Αγάπη με το ζόρι

Αν το ζητούμενο σε μία ερωτική σχέση, παραφράζοντας  τον Γούντι Άλεν, είναι να ταιριάζουν οι νευρώσεις του ενός  με του άλλου, στην ταινία του Carles Torrens με τίτλο  PET η μία ψυχοπάθεια συναντάει  την άλλη και τ’ αποτέλεσμα δε μπορεί παρά να είναι τραγικό.

Το πρωταγωνιστικό δίδυμο των Dominic Monaghan- Ksenia Solo είναι εξαίρετο, πειστικότατοι και οι δύο κρατάνε όλη την ταινία  πάνω τους, αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι ψυχολογικής ισχύος, και πλήρους αντιστροφής των ρόλων φύλακα-φυλακισμένου. Ο Monaghan, ο αγαθούλης  Μέριαντοκ/Μέρι του Lord Of The Rings, εδώ  εκπλήσσει ευχάριστα σ’ εντελώς κόντρα ρόλο, είναι ο ντροπαλός και φρικτά μόνος Σεθ, υπάλληλος σε καταφύγιο ζώων, που αποκτά μία μανία με την κόυκλα Χόλι (η εκπληκτική  Ksenia Solo), σερβιτόρα στο επάγγελμα, κατάξανθη κι επίδοξη συγγραφέας.

Όσα κλισέ κι αν φαίνεται να έχει αυτή η ταινία, τα οποία ο θεατής αντιλαμβάνεται γρήγορα (ο μοναχικός, ερωτικά γκαντέμης νεαρός, η κουκλάρα που τον απορρίπτει, η ανησυχητική εμμονή του νεαρού μαζί της, ο τρόμος κι η ανησυχία που αρχίζουν να την πνίγουν) υπονομεύονται  όσο προχωράει η ιστορία και παρακολουθούμε την απαχθείσα πλέον Χόλι και φυλακισμένη σ’ ένα τετράγωνο κλουβί, και τις προσπάθειές της να ξεφύγει. Προσέξτε πολύ όμως αυτή την πανέμορφη κοπέλα με τα παγωμένα γκριζογάλανα μάτια, που σε κοιτάζουν σα να σε γδύνουν  απ΄τις πιό μύχιες σκέψεις σου, δεν είναι τόσο θύμα όσο δείχνει, ούτε τόσο ανήμπορη.

Ενώ αρχικώς η ταινία μας προϊδεάζει για ένα θρίλερ περί ερωτικής εμμονής και που μπορεί να φτάσει αυτή, τελικά βλέπουμε ένα παιχνίδι  λεπτών ισορροπιών και ανατροπών τους, μία εντελώς νοσηρή ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που είναι πιό μόνοι απ΄όσο αντέχουν να ομολογήσουν. Γιατί η ταινία του Torrens με την πολύ καλή μουσική επένδυση και το φοβερό πρωταγωνιστικό ζευγάρι, θα μπορούσε να προσεγγιστεί  και ως ένα σχόλιο πάνω στη σαρκοβόρα μοναξιά (την ερωτική μοναξιά) των σύγχρονων ανθρώπων του ανηλεούς φαίνεσθαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Αν πιστέψετε κι εσείς, όπως ίσως ο ανασφαλής  Σεθ, ότι η ωραία Χόλι είναι εύκολος στόχος και πως το εγκληματικό  «προσωπείο» που φοράει ο συνεσταλμένος  υπάλληλος θα τη ρίξει ξέπνοη στην αγκαλιά του, τότε έχετε πέσει στην παγίδα της ταινίας,άρα έχει γίνει καλή δουλειά.

Η Χόλι είναι παμπόνηρη, ευφυής και άκρως επικίνδυνη, Αποδεικνύει ότι τα φαινόμενα απατούν, συγκεκριμένα αυτή η εμφάνιση σέξι Barbie που πλασάρει είναι το τέλειο καμουφλάζ  γι’αυτό που κρύβει. Ο αφελής Σεθ νόμιζε πως αρκεί να φυλακίσει τη γυναίκα που ποθούσε σ’ ένα κλουβί για να την κάνει δική του. Ή για να την σώσει, όπως της λέει και της ξαναλέει πατερναλιστικά. Η Χόλι όμως δεν είναι ακριβώς όπως την έχει καταγράψει μέσα στο ερωτευμένο μυαλό του. Κόντρα στ’ όνομά της, η ξανθιά σερβιτόρα με την ευφράδεια και τη λυσσασμένη επιθυμία ν’ απελευθερωθεί απ΄τη φυλακή της, είναι ο ίδιος ο διάβολος  και χαρίζει στον Σεθ την πιο μεγάλη και αποτρόπαια έκπληξη.

Δεν αρκεί να έχεις τα κλειδιά του κλουβιού για να ελέγχεις τη λεοπάρδαλη. Στην πρώτη ευκαιρία, ούτε ηλεκτροφόρες ράβδοι, ούτε κάγκελα θα την πτοήσουν.

Στην πρώτη ευκαιρία, όταν η λεοπάρδαλη καταλάβει την αδυναμία σου, θα σε κατασπαράξει.