Εξήντα γίνεται ο Ρικάρντο Νταρίν
Γράφει ο Γιώργος Παππάς. Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στην σελίδα στο Facebook, 4K.
O Ricardo Darin, στα 60, πόσους έχουμε σαν αυτόν, ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ; Δυο-τρεις; Που να ανεβάζουν επίπεδο με την παρουσία τους κάθε ταινία που κοσμούν, με τα μάτια που μοιάζουν να κοιτούν σ’έναν διαφορετικό κόσμο, στις αύρες που διαχέονται γύρω από μυστικά.
Στέμμα του παντοτινό To Mυστικό στα Μάτια της, ταινία πληγή, το βλέμμα αυτών που έμειναν πίσω με την Σολεντάντ, το παράστημα του ανθρώπου που σκέφτεται και νιώθει και πονά.
Θα μπορούσε να είναι όμως και το περσινό Truman, ο ηθοποιός στις τελευταίες μέρες της ζωής του με τον μακρινό παλιόφιλο να τον βοηθά να έρθει αντιμέτωπος με τις εκκρεμότητες, έχει τις σιωπές και τις ρυτίδες του προσώπου να αποπέμπουν μηνύματα, έχει την αποδοχή του αναπόφευκτου αλλά και το γράπωμα χαράς από αυτά που κάνουν την ζωή.
Θα μπορούσε όμως να είναι και Η Αύρα ή Οι 9 Βασίλισσες/ Nueve Reinas, τα δυο διαμάντια που άφησε πίσω του νεότατος ο Φαμπιάν Μπελίνσκυ, η Αύρα ορεσίβιο ψυχολογικό κομψοτέχνημα παραισθήσεων επιληπτικού ταριχευτή, οι Βασιλισσες ευφυές παιχνίδι εξαπάτησης.
Ή θα μπορούσε να είναι το βίαιο σύγχρονο νουάρ του Carancho, με εκείνο το φινάλε σοκ, αλλά και την υπνωτική χημεία με την Μαρτίνα Γκουζμάν- πάντα εξαιρετικός παρτεναίρ, όπως και δίπλα στην Σεσίλια Ροθ στην Καμτσάτκα, το πολιτικό δράμα στην στρατοκρατούμενη Αργεντινή, από τα επιδέξια χέρια του Μαρτσέλο Πινέιρο, κι ένα ακόμη σπαραχτικό φινάλε…
Και υπάρχει, το El Baile de la Victoria/ The Dancer and the thief, σπαραχτικό αριστούργημα του Φερνάντο Τρουέμπα, με τα χαμίνια που ερωτεύονται και ονειρεύονται, με τον Νταρίν μαέστρο των παρανόμων σε αναζήτηση κάθαρσης, με τον Πράισνερ στις Άνδεις να σου σκίζει την καρδιά στο φινάλε.
Και δεν μιλήσαμε για τα άλλα με τον Καμπανέλα του Μυστικού, τον Γιο της Νύφης ως άνθρωπος για όλους που κάποια στιγμή πρέπει να επανεκκινήσει την ζωή του, ή την θερμή, αληθινή, παράδοξη ρομαντική κομεντί του El Mismo Amor, La Misma Lluvia, την πρώτη του συνάντηση με την Σολεντάντ του Μυστικού. Ή για την σπονδυλωτή Φούγκα, με τους δραπέτες από την φυλακή σε μοναχικούς δρόμους, τις για πολλούς αγαπημένες Ιστορίες για Αγρίους, τον ιδεαλιστή ιερέα του Elefante Blanco, την Aγελάδα που Έπεσε από τον Ουρανό, το La educación de las hadas με την Ιρέν Ζακόμπ σε ονειρεμένο ταίριασμα που αδικήθηκε από την ταινία. Αδημονώντας το φετινό Nieve negra, ιστορία σκοτεινής μνήμης στην Παταγωνία, οι ευχές μας είναι περισσότερες από 60…
