Supernatural: Season’s Finale – Με ‘υπερφυσικό’ αέρα στη 10η σεζόν
Προβλήθηκε χθες βράδυ το μεγάλο φινάλε του 9ου κύκλου της δημοφιλούς σειράς Supernatural του CW.
Μα καλά, θα μου πείτε το βλέπετε ακόμα; Γιατί να συνεχίσουμε να βλέπουμε Supernatural;
Αν κάποιος έχει παρακολουθήσει τους προηγούμενους εννέα κύκλους είναι σχεδόν αδύνατον να μη συνεχίσει να βλέπει και την επόμενη σεζόν. Με νοοτροπία παλαίμαχου, με άρωμα παλιακού, αναφορές σε κλασικές και δημοφιλείς ταινίες, με απίστευτη ειρωνεία προς πάσα κατεύθυνση… τα έχουμε πραγματικά δει όλα στους εννέα αυτούς κύκλους και η σειρά αρμενίζει πλέον σε δικούς της ωκεανούς σαν μικρή ένοχη διασκέδαση.
Το τελευταίο επεισόδιο ξεκίνησε υπό τους ήχους του ‘Carry On Wayward Son‘ των Kansas (όπως σε κάθε φινάλε κύκλου) και τη συνηθισμένη βίντεο-ανασκόπηση στα σημαντικά γεγονότα που είδαμε φέτος. Ήταν μια καλή ευκαιρία να μας θυμίσουν πόσο δυναμικά επέστρεψε η σειρά τους τελευταίους δυο κύκλους ξανακερδίζοντας παλιούς φίλους ακόμα και αποκτώντας νέους.
Ειρωνικές αναφορές στο Game of Thrones: Ίσως αν κάποιος δεν ήξερε τη σειρά να νόμιζε ότι είναι της ΗΒΟ και όχι του the CW Television Network. Άμεσες και έμμεσες αναφορές στο GoT έχουν αυξηθεί όσο έχει αυξηθεί και η δημοτικότητα της επικής σειράς. Το Supernatural πιστό στο πνεύμα της εποχής κανιβάλισε ένα επεισόδιο που ο Ντιν κι ο Σαμ συμμετέχουν σε Live Role Playing Game, παρεμπιπτόντως ένα από τα πιο κωμικά επεισόδια. Για χαλάρωση βάζουν στο βίντεο να δουν ένα επεισόδιο Game of Thrones. Φυσικά, ακολουθεί ο διάλογος «Δεν το πιστεύω ότι πέθανε ο… / Μη! Μη μου πεις τι γίνεται»! Σε άλλο επεισόδιο ένα από τα θύματα είναι ένας ηλικιωμένος που φτιάχνει μινιατούρες της σειράς GoT χρησιμοποιώντας βαλσαμωμένα ζωάκια! Προς το τέλος του κύκλου πλέον με άλλον αέρα, ενώ γίνεται ο πανζουρλισμός τριγύρω, αναφέρουν χιουμοριστικά (ως βαθιά ειρωνικά) ότι «αυτά γίνονται μόνο στην τηλεόραση …στο Game of Thrones».
Το Supernatural με την απλή του δομή –δυο αδέρφια εναντίον οτιδήποτε χωρά ο νου σας– δοκιμάστηκε σκληρά αλλά φαίνεται ότι αντέχει ακόμα. Με ευέλικτο σεναριακό ύφος που του επιτρέπει να μεταπηδά από το είδος μυστηρίου ως του τρόμου, αλλά ταυτόχρονα από την κωμωδία ως και τη σάτιρα, είναι μια σειρά που μπορεί να μεταβάλλεται από επεισόδιο σε επεισόδιο και να παραμένει φρέσκια και κοντά στις τηλεοπτικές ανάγκες της εποχής. Αν μάθαμε κάτι από αυτή τη σειρά είναι ότι όσο δραματικά κι αν παρουσιαστεί ένας θάνατος ήρωα πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που επιστρέφουν από τον άλλο κόσμο. Ιδίως οι πρωταγωνιστές το έχουν συχνό χόμπι! Η σειρά καθώς προχωρά, κρατά τα θετικά σημεία κάθε κύκλου, προσπαθεί να βελτιώσει τα εφέ της και δε φοβάται να πειραματιστεί. Νομίζω, ως προς τον πειραματισμό, έχει ξεπεράσει τις περισσότερες σειρές, φανερώνοντας ότι προσπαθούν πάντα για το ποιοτικό αποτέλεσμα, χωρίς όμως να παίρνουν σοβαρά τον εαυτό τους και να χάνουν την αίσθηση του χαβαλέ.
Εννέα κύκλους πίσω (το 2005), μάθαμε την ιστορία των αδερφών Γουίντσεστερ, του Ντιν και του Σαμ τα οποία από πολύ μικρά (ο Σαμ μωρό κι ο Ντιν λίγο μεγαλύτερος) έζησαν την επίθεση ενός δαίμονα που σκότωσε τη μητέρα τους και έκαψε το σπίτι τους. Μεγαλώνοντας δίπλα σε έναν πατέρα που έψαχνε απεγνωσμένα να ανακαλύψει την αλήθεια γύρω από το γεγονός, ανατράφηκαν με μεταφυσικές ιστορίες για τέρατα, κακά πνεύματα και δαιμονικές υπάρξεις και έμαθαν να είναι αυτόνομοι, να στηρίζονται μόνο ο ένας στο άλλο και τελικά να γίνουν οι υπέρτατοι «Κυνηγοί». Το να είσαι Κυνηγός είναι ευχή και κατάρα καθώς κυνηγός και θήραμα είναι δυο ρόλοι που συχνά εναλλάσσονται από τη μια στιγμή στην άλλη.
9 Κύκλοι Χαρακτήρες:
Η σειρά ξεκινά με τους δυο νεαρούς (Ντιν: Jensen Ackles /Σαμ: Jared Padalecki) να αναζητούν τα χνάρια του πατέρα τους Τζον (Jeffrey Dean Morgan) που αγνοείται αρχίζοντας σιγά σιγά να λύνουν τα πρώτα τους μυστήρια και να αντιμετωπίζουν τους πρώτους τους εχθρούς, που εναλλάσσονται τους δαίμονες της βασικής πλοκής και quest «μελέτες περιπτώσεων» που ίσως θυμίσουν στους παλαιότερους την παλιά σειρά Το Μαγαζάκι του Τρόμου – Friday the 13th. Ο Ντιν έχει τα «looks», o Σαμ είναι καλύτερος ερμηνευτικά και οι δυο μαζί χτίζουν δυο προσωπικότητες που κινούν το ενδιαφέρον και τελικά είναι απόλαυση να τους βλέπεις να αλληλεπιδρούν στο φακό.
Στους πρώτους κύκλους πιστός σύμμαχος και μια από τις ΄μορφές΄ ήταν ο Μπομπ Σίνγκερ (Jim Beaver).
Μεγάλη ‘μορφή’ ο Μπομπ. Με ιδιαίτερο στιλ ήταν αρκετά διασκεδαστικός και εμφανιζόταν ως τρίτο πρόσωπο δίνοντας λύσεις στα αδέρφια όταν χρειαζόταν. Ήταν η πατρική φιγούρα. Περισσότερο ακόμα διασκεδαστικός ήταν μετά το θάνατο του, όταν επανερχόταν ως πνεύμα και έβγαινε σαν το τζίνι από το πουγγί από το ουίσκι του.
Από τα χαρακτηριστικά εφέ το μαύρο βλεννώδες χρώμα των ματιών των δαιμόνων όταν αποκαλύπτονται στο φακό. Οι δαίμονες βγαίνοντας σε μορφή καπνού αλλάζουν συχνά σώμα (vessels ή δοχεία) άρα και ηθοποιούς. Μια από τις πιο πετυχημένες στο ρόλο του δαίμονα της Ρούμπι ήταν η Genevieve Padalecki, που τελικά στην πραγματική ζωή παντρεύτηκε τον ‘Σαμ’ (2010) και πήρε το επώνυμο του. Η Ρούμπι ήταν ο καλός δαίμονας που συχνά βοηθούσε την παρέα. Παρόλο που κέρδισε την καρδιά του συμπρωταγωνιστή της δεν κέρδισε φαίνεται την εύνοια του φακού, που την «έφαγε» άσπλαχνα όπου και σταματήσαμε να την ακούμε.
Όταν νομίσαμε ότι η σειρά είχε αρχίσει να αποκτά επαναλαμβανόμενη πλοκή οι δημιουργοί επιστράτευσαν έξυπνα τον Κάστιελ (Misha Collins) εισάγοντας τους Αγγέλους στη σειρά. Ο έκπτωτος άγγελος με την καμπαρντίνα είναι ενδιαφέρων χαρακτήρας περιπετειώδης, τραγικός και χιουμοριστικός και ο μόνος που ξεπέρασε και τον Μπομπ σε επεισόδια, φιγουράροντας συχνά στις αφίσες δίπλα στο πρωταγωνιστικό δίδυμο ως τρίτο πρόσωπο. Ήταν σίγουρα από τις πιο ενδιαφέρουσες προσθήκες αφού άνοιξε το δρόμο για νέες σεναριακές διαδρομές.
Από τους Προφήτες που συμμαχούν τα αδέρφια πιο πολύ μας μένει ο Κέβιν (Osric Chau). Τράβηξε πολύ ταλαιπωρία ο Κέβιν τόσο από τους ενίοτε κακούς όσο και από τα ίδια τα αδέρφια Γουίνστεστερ. Στο τέλος πέθανε άδοξα και ήταν ένας θάνατος που παρουσιάστηκε τόσο γρήγορα και ελαφριά που πολλοί είναι σίγουροι ότι θα τον επαναφέρουν σαν χαρακτήρα με κάποιο τρόπο. Αναφέρω εδώ τον «κάποιο τρόπο» καθώς ο νεαρός ασιάτης ηθοποιός που έπαιξε και στο 2012 συμμετέχει σε αρκετές άλλες ταινίες και εμφανίζεται στη σειρά ZAPS Inc. που ξεκινά το 2015 και μοιάζει λίγο δύσκολο να επιστρέψει.
Last but not Least: Φυσικά οι Κράουλι και Μέτατρον που αναφέρονται ευθύς από κάτω στο God Mode.
Οι καλύτερες χιουμοριστικές στιγμές του Supernatural:
1. Ο ομιλών σκύλος είναι έτοιμος να αποκαλύψει το Μυστικό των Μυστικών: «Η πραγματική αποστολή των σκύλων στη γη είναι…».
2. Ο Ντιν βγαίνει από το φακό στα πλατώ των γυρισμάτων και γνωρίζει τον αντι-Σαμ, πραγματικό Jared Padalecki.
3. Οι Σαμ και Ντιν μαθαίνουν ότι το Supernatural είναι σειρά βιβλίων που περιγράφουν τις περιπέτειες τους -και που μάλιστα είναι πιο μπροστά στην αφήγηση από τα γεγονότα της ζωής τους.
4. Φυσικά κάθε φορά που εμφανίζεται ο Richard Speight Jr. (The Trickster/Gabriel) είναι ένα μικρό tribute στις cult σειρές και ταινίες τρόμου των 80’s.
5. Το επεισόδιο του Role Playing Game όπου ο Ντιν παιδιαρίζει και είναι απολαυστικότατος.
Η λατρεία του βινυλίου vs God Mode:
Μετά τον 8ο κύκλο όπου μεγάλοι κακοί είναι οι «Λεβιάθαν» ο 9ος κύκλος επανέρχεται στις μεγάλες κοσμογονικές μάχες με δυο ταυτόχρονους μεγάλους εμφύλιους στους κύκλους Αγγέλων και δαιμόνων. Παράλληλα ο Ντιν αποκτά το σημάδι του Κάιν και αποκτά την Πρώτη Λεπίδα (ίσως στην πιο ρεαλιστική παρουσίαση της ως ένα πρωτόγονο μαχαίρι με δόντια σαν από σιαγόνα ζώου).
Στη μάχη για την κόλαση, ο αρχη-διαβολάκος Κράουλι (Mark Sheppard) είναι όπως πάντα απόλαυση να τον βλέπεις. Έχοντας αποκτήσει ανθρώπινα στοιχεία μετά τις ενέσεις με ανθρώπινο αίμα, περνά την κρίση ‘ανθρωπιάς’ που δεν είναι άλλη παρά η αστεία κατρακύλα του άρχοντα της κολάσεως σε ένα ιδιόμορφο ‘πρεζόνι’, τον κάνει όμως πιο προσιτό στην ομάδα που σχεδόν κάνουν παρέα μαζί του. Στον ένατο κύκλο έχει να αντιμετωπίσει την Άμπαντον που του πήρε τα σκήπτρα όσο ήταν αιχμάλωτος, ενώ σε ένα χιουμοριστικό επεισόδιο ξαναβρίσκει και το γιο του. Τελευταίες ειδήσεις επιβεβαιώνουν την αφίσα, ότι εκτός του Καστιέλ και ο Κράουλι θα έχει πιο άμεσο ρόλο και συχνότερες εμφανίσεις στον δέκατο κύκλο.
Στη μάχη για τον παράδεισο εισάγουν έναν ξεχασμένο ηθοποιό από το λατρεμένο Αυτός, Αυτή και τα Μυστήρια (Moonlighting) της σειράς των 80’s με τους Σίμπιλ Σέπαρντ και Μπρους Γουίλις. Ο λόγος για τον Μέτατρον (Curtis Armstrong) τον αντίπαλο του Καστιέλ. Πραγματικά, που τον ξεθάψανε; Πάντως παρά τα χρονάκια που πέρασαν παραμένει διασκεδαστικός και μαζί με τον Κράουλι κάνουν ένα αρκετά ανάλαφρο ζευγάρι κακών. Εξάλλου, πλέον τα πράγματα έχουν μπλεχτεί τόσο σεναριακά που εύθραυστες συμμαχίες σχηματίζονται και σπάνε από τη μια στιγμή στην άλλη, λυκοφιλίες αλλά και συμπάθεια δημιουργείται από όλους προς όλους δείχνοντας ότι όλα γίνονται περισσότερο από όλα για το παιχνίδι.
Πραγματικά, ο τελευταίος κύκλος ήταν πραγματικά συχνά σαν ένα παιχνίδι God Mode* (δανειζόμενοι την ορολογία των computer games), το οποίο σαν ιδέα είχε συστήσει και παλαιότερα η σειρά με τους Προφήτες αλλά και τα βιβλία ή το κόμικ της σειράς, ένα βιβλίο που ό,τι έγραφε ο συγγραφέας γινόταν. Ο μόνος χαρακτήρας που είναι μονίμως απών και έχει γλυτώσει -ως τώρα- από τα νύχια των σεναριογράφων (που πρέπει να καταναλώνουν περίεργα κοκτέιλ ιδίως για τη γραφή ορισμένων επεισοδίων) είναι ο ίδιος ο Θεός. Αλλά υπομονή, γιατί ο 10ος κύκλος δεν είναι πλέον μακριά και Supernatural είναι αυτό, τίποτα δεν είναι απίθανο!
*Gode Mode: Είδος παιχνιδιού όπου ο παίχτης ενέχει θέση Θεού, μπορεί να ορίσει τη ροή των γεγονότων επηρεάζοντας διάφορα στοιχεία (π.χ. περιβαλλοντολογικά, όπως τον καιρό), ως και να ορίσει τη δημιουργία ή τη θέση αντικειμένων με βάσει τα οποία αλληλεπιδρούν οι μονάδες παιχνιδιού (the Sims, SimCity, Lemmings κτλ).