Αφιερώματα

Δέκα ταινίες που παίζουν με το μυαλό μας

Πρόκειται για μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά κινηματογραφικά παζλ που έχουν δει το… σκοτάδι της αίθουσας των σινεμά. Έπαιξαν με το μυαλό μας, μας παίδεψαν, μας θύμωσαν. Κάποιες θα τις ξαναβλέπαμε, κάποιες άλλες καλύτερα να παραμείνουν κλειδωμένες στο πίσω μέρος του μυαλού μας.

Fight Club

«Δεν είσαι η δουλειά σου. Δεν είσαι τα ρούχα που φοράς. Δεν είσαιο λογαριασμός σου στην τράπεζα». Το μεγαλύτερο κινηματογραφικό «παιχνίδι» έχει ξεκινήσει και έχει το όνομα Fight Club. Ένας αδιάφορος αφηγητής που ψωνίζει από τα ΙΚΕΑ και πάσχει από αϋπνία, γνωρίζει έναν κατασκευαστή σαπουνιών που στόχος του είναι η «απελευθέρωση» του ανθρώπου από ό,τι θεωρούμε καταναλωτικό αγαθό. Ξεχάστε αυτά που ξέρατε: σε αυτή την ταινία ο Ντέιβιντ Φίντσερ παίζει με τα όρια και αποδεικνύει ότι και τσαγανό έχει και όραμα.

Memento

MementoΟ ορισμός του παζλ. Σκηνές που δεν μοιάζουν να μη βγάζουν κανένα νόημα, ένας ήρωας που ψάχνει τον άνθρωπο που σκότωσε τη γυναίκα του και γεμίζει το σώμα του τατουάζ απλά και μόνο επειδή δεν μπορεί να θυμηθεί τι συνέβη δέκα λεπτά πριν. Ο χρόνος κυλά αντίστροφα και η αίσθηση ότι κάτι πολύ  κακό πρόκειται να αποκαλυφθεί… ε απλά βγαίνει αληθινή.

Donnie Darko

Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Η ταινία που ανέδειξε τον Τζέικ Γκίλενχαλ εξακολουθεί έντεκα χρόνια μετά την πρώτη της προβολή και απασχολεί ορδές σινεφίλ. Ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένας τρελαμένος έφηβος ή μία ιστορία αποκάλυψης; Ο Ρίτσαρντ Κελί χτύπησε κορυφή με την καλτ ταινία του και από τότε το ταλέντο του… αγνοείται

π (Ρi)

piΤο μεγάλο μυστήριο του κόσμου, η αναζήτηση νοήματος είναι θέματα που απασχολούν τον Ντάρεν Αρονόφσκι στο «π» και τον οδηγούν στη δημιουργία αυτού του παράξενου μεταφυσικού θρίλερ. Ο Μαξ, ιδιοφυία στα μαθηματικά, ζει απομονωμένος σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Νέα Υόρκη. Με τον αυτοσχέδιο υπολογιστή του προσπαθεί να βρει το μαθηματικό πρότυπο στο οποίο βασίζεται η χρηματιστηριακή αγορά. Ο ίδιος αναζητά μόνο νόημα, αλλά στο ταξίδι του θα εμπλακούν μια εταιρεία που αναζητά μια φόρμουλα πρόβλεψης τιμών στο χρηματιστήριο και μια οργάνωση φανατικών Εβραίων που θεωρεί ότι το μυστικό του θεού κρύβεται σε μια λέξη με 216 γράμματα.

Usual suspects

usual-suspects-spacey_lΦαινομενικά οι Συνήθεις Ύποπτοι του Μπράιαν Σίνγκερ δεν έχουν τίποτα το παράξενο. Πρόκειται για μια ιστορία πέντε μικροκακοποιών που ενώνουν τις δυνάμεις τους επιθυμώντας μεγαλύτερες «δουλειές». Εκ των υστέρων βέβαια δεν είσαι σίγουρος για τίποτα. Όλη η ιστορία βασίζεται στην επισφαλή διήγηση ενός χαρακτήρα που μπορεί –αλλά μάλλον όχι- να έχει μέσα της ψήγματα αλήθειας. Μια δεύτερη θέαση κρίνεται απαραίτητη.

Mullholand Drive

Ένα κλειδί, μια πινακίδα, μια γυναίκα που έχει ξεχάσει ποια είναι, ένας άστεγος: κομμάτια ενός γρίφου, σαν αυτά που ξέρει πολύ καλά να κατασκευάζει ο Ντέιβιντ Λιντς, ενορχηστρωμένου με ακρίβεια. Ο Λιντς μάς δίνει τα κλειδιά, περιμένοντας από τους θεατές να ξεκλειδώσουν τις πόρτες. Μία από τις πολύ καλές ταινίες του σκηνοθέτη που μας έχει συνηθίσει σε… ιδιόρρυθμες ταινίες (βλ. Χαμένη Λεωφόρος, Inland Empire).

2001: Η οδύσσεια του διαστήματος

2001-A-Space-OdysseyΈνας πίθηκος και μία παράξενη μαύρη πλάκα. Ένας υπολογιστής με ανθρώπινη νοημοσύνη. Ένα τεράστιο έμβρυο. Το 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος του Στάνλεϊ Κιούμπρικ δεν περιγράφεται τυχαία ως μία ταινία «που βρίσκεται υπό την επήρεια LSD».

Stay

stayΈνας φοιτητής στα όρια της παράνοιας που προβλέπει το μέλλον και θέλει να αυτοκτονήσει. Ο ψυχίατρος του που προσπαθεί να τον σώσει και η κοπέλα του ψυχιάτρου που παλεύει να αφήσει πίσω της μια απόπειρα αυτοκτονίας. Σκηνές που επαναλαμβάνονται, ένας τυφλός που βρίσκει το φως του, εικόνες που μοιάζουν να μην έχουν νόημα. Όλα εξηγούνται στο τέλος, αν και το κάπως βαρυφορτωμένο Stay δεν καταφέρνει πλήρως να επιτύχει το σκοπό του.

Inception

Δεύτερη ταινία στη λίστα για τον Κρίστοφερ Νόλαν. Μια ομάδα κατασκόπων που ασχολούνται με την εταιρική κατασκοπεία προσπαθεί να τοποθετήσει μια ιδέα στο μυαλό ενός επιχειρηματία. Αυτή είναι μια παρτίδα ενός επιτραπέζιου με ακριβείς κανόνες, αλλά αβέβαιο αποτέλεσμα. Είστε σίγουροι ότι ξέρετε τι συνέβη στο τέλος; Παρακολουθείστε την ταινία και σκεφτείτε ξανά… (hintτο τοτέμ-ζάρι του Κομπ δεν είναι δικό του, αλλά της γυναίκας του)

Πέρσι στο Μάριενμπαντ

l'année dernière à MarienbadΗ μνήμη, ο χρόνος, ο έρωτας. Σε ένα άδειο πολυτελές ξενοδοχείο, ένας άντρας προσπαθεί να θυμίσει σε μια παντρεμένη γυναίκα την ερωτική ιστορία που είχαν (ή δεν είχαν) την προηγούμενη χρονιά στο Μάριενμπαντ και να την πείσει να φύγει μαζί του. Μια σπαζοκεφαλιά που έμελε να καθορίσει μια για πάντα το ευρωπαϊκό σινεμά.

Και μία ελληνική:

dogΤο όνειρο του Σκύλου:

Σε μια ταινία εμπνευσμένη από το σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς ένα ζευγάρι κλέβει μια φωνή, μια γυναίκα μεταμορφώνει τους άνδρες σε σκύλους. Μια παράξενη νύχτα στην Αθήνα. Και το πρώτο ελληνικό κινηματογραφικό αίνιγμα είναι γεγονός.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

5 σκέψεις σχετικά με το “Δέκα ταινίες που παίζουν με το μυαλό μας

  • Πολύ ωραία ανάρτηση…Αγαπημένες μου Fight Club, Memento, Inception, pi…Το Donnie Darko και τους Συνήθεις Υπόπτους θέλω να τα δω σύντομα!
    Το Mullholland Drive με εκνεύρισε (όχι μόνο επειδή παίζει με το μυαλό) και στην τελική δεν μου άρεσε καθόλου!

    Σχολιάστε
  • Νομίζω ότι το memento και το Mulholland drive είναι από τις ταινίες που όσες φορές και να δω, ανακαλύπτω και κάτι. Για το Mulholland, όταν είχα βγει από την αίθουσα, πραγματικά δεν το πίστευα.

    Σχολιάστε
  • Πολύ καλές επιλογές και οι περισσότερες ταινίες είναι μέσα στις πλέον αγαπημένες μου -όχι όμως και το 2001 🙂
    Απλώς σε μια δική μου λίστα το Μulholland θα έδινε τη θέση του στο Blue Velvet

    Σχολιάστε
  • @ Eskli Ευχαριστώ! Εννοείται να τις δεις, είναι απίστευτες. Όσο για το Mullholand και μένα την πρώτη φορά που την είδα, δεν μπορώ να πω ότι με τρέλλανε. Την εκτίμησα ιδιαιτέρως όμως τη δεύτερη φορά.

    @ apos Με το Memento μου συμβαίνει και μένα. Και με το Fight Club που του έχω και αδυναμία!

    @fvasiliou Ναι το συγκεκριμένο του Κιούμπρικ είναι για γερά νεύρα (και υπομονή). Και όποιος έχει καταλάβει να μας πει και μας. Ναι το Blue Velvet νομίζω είναι καλύτερη ταινία, ίσως όμως όχι τόσο σπαζοκεφαλιά…

    Τάιλερ

    Σχολιάστε
  • Νομίζω ότι από την τόσο ενδιαφέρων λίστα δεν έπρεπε να λυπεί το The Machinist (2004) με το Cristian Bale μεγάλη παράλειψη

    Σχολιάστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *