ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Διπλή εκδίκηση

half-popcorn

Δολοφόνος που έχει μπει στο στόχαστρο μιας γιατρού δέχεται επίθεση και όταν ξυπνάει αντιλαμβάνεται ότι έχει υποβληθεί σε εγχείρηση αλλαγής φύλου. Τώρα καλείται να πάρει εκδίκηση από όσους του επιτέθηκαν.

Τίποτα δεν φαίνεται να λειτουργεί σωστά στην ταινία του Γουόλτερ Χιλ (Ο Τελευταίος Επιζών, Red Heat), ο οποίος φαίνεται να είχε στο μυαλό του ένα μείγμα comic book αισθητικής Sin City, ιστορίας εκδίκησης α λα Old Boy και υπερβολής όπως το Predestination. Μόνο που δεν διαθέτει τον προϋπολογισμό του πρώτου, τη φιλοσοφική ματιά του δεύτερου – και ας εκτοξεύει η Σιγκούρνεϊ Γουίβερ τσιτάτα το ένα μετά το άλλο, τα οποία έχουν σκοπό να μας πείσουν για την ιδιοφυΐα της-, αλλά δεν προκαλεί ούτε το έξυπνο κάψιμο εγκεφάλου του τρίτου.

re-assignment-michelle-rodriguez

Στο πρώτο μέρος παρακολουθούμε μάλλον αμήχανοι την Μισέλ Ροντρίγκες να κάνει φιλότιμες προσπάθειες να μας πείσει ότι είναι άνδρας και δη δολοφονική μηχανή. Δεν μας πείθει για τίποτα από τα δύο, ενώ η ταινία αδυνατεί να μας πείσει και για την εκδικητική μανία της γιατρού που ερμηνεύει η Γουίβερ. Εκείνη διατείνεται ότι η επέμβαση έγινε για να γίνει ο Φρανκ «καλύτερος άνθρωπος», μόνο και μόνο για να διαπιστώσει δήθεν απογοητευμένη ότι δεν άλλαξε καθόλου. Φυσικά, η ταινία σε κανένα σημείο δεν ασχολείται με τα βαθύτερα ζητήματα αλλαγής ταυτότητας. Είναι σχεδόν γελοία η αντίδραση της Ροντρίγκες όταν διαπιστώνει ότι διαθέτει στήθος και όχι πέος, μια απώλεια που φαίνεται να αναπληρώνει με τα όπλα. Και είναι παράξενο που μια τέτοια ταινία αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως αντικείμενα ή ως σατανικές και «αδύναμες» υπάρξεις. Η γυναίκα που γίνεται η Μισέλ Ροντρίγκες δηλώνει ότι βασίζεται στα ανδρικά της χαρακτηριστικά και στο παρελθόν της για να εκδικηθεί και όχι στη νέα δύναμή της ως γυναίκα. Συν ότι όλο το κόνσεπτ της ταινίας βασίζεται στο ότι η αλλαγή φύλου ή το να γίνει κάποιος γυναίκα αποτελεί τιμωρία.

Tomboy_0673.dng
Tomboy_0673.dng

Δεν ξέρω εάν ο Γουόλτερ Χιλ είχε στο μυαλό του ότι θα φτιάξει μια φεμινιστική ταινία δράσης, το σίγουρο είναι ότι αυτό το B-movie σίγουρα δεν είναι αυτή η ταινία. Αντιθέτως, είναι μία αδιάφορη ιστορία εκδίκησης -σε πολλές στιγμές τρανσφοβική- με μία Σιγκούρνεϊ Γουίβερ να παίρνει μαθήματα… γκριμάτσας από τον Τζακ Νίκολσον και βαρετά ιντερλούδια σε ψυχιατρική κλινική που άγνωστο ποιον σκοπό εξυπηρετούν.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *