Από μακριά κι αγαπημένοι

Το παρασκήνιο της συγγραφής ενός εκ των σημαντικότερων βιβλίων του 20^ου αιώνα, αλλά και ένα πολύ γοητευτικό πορτραίτο του συγγραφέα του, μας παρουσιάζει η ταινία του Danny Strong  REBEL IN THE RYE (βασισμένη στο βιβλίο του K.Slawenski, J.D.Salinger: A Life Raised High).

Ακολουθώντας την αλάνθαστη «συνταγή» των ταινιών του είδους, αποσπά εξαιρετικές ερμηνείες απ’ το καστ και μας προσφέρει «με σάρκα και αίμα» τον J.D.Salinger που εμπνεύστηκε τον Χόλντεν Κώλφιλντ− ο κεντρικός χαρακτήρας του εμβληματικού μυθιστορήματός του, The Catcher In The Rye. Η αξιοπρεπέστατη δουλειά του Strong, με την πολύ όμορφη μουσική του Bear McCreary και το πάρα πολύ καλό πρωταγωνιστικό δίδυμο των N.Hoult- K.Spacey, σκιάζεται (σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό) απ΄την γνωστή πλέον υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης που φέρεται να διέπραξε ο Spacey και είναι πολύ λυπηρό να υπονομεύεται έτσι η αξία του ως ηθοποιού και η θαυμάσια εδώ, πιστεύω, ερμηνεία του.

Ο Nicholas Hoult πλάθει έναν πολύ γοητευτικό  Τζέρομ Σάλιντζερ, παθιασμένο με τη συγγραφή και πλήρως αφοσιωμένο σ’ αυτήν. Το άγχος, όχι για την επιτυχία και την αναγνωρισιμότητα, αλλά για το αν γράφει πραγματικά καλά, ενσαρκώνεται πολύ πειστικά απ΄τον νεαρό Hoult, ο οποίος έχει συνδυαστεί πολύ ωραία με τον εξαίρετο Spacey, ο οποίος υποδύεται τον μέντορα- υποστηρικτή και φίλο για πολλά χρόνια του Σάλιντζερ, εκδότη-δημοσιογράφο Γουίτ Μπαρνέτ.

Όλα τα σημαντικά γεγονότα του βίου του συγγραφέα, παρουσιάζονται στην ταινία : η καθοριστική  για την εξέλιξή του, γνωριμία του με τον Μπαρνέτ, η σύντομη σχέση του με την κόρη του Ευγένιου Ο’ Νηλ (τον οποίο ο Σάλιντζερ θαύμαζε), Ούνα− η Zoey Deutch είναι πεντάμορφη− ο βαθύτατος  ψυχικός κλονισμός του απ’ την φρικτή εμπειρία του Β’Παγκοσμίου όπου κλήθηκε να πολεμήσει και βεβαίως η έκδοση του θρυλικού μυθιστορήματός του, το οποίο έμελε να εκφράσει εκατομμύρια εφήβους.

Δεν ήταν όμως μόνο ο Μπαρνέτ ενθουσιώδης υποστηρικτής του νεαρού Σάλιντζερ (ο Kevin Spacey είναι πειστικότατος, ως διδάσκων-εκδότης  του φιλολογικού περιοδικού Story, ένας καθηγητής που σίγουρα μπαίνει στην αίθουσα για να διδάξει κι όχι για να κοιτάζει κάθε 5 λεπτά το ρολόϊ του με απόγνωση), ήταν και η μητέρα του Μίριαμ Σάλιντζερ, όπως και η λογοτεχνική πράκτορας  Ντόροθι Όλντινγκ− οι Hope Davis και Sarah Paulson αντιστοίχως , είναι θαυμάσιες και πλάθουν δυό χαρακτηριστικούς  γυναικότυπους της εποχής. Η ερμηνεία του Hoult είναι αξιοπρόσεκτη γιατί μεταδίδει πολύ πειστικά την αφοσίωση του διάσημου συγγραφέα στην τέχνη του, αλλά και την βαθιά απέχθειά του προς τις συνέπειες της δημοσιοποίησης της δουλειάς του : είναι χαρακτηριστική  η σκηνή όπου το επιτελείο του εκδοτικού οίκου Little Brown and Company  που ανέλαβε την έκδοση του μυθιστορήματός του, προσπαθεί να τον πείσει για το πιό ταιριαστό εξώφυλλο για το βιβλίο του. Ο νεαρός Τζέρομ, που πέρασε απ΄την κόλαση του πολέμου και παρέμεινε ζωντανός χάρη σ’αυτό το βιβλίο του, δεν έχει καμία όρεξη ούτε για συνεντεύξεις, ούτε για δημόσιες σχέσεις ούτε για οποιεσδήποτε  «προωθητικές ενέργειες» έχουν στο μυαλό τους αυτοί οι κύριοι που κάθονται απέναντί του.

«Δεν ξέρω πώς να είμαι πατέρας, ούτε φίλος. Ξέρω μόνο πώς να είμαι συγγραφέας» γράφει στον Μπαρνέτ, η φιλία του με τον οποίο κλονίστηκε αλλά δεν γκρεμίστηκε, όπως συμβαίνει άλλωστε με  όλες τις σημαντικές σχέσεις μας.

Η μεγάλη του απέχθεια για την δημοσιότητα και το ψαχούλεμα στη ζωή του που συνεπάγετο η αναγνωρισιμότητα, και η πλήρης αφοσίωσή του στο γράψιμο «ακόμη κι αν δεν κερδίσω ποτέ  τίποτα απ’ αυτό», τον έκαναν ν’ απομονωθεί για χρόνια σ’ ένα σπίτι μέσα στο δάσος, στο New Hampshire. Όπως συμβαίνει βεβαίως πολλές φορές με τους μεγάλους δημιουργούς, η Τέχνη τους είναι απαιτητική σύντροφος που έχει την τάση να εξαφανίζει τους «ανταγωνιστές» της απ΄το οπτικό πεδίο τους : βλέπουμε τον Σάλιντζερ να είναι τρανός συγγραφέας αλλά απαράδεκτος σύζυγος και πατέρας. Βλέπουμε επίσης ότι με το παράδειγμά του ,έδωσε την καλύτερη απάντηση στο ερώτημα  «γιατί γράφεις;»: γιατί  δε θα μπορούσε ν’ αντέξει διαφορετικά τη ζωή…

 

Trivia :

• Ο J.D.Salinger πέθανε τον Ιανουάριο του 2010, σε ηλικία 91 ετών από φυσικά αίτια, στο σπίτι του στο New Hampshire. Τελευταία φορά που εκδόθηκε έργο του ήταν το 1965, και την τελευταία του συνέντευξη την έδωσε το 1980.
• Ο Φύλακας Στη Σίκαλη πουλάει χιλιάδες αντίτυπα κάθε χρόνο, κι έχει μεταφραστεί σε 30 γλώσσες. Στα ελληνικά εκδόθηκε πρώτη φορά στα 1977 απ’ τις εκδ. ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ, στη θρυλική μετάφραση της 28 ετών τότε φοιτήτριας Τζένης Μαστοράκη. Το βιβλίο επανεκδόθηκε το 2014 απ΄τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ, πάλι σε μετάφραση της Μαστοράκη αλλά με αλλαγμένο τίτλο : Στη Σίκαλη, Στα Στάχια, Ο Πιάστης.