ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Ταούριελ: η μαχητική ξωτικίνα των Χόμπιτ 2 και 3

Όταν έχεις παίξει στην σπουδαιότερη σειρά στην πρόσφατη αμερικανική τηλεοπτική ιστορία (μιλάμε φυσικά για το Lost) και είσαι ερωτικό ενδιαφέρον όχι για έναν, αλλά για δύο από τους πρωταγωνιστές της σειράς, όταν ταυτόχρονα δεκάδες φαν σε λατρεύουν και σε μισούνε, ε, όπως και να το κάνουμε η επιστροφή σου στην οθόνη πρέπει να είναι προσεκτική. Η Εβάντζελιν Λίλι έπαιξε στο Reel Steel το 2011 και από τότε δεν την έχουμε δει πουθενά. Θα τη δούμε τώρα όμως και μάλιστα όπως δεν την έχουμε ξαναδεί.

Με κόκκινη φλογερή περούκα, ατρόμητη, με μυτερά αυτιά, ακολουθώντας τα χνάρια του πρώην της Ντόμινικ Μόναχαν (που έπαιξε τον Μέρι στην τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ρόλος που τον έκανε διάσημο), η Λίλι θα ερμηνεύσει στο δεύτερο και τρίτο μέρος του Χόμπιτ του Πήτερ Τζάκσον μια ξωτικίνα, την Ταουριέλ (περιμένετε να δείτε την Άργουεν αυτής της τριλογίας).

Ο χαρακτήρας της είναι βέβαια πολύ νεότερος από εκείνον της Άργουεν και πολύ πιο μαχητικός. «Είναι ένα πολύ νέο, πολύ νέο ξωτικό» δήλωσε η ηθοποιός στο Total Film. «Είναι μόλις 600 ετών, αντίθετα από τον Λέγκολας που είναι 1.900 ετών και τον Θραντούιλ που είναι περίπου 3.000 ετών. Δεν έχει τη σοφία και την πόζα που έχουν αυτά τα δύο αγόρια. Είναι λίγο πιο… τραχιά. Λίγο πιο αυθόρμητη, παθιασμένη».

Η Ταουριέλ δεν υπάρχει στο βιβλίο, είναι ένας από τους χαρακτήρες που δημιουργήθηκαν απευθείας για τη μεγάλη οθόνη (χρειάζεται ένα ισχυρό γυναικείο πρότυπο με τόσους νάνους). Είναι επικεφαλής της Φρουράς των Ξωτικών και όπως φαίνεται θα είναι μια «αδίστακτη δολοφόνος». Θα τη δούμε στο Desolation of Smaug και στο There and Back Again.

Ήταν εύκολο για την Λίλι να πει «ναι» στο να ερμηνεύσει την Ταουριέλ, παρά το γεγονός ότι όπως δηλώνει, προσπάθησε πολύ σκληρά να εξαφανιστεί μετά το Lost. «Είμαι φανατική φαν του Τόλκιν από όταν ήμουν 15, την πρώτη φορά που διάβασα τα βιβλία» λέει.

Διαβάστε επίσης το μεγάλο Αφιέρωμα των Cinεπιβατών στο Χόμπιτ του Πήτερ Τζάκσον.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

6 σκέψεις σχετικά με το “Ταούριελ: η μαχητική ξωτικίνα των Χόμπιτ 2 και 3

  • Errrrm Ermmm,
    Το Lost πια είναι δεύτερο σε όλα, έχασε τον τίτλο από το Game Of Thrones.. Σε όλα τα σημεία και από κάθε άποψη.

    Μόνο εσύ θυμάσαι την σειρά που οι θεατές την κατέταξαν μια και καλή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

    Σχολιάστε
  • Υπάρχει περίπτωση αυτή και καλά ξωτικίνα να πάθει το οτιδήποτε, πόσο μάλλον να παλουκωθεί από κανένα Orc;

    Μετά το GOT και τον ωμό ρεαλισμό στον οποίο σε εθίζει τα άλλα φαίνονται είτε ψεύτικα είτε παιδικά.

    Σχολιάστε
    • To Lost δεν θα πεθάνει ποτέ! Τι να μας πει και το GoT που δεν σε κάνει να νοιάζεσαι για τους χαρακτήρες που δεν διαθέτει πρωτοτυπία και που είναι απλά εντυπωσιασμός για τον εντυπωσιασμό; Ορίστε τι κακό κάνουν τα GoT… Ευτυχώς το σύμπαν του Τόλκιν είναι και παραμένει ευγενές…

      Σχολιάστε
  • Το Lost αργοπέθαινε πολύ καιρό πριν τελειώσει, αλλά το τέλος του ήταν το θανάσιμο χτύπημα και ήταν και τρομερά ξενέρωτο.Για την ακρίβεια άρχισε να πεθαίνει από τη στιγμή που οι δημιουργοί χάσανε τον έλεγχο και δεν ήξεραν τι να κάνουν με τη σειρά, που να το πάνε, πως να κλείσουν όλα τα θέματα που είχαν αφήσει ανοιχτά, έτσι για να υπάρχουν! Καλύτερα να πάταγε μια μπανανόφλουδα και να έμενε στο τόπο παρά αυτό…

    Σχολιάστε
  • Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα.. Επεσε θύμα της προσπάθειάς του να προλάβει τους θεατές και να προκαλέσει έκπληξη (αφήνοντάς τους στο τέλος απογοητευμένους -τουλάχιστον). Η ιδέα όμως εξακολουθεί να είναι πολύ μπροστά από οποιοδήποτε GoT

    Σχολιάστε
  • Ως Gimli ανυπομονώ να δω τη νέα πρόσθετη ξωτικούλα κι ας μην είναι χαρακτήρας που αναφερόταν στο βιβλίο. Eίναι λογικό κάνοντας ένα συγκριτικά μικρό βιβλίο τριλογία ότι πρέπει να βάλεις λίγο έξτρα “σάλτσα” μέσα για να γεμίσει. Συγκριτικά με το GoT, όμως, μιας που το αναφέρατε, το ότι δεν περιμένω να γδύνεται και να “παίρνεται” ασύστολα με διάφορους και στο τέλος να ακρωτηριάζεται βάναυσα και να αποκεφαλίζεται μεγαλοπρεπώς δεν το θεωρώ αποτυχία!!!
    Μην ξεχνάτε ότι στην ουσία του στο LoTR γίνεται μεγαλύτερη σφαγή, ολόκληρη η μέση γή ξεκληρίζεται, όλοι οι νάνοι, τα περισσότερα ξωτικά, στρατιές ορκ και ορδές γκόμπλιν στις πιο επικές μάχες φαντασίας που έχουν γραφτεί ως τώρα, όλα όμως είναι θέμα παρουσίασης, δηλαδή το πως το δείχνεις στον κόσμο!

    Σχολιάστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *