει τη στάση του, με τη σκηνοθεσία κάνει το εντελώς αντίθετο. Αυτός είναι ένας κρυφός και σαδιστής εχθρός, τον οποίο ποτέ δεν βλέπουμε, καθώς η κάμερα είναι καθηλωμένη στον αμερικανό στρατιώτη.

Ο ιρακινός σκοπευτής λειτουργεί και ως εξομολογητής, με τον Άιζακ να εξομολογείται τελικά αυτό που τον βαραίνει και να λαμβάνει άφεση αμαρτιών -από τον θεατή.

Δεν καταφέρνει, ωστόσο, σε καμία στιγμή να παρουσιάσει τα επιχειρήματα και της άλλης πλευράς, έστω και αν για ένα μόνο δευτερόλεπτο (τόσο όσο ακούγεται η αμερικανική προφορά στον ασύρματο) το κόνσεπτ αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον από ότι έχει στη συνέχεια, καθώς εξαντλείται σε μία ανταλλαγή πληροφοριών και ενίοτε προσβολών.