Stronger – Με την Δύναμη της Ζωής (Stronger)
Η ζωή του Jeff Baumann θα αλλάξει για πάντα όταν το 2013 θα βρεθεί στον μαραθώνιο της Βοστώνης για να παρακολουθήσει τον τερματισμό της κοπέλας με την οποία είναι ερωτευμένος. Μια τρομοκρατική επίθεση θα του στερήσει και τα δύο κάτω άκρα και θα τον φέρει αντιμέτωπο με μια διαφορετική καθημερινότητα.
Ο Jeff Bauman αποτέλεσε έναν από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων στην Βοστώνη, με την φωτογραφία που τον δείχνει αμέσως μετά την επίθεση με κομμένα άκρα να κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Εκείνος αφηγείται όσα έζησε μετά τον βομβαρδισμό στο βιβλίο του με τίτλο Stronger. Ο David Gordon Green σκηνοθετεί τον Jake Gyllenhaal και την Tatiana Maslany στην κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας του Baumann, μιας ιστορίας που βασίζεται στην δύναμη της ψυχής και την συνεισφορά της αγάπης ώστε να πιστέψουμε ξανά στον εαυτό μας.
Η ιστορία του Baumann είναι συγκινητική μα πάνω απ’ όλα ανθρώπινη. Οι καθημερινές δυσκολίες ενός ανθρώπου που έρχεται αιφνίδια αντιμέτωπος με την αναπηρία δεν θα φτιασιδωθούν για να εμφανιστούν στην οθόνη. Ο πόνος, η απογοήτευση, οι τσακωμοί αλλά και η συνεχή προσπάθεια για επαναφορά σε μια αξιοπρεπή ζωή αποτελούν στόχο τόσο του Baumann όσο και των δικών του ανθρώπων. Οι ερμηνεία του Gyllenhaal κερδίζει από την πρώτη στιγμή την ενσυναίσθηση του θεατή. Η μετάβαση από την ανέμελη ζωή σε μια ζωή που σε υποβάλλει συνεχώς σε δοκιμασία δεν αποτυπώνονται μόνο στο σώμα του αλλά κυρίως στην εκφραστικότητα του προσώπου του. Ο χειρισμός του Baumann ως μαριονέτα από τηλεοπτικές εκπομπές, αθλητικές ομάδες, δημοσιογράφους αλλά και από μέλη της οικογένειας του αποτυπώνει την αρνητική επίπτωση στην ψυχολογία ενός ανθρώπου όταν προσπαθούν με το ζόρι να τον ορίσουν ως ήρωα, ενώ εκείνος νιώθει απλά ακρωτηριασμένος. Η Maslany στο ρόλο της κοπέλας του Baumann, Erin Hurley, αποδεικνύει και πέρα από το πολυπρωταγωνιστικό Orphan Black (που ερμηνεύει πάνω από επτά διαφορετικούς ρόλους) την ερμηνευτική της ικανότητα. Ήρεμη και αποφασισμένη να μην αφήσει τον άνθρωπο που νιώθει αισθήματα γι’ αυτόν να βυθιστεί στην θλίψη. Είναι η ιδανική σύντροφος που θα ήθελε ο καθένας να έχει δίπλα του μια τέτοια στιγμή, όχι απλά για να τον φροντίζει σαν μια νοσοκόμα, αλλά για να τον αγαπά και να τον αφυπνίζει από τον λήθαργο της απελπισίας.
Το Stronger όσο και να προσπαθεί πολύ έντονα προς το τέλος της ταινίας να θέσει τον εαυτό του ως μια μορφή νίκης απέναντι στην τρομοκρατία, η πικρή γεύση θα μείνει στο στόμα. Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής κάποια στιγμή αναρωτιέται πως μπορεί να πιστεύουν ότι νίκησε την τρομοκρατία όταν είναι εκείνος που έχει χάσει τα δύο του πόδια. Η σκηνή που προσπαθεί για πρώτη φορά να σταθεί στα δύο τεχνητά μέλη έχοντας παρέα την κοπέλα του, την μητέρα του και την θεραπεύτρια του αποτελεί το πιο κοντινό παράδειγμα για το πώς μπορεί μια χώρα να σταθεί στα πόδια της μετά από τραγικά τρομοκρατικά χτυπήματα. Κάποιοι θα τραβάνε βίντεο γιατί πιστεύουν ότι όλα πηγαίνουν προς το καλύτερο, κάποιοι θα προσπαθούν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια ρεαλιστικά, αλλά το πραγματικό θύμα θα υποφέρει από οξύ πόνο. Το πόνο που ταινίες όπως το Stronger προσπαθούν να απαλύνουν.
