Ray’s dead baby. Ray’s dead.
Χτες πέθανε ο Ray. Ο πληκτράς των Doors.
Έπαιζε Vox, Wurlitzer, Hammond και τα σόλο του ήταν εξίσου doors με τους στίχους και την φωνή του Τζιμάκου.
Πέθανε στα 74, από καρκίνο στη χολή, στο Ροζενχάιμ της Γερμανίας, κάπου κοντά στο Μάρκο.
Ή τέλος πάντων πιο κοντά του από ότι σε μας. O Μάρκος είναι στο Μόναχο.
Προς τιμήν του Ray τα Sunset Strip staples, The Roxy και Whisky A Go Go γράφουν στις μαρκίζες τους: Το πρώτο: “We love you Ray Manzarek. You will always light our fire.” Το τελευταίο: “Thanks for all the memories.” Ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί κάτι για την κηδεία. Η οικογένεια πάντως προτιμά τις δωρεές στο όνομα του Manzarek στο www.standup2cancer.org.
Σήμερα τον θρηνούμε, θυμόμαστε το γνωστό έργο του Oliver Stone και τα τραγούδια τους.
Θρήνος
Οι Doors, είναι ένα πολύ ξεχωριστό συγκρότημα για μένα, γιατί εγώ μεγάλωσα με τις αναμνήσεις του μπαμπά μου και του ξαδερφού του Χορστ που του έστειλε το Strange Days(δέυτερο δίσκο που κυκλοφόρησαν το 1967), σχεδόν από τότε που θυμάμαι τον ευατό μου. Τότε ο μπαμπάς είχε ένα μονοφωνικό πικάπ και άκουγε μία το ένα κανάλι μία το άλλο. Τον Ray, τον θαυμάζει ο Αλέξανδρος γνωστός τρομπονίστας, καλύτερος μας φίλος και σχεδιαστής μεγαλεπήβολων 3d. Τον Τζιμάκο, τον θαύμαζε πιο πολύ από όλους μας ο συλλέκτης και σκατόφτερο, διατριβή όμως ε, είχε όλα τα cd remastered και το absolutely live, τον είχε σε αφίσσες υφασμάτινες, είχε τους κολιέδες του και τα χαϊμαλιά του, το αλκοόλ από την μπουκάλα και πάει λέγοντας. Έχουμε περάσει όλοι άπειρες ώρες αναλύοντας τα κομμάτια και προσπαθώντας να καταλάβουμε πότε προλάβαινε ο Θεοδόσης να βγάζει τις μελωδίες στα πλήκτρα μετά από τόσο μεθύσι.
Η ταινία
Ο Stone, έχει γενικώς την ικανότητα να εισχωρεί βαθιά στα θέματα των ταινιών του και με τους Doors ευτυχώς για μας που τους αγαπάμε κάνει σε μεγάλο βαθμό το ίδιο. Δείχνει τον σουρεαλισμό του Τζιμάκου, την προσγείωση του Ray … την τρέλλα και ποιητικότητα της εποχής και του Τζιμάκου φυσικά. Την εμμονή με τα ναρκωτικά… με τις γκομενίτσες. Δείχνει πολύ ξεκάθαρα την φαντασία, την δουλειά και την δημιουργικότητα πίσω από τα κομμάτια τους. Όπως και μία ελευθερία σε σχέση με τις αντιλήψεις, τις εμπειρίες. Μας δείχνει τις σχέσεις τους και κουλουριάζεται γύρω από τον Τζιμάκο για να μας πει ψυχεδελικά την ιστορία του.
Στην ταινία τον Τζιμάκο παίζει ο Val Kilmer, τον Ray ο Kyle MacLachlan, την σύντροφο του Τζιμάκου Πάμελα η Meg Ryan, τον Κρίγκερ ο Frank Whaley, τον Ντενσμορ ο Kevin Dillon.
Μερικά από τα τραγούδια τους
Γιατί δεν γίνεται να μιλάμε για Doors και να μην ακούσουμε έστω λίγο, εδώ έχω μαζώξει από Riders on the storm, ως Soul Kitchen, Crystal Ship, Moonlight Drive κ.α.
Πολύ στεναχωρήθηκα γαμώ το σπίτι μου.
