Rings, Σήμα Κινδύνου 3
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει τόσες παραλλαγές Rings που έχουμε χάσει τον λογαριασμό. Όταν ο Χιντέο Νακάτα μετέφερε στη μεγάλη οθόνη τη σκοτεινή ιστορία του Κότζι Σουζούκι και έφτιαχνε μία από τις πιο τρομακτικές ταινίες εκείνης της περιόδου, κανείς δεν ήξερε ότι σχεδόν 20 χρόνια μετά, η αντίδραση των θεατών θα έφτανε να περιορίζεται σε ένα «πάλι;»
Αυτή τη φορά, κεντρική ηρωίδα της ταινίας είναι η Τζούλια, η οποία διαπιστώνει ότι το αγόρι της, ο Χολτ σταματά κάθε επαφή μαζί της. Θα τον αναζητήσει και θα βρει ότι έχει εμπλακεί σε μία έρευνα που σχετίζεται με ένα παράξενο βίντεο, το οποίο μόλις κάποιος δει, φέρεται να πεθαίνει επτά ημέρες αργότερα. Η Τζούλια είναι αποφασισμένη να δει η ίδια το βίντεο και να βοηθήσει τον Χολτ, σύντομα όμως διαπιστώνει ότι οι κανόνες που ισχύουν για την ίδια είναι διαφορετικοί…
Κι αν το πρώτο μέρος της ταινίας είναι ένα να-βρούμε-κάποιον-να-δείξουμε-το-βίντεο-για-να-φύγει-από-πάνω-μας-το-κακό (περιμένεις να δεις απλά που θα καταλήξει όλο αυτό το γαϊτανάκι), το δεύτερο αφορά ένα κάποιο ενδιαφέρον, κάνοντας παράλληλα και ένα σχόλιο για την κακοποίηση των γυναικών.
Μάλιστα, εάν η ταινία έμενε σε αυτό το επίπεδο θα τολμούσα να μιλήσω για ένα θρίλερ που και αξιοπρεπή ατμόσφαιρα διαθέτει και βαθύτερο μήνυμα. Δυστυχώς, στην τρίτη πράξη της η ταινία επιδίδεται στα γνωστά της τερτίπια.
Ο Βίνσεντ Ντ’ Ονόφριο ερμηνεύει έναν σκληρό και αυστηρό τυφλό κάτοικο της πόλης όπου φαίνεται να έχει ταφεί η Σαμάρα -το κορίτσι πάνω στο οποίο οφείλεται η κατάρα- και μοιάζει όλο και περισσότερο με τον Όρσον Γουέλς (τόσο στη μορφή, όσο και στις αμήχανες επιλογές της μετέπειτα καριέρας του).
Ας το παραδεχτούμε. 12 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από το σίκουελ της αμερικάνικης εκδοχής του Ringu και το ερώτημα που δεν μπορούμε να ξεχάσουμε είναι το εξής: Μήπως ήρθε η ώρα η Σαμάρα να αναπαυθεί εν ειρήνη;
