Κάννες 2015: Ο Γιος του Σαούλ
Ανταπόκριση από τις Κάννες: Charesma
Ο Γιος του Σαούλ είναι ένα πραγματικό «φιλμ τρόμου», το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ούγγρο Λάζλο Νέμες, το οποίο θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα.
Ο ήρωας της ταινίας, ο Σαούλ, είναι ένας κρατούμενος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, μέλος μιας ομάδας που είναι επιφορτισμένη με την καύση και την ταφή χιλιάδων βασανισμένων ανθρώπων. Ο θεατής δεν μαθαίνει πολλά για τον Σαούλ, εκτός από το ότι είναι Ούγγρος. Ο Σαούλ κάνει τη δουλειά του, έχοντας απωθήσει τα προσωπικά του συναισθήματα για τη φρίκη γύρω του, μέχρι τη στιγμή που θα αποφασίσει να θάψει ένα μικρό αγόρι, που θα μπορούσε να είναι ο γιος του. Στη διάρκεια μιας ημέρας παρακολουθούμε την προσπάθεια του Σαούλ να βρει έναν ραββίνο, προκειμένου να ταφεί το αγόρι.
Η ταινία αποτελεί μία κατάβαση στην κόλαση μέσα από τα μάτια του ήρωά της, μία κατάβαση που δεν επιτρέπει στον θεατή να πάρει ανάσα. Θυμίζοντας την επιμονή της Αντιγόνης να θάψει τον αδελφό της, ο Σαούλ είναι αποφασισμένος να προσφέρει στο αγόρι μια πραγματική ταφή. Σε αντίθεση με τις περισσότερες ταινίες για το Ολοκαύτωμα, ο Γιος του Σάουλ δεν αποτελεί μια ιστορία επιβίωσης, αλλά μία ταινία για τον θάνατο, για την αναζήτηση της αξιοπρέπειας ακόμα και σε αυτό το τελειωτικό σημείο της ζωής ενός ανθρώπου. Η προσπάθεια αυτή αποκτά τέτοια σημασία που θέτει σε κίνδυνο ακόμα και την επιβίωση του ίδιου του Σαούλ. Γι’ αυτό πιστεύω πως είναι μία από τις πιο έξυπνες ταινίες με θέμα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
- Διαβάστε επίσης: Ημερολόγιο Καννών – Καθημερινή ανασκόπηση
Ο Λάζλο Νέμες επιλέγει την ασφυκτική παρακολούθηση του Σαούλ με στενό -σχεδόν τετράγωνο κάδρο-, θέλοντας να δημιουργήσει ένα περιβάλλον κλειστοφοβικό και παρανοϊκό. Ο Σαούλ φαίνεται καθαρά την ώρα που τα πτώματα, οι συγκρατούμενοι, οι αξιωματικοί γύρω του είναι φλου -είτε δεν διακρίνονται καθώς επικρατεί μία διαρκής κίνηση. Ο σκηνοθέτης επιλέγει την κάμερα στο χέρι, ακολουθώντας τους κανόνες του cinema-vérité.
Εξαιρετικό και το sound design της ταινίας που μεταφέρει στον θεατή όλη την ατμόσφαιρα του στρατοπέδου συγκέντρωσης, καθώς και το φρενήρες μοντάζ που κρατά τον θεατή συνεχώς στην άκρη της καρέκλας του. Όλα αυτά γίνονται ακόμα πιο εντυπωσιακά αν συλλογιστεί κανείς ότι η ταινία είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Νέμες -που υπήρξε στενός συνεργάτης του Μπέλα Ταρ.
Ο πρωταγωνιστής Γκέζα Ρέρινγκ μεταφέρει μέσω της ερμηνείας του σπαραξικάρδιο πάθος και απόλυτη αξιοπρέπεια και θα έπρεπε να τον έχει υπόψη της η κριτική επιτροπή για βραβείο ερμηνείας.
Charesma
