Σαββατιάτικες προβολές: The Noah (1975)

Την ώρα που η παγκόσμια κινηματογραφική κοινότητα ασχολείται με το νέο τρέιλερ του Νόα, της νέας… βιβλικής ταινίας του Ντάρεν Αρονόφσκι, εμείς σας προτείνουμε να ανακαλύψετε μία σχεδόν άγνωστη ταινία του 1975. Το The Noah δεν αναπαριστά την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης και μάλλον έχει συμβολικές περισσότερο προεκτάσεις.

Ένας άνδρας είναι ο τελευταίος επιζών μιας πυρηνικής καταστροφής. Ζει μόνος του σε ένα ερημικό νησί και προσπαθεί να κρατήσει τα λογικά του. Κατασκευάζει έναν φανταστικό φίλο και στη συνέχεια και άλλον ένα, ώσπου τελικά δημιουργεί έναν ολόκληρο πολιτισμό.

Η πυρηνική καταστροφή, η ανάγκη για συντροφικότητα, η σχεδόν αναπόφευκτη ροπή του ανθρώπινου πολιτισμού προς το χάος και την καταστροφή, όλα αυτά είναι θέματα που πραγματεύεται η ταινία του Ντάνιελ Μπούρλα με τον Ρόμπερτ Στράους -είναι μάλιστα η τελευταία ταινία του ηθοποιού. Ψυχεδελική σχεδόν κινηματογράφιση (αντί να δούμε τους φανταστικούς φίλους του Νώε, ακούμε τις φωνές τους και βλέπουμε τον κόσμο από τη δική τους οπτική γωνία. Και ναι, υπάρχει ένας κατακλυσμός, αλλά ο Νώε δεν προσπαθεί στη διάρκειά του να σώσει την ανθρωπότητα, αλλά να καταστρέψει και το τελευταίο της δείγμα. Στη διάρκειά της ακούγονται πολεμικά αποσπάσματα, σπουδαίοι λόγοι που ωθούν τους στρατιώτες σε μάχη, ο Τσόρτσιλ, αποσπάσματα για τη δολοφονία του Κένεντι.

Ο Νώε είναι ένας στρατιώτης που η πίστη του στον αμερικανικό στρατό ανταμείβεται με την προδοσία του κόσμου.

Και, φυσικά, η ταινία διαθέτει μια εξαιρετική ερμηνεία από τον Ρόμπερτ Στράους, έναν ηθοποιό που δεν έμελλε ποτέ να γίνει σταρ πρώτου βεληνεκούς. Έπαιζε συνήθως σε δεύτερους και τρίτους ρόλους και όταν έπαιξε στο The Noah είχε σχεδόν αποτραβηχτεί. Ωστόσο, δίνει την ερμηνεία της ζωής του εδώ, ένα απίστευτο one man show.

Και το τέλος είναι συγκλονιστικό -και δεν σας το αποκαλύπτω. Η ταινία παραμένει σχεδόν άγνωστη. Γυρίστηκε το 1968 και προβλήθηκε στα Φεστιβάλ το 1974. Δεν προβλήθηκε κανονικά στις αίθουσες, αλλά ανακαλύφθηκε ξανά μέσα από μία σειρά άρθρων για αυτό.

Ναι, μπορεί να περιέχει ένα σχεδόν αφελές αντιπολεμικό μήνυμα, αλλά παρ’ όλα αυτά πρόκειται για ένα μήνυμα που παραμένει εξαιρετικά δυνατό.