O Riddick τρίτωσε!
Το 2000 κυκλοφόρησε το Into Pitch Black με τον Vin Diesel στο ρόλο του Richard B. Riddick, που είχε αρχίσει να γίνεται γνωστός. Ως τότε είχε μόλις έναν μικρό ρόλο στη ‘Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν’ του Σπίλμπεργκ. Το Pitch Black δεν βγήκε καν στις αίθουσες, είχε επιτυχία όμως στο κοινό λόγω του πρωταγωνιστή του. Ακολούθησαν τα Fast & Furius και o XXX κάνοντας τον Vin σχεδόν πασίγνωστο. Έτσι το 2004 κυκλοφορεί το The Chronicles of Riddick, πολύ πιο προσεγμένη και ακριβή παραγωγή που όμως κάτι της έφταιγε. Από το 2004 ως και φέτος στο Χόλιγουντ είχε ξεχαστεί και ο Riddick εμφανιζόταν μόνο σε κινούμενα σχέδια και video games. To τρίτο μέρος της σειράς κουβαλάει περήφανα τον τίτλο του ονόματος του βασικού της χαρακτήρα, Riddick σκέτο ή 3 αν θέλετε.
Σκηνοθέτης και σεναριογράφος και στις τρεις ο ίδιος, ο κύριος David Twohy (o οποίος έχει γράψει το Φυγά του ’93, με τον Χάρισον Φόρντ, τον Υδάτινο Κόσμο – Waterwolrd, με τον Κέβιν Κόστνερ το ’95, ενώ έχει γράψει και σκηνοθετήσει και την Άφιξη – The Arrival, με τον Μάρτιν Σιν του ’96).
H αρχή του έργου βρίσκει τον Riddick τραυματισμένο και μόνο σε έναν έρημο και αφιλόξενο πλανήτη περιτριγυρισμένο από απειλές και κινδύνους… Με άλλα λόγια στο στοιχείο του! Γρήγορα θα ανακτήσει τις δυνάμεις του και θα μας αφηγηθεί τι μεσολάβησε και από τα Χρονικά του Riddick ξαναβρέθηκε μόνος κι έρημος. Η άγρια φύση του θα αφυπνιστεί και ο Riddick-αγρίμι θα προσπαθήσει να επιβιώσει αλλά και να δραπετεύσει από τον πλανήτη. Αποκτά κι ένα ξεχωριστό κατοικίδιο αντίστοιχο της ιδιοσυγκρασίας του.
H ταινία έχει δυο μέρη: Το πρώτο, πιο φωτεινό, εκτυλίσεται στην έρημο όπου ο Riddick καλείται να επιβιώσει στον πλανήτη και το δεύτερο, πιο σκοτεινό, γλυρω από έναν ‘φάρο’ κυνηγών επικηρυγμένων, όπου ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να βρεί τρόπο να φύγει από τον πλανήτη.
Η αλήθεια είναι ότι το βασικό ατού του χαρακτήρα του Riddick, ότι είναι δηλαδή ένας σιωπηλός και αθόρυβος εκτελεστής με ασθενή όραση στο φως, αλλά που βλέπει τέλεια τη νύχτα -ακόμα και σε απόλυτο σκοτάδι, δεν χρησιμοποιείται ιδιαίτερα από το σενάριο. Στη βάση του η ταινία είναι χτισμένη γύρω από τον Vin Diesel όπως παίζει γενικότερα σε όλες τις ταινίες, δηλαδή ο ‘μάτσο’ τύπος που δεν πέφτει εύκολα (ως και καθόλου), έχει έναν στόχο και θα τον πετύχει αφήνοντας λόφους πτωμάτων αν πάει κάποιος να τον εμποδίσει και επίσης είναι καλός και με ιδανικά κατά βάθος. Με άλλα λόγια, το καταλάβαμε ότι είναι ‘βουνό’, αλλά μερικές φορές νιώσαμε ότι και ο πλανήτης να ανατιναζόταν ότι ο πρωταγωνιστής πάλι θα επιβίωνε κάπως! Αυτό βέβαια έχει και την πλάκα του και έβγαλε στο κοινό αβίαστα γέλιο σε διάφορες στιγμές. Aπό το υπόλοιπο καστ ενδιαφέρον έχει η προσθήκη της Katee Sackhoff, γνωστής από τις τηλεοπτικές σειρές Battlestar Galactica, CSI, 24, Nip/Tuck και περάσματα από πολλές άλλες όπως το Big Bang Theory, που δε χάνει ευκαιρία για ‘αποκαλυπτικές’ εμφανίσεις. Ο Karl Urban (ο doc του Star Trek, Dredd, ή αν πάμε παλιότερα ο Eomer των LotR) κάνει μικρό πέρασμα αναφοράς.
Αν κάτι άξιζε σε αυτή την ταινία ήταν το περιβάλλον και τα γραφικά (μπράβο και στους Έλληνες που συμμετείχαν, ειδικά στον Πάτρικ Τατόπουλο, creature designer). Λίγο ονειρικά σε στιγμές ή σαν βγαλμένα από τις σελίδες ενός κόμικ, τα τοπία είχαν τη δικιά τους ομορφιά αν και θυμίζουν τοπία που έχουμε ξαναδεί. Πολύ καλή δουλειά έγινε στα γραφικά των τεράτων – βασικών κάτοικων του πλανήτη, τόσο στην όψη όσο και στην κίνηση. Ιδιαίτερα καλή η αποτύπωση του σκυλόμορφου συντρόφου του Riddick, σε κίνηση, εκφράσεις, ύφος απορρέει έναν ρεαλισμό που σπάνια συναντάμε σε animation.
Κλασική συνταγή: όσο περνά η ώρα τα τέρατα όλο και πληθαίνουν, σαν να περνάς πίστες σε pc game!
Tα ‘τερατάκια’ σίγουρα θα φέρουν στο νού σας παλαιότερες ταινίες ειδικά αν είστε λάτρης του H.R.Giger και των Aliens. Να αναφέρω εδώ ότι ο τρόπος εξόντωσης του μεγάλου boss τέρατος ψηφίστηκε στο craveonline στην καλύτερη δεκάδα της κατηγορίας “πως να αντιμετωπίσεις ένα τέρας που προσπαθεί να σε σκοτώσει»! To κακό με αυτά τα κακά πλάσματα είναι βέβαια ότι πάντα υπάρχουν κι άλλα κι έτσι τελικά θα βαρεθεί κι αυτός να σκοτώνει κι εμείς να τον βλέπουμε. Τουλάχιστον αν βρίσκει διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης κρατά και το ενδιαφέρον του κοινού.
Η ταινία από άποψη πλοκής κόβεται σε δυο μέρη, στο κομμάτι της επιβίωσης του Riddick στον πλανήτη (μια πιο space εκδοχή του I am Legend) και στο δεύτερο κομμάτι που μπαίνουν κι άλλοι στο κυνήγι του Riddick, όπου φέρνει περισσότερο σε Starship Troopers. Νομίζω το πρώτο μέρος ήταν ξεκάθαρα πιο ενδιαφέρον, αν και η εισαγωγή κι άλλων ηθοποιών είναι απαραίτητη για την εξέλιξη της πλοκής. Το κακό είναι ότι ο κεντρικός χαρακτήρας είναι αυτός που είναι, λίγες και όχι ιδιαίτερα έξυπνες ατάκες, βαθιά φωνή, βαρύς και άκαμπτος. Από την άλλη δεν είχε καμία σημαντικά καλή ερμηνεία από τους υπόλοιπους ηθοποιούς, που είχαν κι αυτοί τις ίδιες ‘κλισέ’ χιλιοειπωμένες ατάκες που δυσανασχέτησαν μέρος του κοινού. Δεν ήταν τυχαίο κύριε σκηνοθέτα που αρκετοί θεατές ήταν με το μέρος των τεράτων! Κρίμα ανάμεσα τους σε δεύτερο ρόλο κι ο ελληνικής καταγωγής Andreas Apergis (παίζει τον Krone).
