Η κατάρα του… Superman

Πιστεύετε στις προκαταλήψεις; Αν ναι, σίγουρα έχετε ακουστά την «κατάρα»του Superman!

Σύμφωνα με αυτή, κάθε ηθοποιός που ενσαρκώνει τον αγαπημένο μικρών και μεγάλων ήρωα, ακολουθείται από μια κατάρα, επαγγελματική ή και προσωπική.

 Ο πρώτος “Superman” της ιστορίας ήταν ο Kirk Alyn σε μια σειρά 15 επεισοδίων, το 1948. Το κοινό ταύτισε τον ηθοποιό με το ρόλο του υπερ-ήρωα, με αποτέλεσμα ο Kirk Alyn να μην προτιμάται από σκηνοθέτες και παραγωγούς σε άλλους ρόλους. Ένας από τους ελάχιστους ρόλους του ήταν εκείνος του πατέρα της Lois Lane (!) στην ταινία Superman (!), του 1978.

 «Διάδοχος» του Kirk Alyn στην ταινία του 1951, αλλά και τη σειρά που την ακολούθησε, ορίστηκε ο George Reeves, ο οποίος, όπως και ο προκάτοχος του ρόλου, δυσκολεύτηκε πολύ στην επαγγελματική του καριέρα μετά την ταύτισή του με τον Superman. To 1959, μερικές μέρες πριν το γάμο του, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, από σφαίρα. Αυτοκτονία, ήταν η ετυμηγορία των ειδημόνων, παρόλα αυτά οι φήμες ακόμα μιλούν για ανθρωποκτονία.

Από το 1978 μέχρι το 1987 και για τέσσερις ταινίες τη διάσημη κόκκινη κάπα φόρεσε ο ίσως πιο επιτυχημένος, στη συνείδηση του κοινού, Superman, ο Christopher Reeve. Το 1995, μετά από ένα ατύχημα ιππασίας, ο διάσημος ηθοποιός έμεινε παράλυτος σε όλο του το σώμα κάτω από το λαιμό.

Στην ταινία του 1978, τον Superman ως μωρό υποδύθηκε ο Lee Quigley. To 1991, στα 14 του χρόνια, πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών.

Ο Dean Cain, πρωταγωνιστής της σειράς Lois & Clark: The new adventures of Superman, περιορίστηκε κι αυτός σε μικρούς ρόλους στην τηλεόραση και σε διαφημίσεις.

Ο πρωταγωνιστής του Smallville, Tom Welling, έχει στο παρελθόν δηλώσει ότι έχει δυσκολευτεί να αποτινάξει από πάνω του την εικόνα του Clark Kent.

Τέλος, ο τελευταίος πριν τον Henry Cavill, Superman, Brandon Routh, από πρωταγωνιστής δεν έχει καταφέρει να πάρει κάποιο σημαντικό ρόλο που να τον κάνει να ξεχωρίσει κι ας είχε πάρει άριστες κριτικές για την ερμηνεία του στο Superman Returns.

Ο Henry Cavill αρέσει για πολλούς λόγους. Αλλά ακόμα κι αν δεν άρεσε, θα του ευχόμουν να είναι εκείνος που θα «σπάσει» την κατάρα και θα αποδείξει ότι υπάρχει επαγγελματική επιτυχία και προσωπική ευτυχία και μετά τον Superman!