ΜΗΧΑΝΗ ΠΡΟΒΟΛΗΣΣαββατιάτικες Προβολές

Σαββατιάτικες προβολές: Pulgasari (1985)

pulgasari

Ο Κιμ Γιονγκ-Ιλ ήταν ένας σινεφίλ δικτάτορας. Λάτρευε τον Ράμπο, τις ταινίες της Ελίζαμπεθ Τέιλορ και εκείνες του Τζέιμς Μποντ. Είχε, μάλιστα, γράψει και βιβλίο πάνω στην τέχνη του σινεμά (για του λόγου το αληθές δείτε το link: http://www.amazon.com/On-Art-Cinema-Kim-Jong/dp/0898756138). Έβλεπε όλες τις τελευταίες ταινίες από το Χόλιγουντ και αυτό που επιθυμούσε διακαώς πριν αναλάβει την ηγεσία της χώρας -τότε που ηγέτης ήταν ο Κιμ Ιλ-Σουνγκ και ο ίδιος ήταν επικεφαλής της κινηματογραφικής της βιομηχανίας- ήταν η Βόρειος Κορέα να γίνει ένας μεγάλος κινηματογραφικός «παίκτης», με δική της παραγωγή και -γιατί όχι;- κινηματογραφικά βραβεία.

pulgasari2Πώς το καταφέρνεις, όμως, αυτό σε  μία χώρα που δεν έχει κινηματογραφική βιομηχανία; Αποφασίζεις να απαγάγεις ένα από τα πιο επιτυχημένα κινηματογραφικά δίδυμα της γειτονικής σου χώρας. Δεν ήταν μία άγνωστη τακτική για τη Βόρειο Κορέα οι απαγωγές, ειδικά τη δεκαετία του 1970.

Σύμφωνα με ένα νέο βιβλίο με τίτλο «A Kim Jong-il Production», το 1977, όταν η καριέρα της Τσανγκ Σον-Χούι, ηθοποιού από τη Νότιο Κορέα, είχε αρχίσει να σημειώνει πτώση, εμφανίστηκε ένας επιχειρηματίας από το Χονγκ Κονγκ που ενδιαφερόταν να της προσφέρει δουλειά. Τα χρήματα ήταν πολλά και εκείνη δέχθηκε. Στον δρόμο για το σημείο συνάντησης, μια ομάδα βορειοκορεατών πρακτόρων της επιτέθηκε, τη νάρκωσε και τη μετέφερε στη Βόρειο Κορέα. Ανήσυχος, ο πρώην σύζυγός της, Σιν Σανγκ-οκ, πήγε στο Χονγκ Κονγκ να τη βρει. Απήχθη και αυτός.

Πέρασε τέσσερα χρόνια σε μία φυλακή επειδή δεν ήθελε να γυρίζει ταινίες για τον Κιμ Γιόνγκ-Ιλ. Τελικά υποχώρησε και δέχθηκε να γυρίσει ταινίες για τη Βόρειο Κορέα. Οκτώ χρόνια παρέμειναν οι δύο Νοτιοκορεάτες στη χώρα, ώσπου έπεισαν τον Βορειοκορεάτη ηγέτη να τους αφήσει να ταξιδέψουν στη Βιέννη, όπου και κατέφυγαν στην αμερικανική πρεσβεία.

Μία από τις ταινίες που γύρισαν οι Τσανγκ Σον-Χούι και Σιν Σανγκ-οκ ήταν το Pulgasari (1985), μία μάλλον καλτ ταινία τεράτων στις οποίες η Ασία είχε παράδοση. Βέβαια, ήταν μία διαφορετική ταινία τεράτων. Στην ταινία, το τέρας συμμαχεί με τους φτωχούν εργάτες και τα βάζει με έναν αυταρχικό γαιοκτήμονα.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *