Το «βαρύ πυροβολικό» του 55ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Στην πλειοψηφία τους αποτελούν μεγάλες ευρωπαϊκές πρεμιέρες που έχουν βραβευτεί σε μεγάλα διεθνή Φεστιβάλ και έχουν αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές. Λίγο πριν ξεκινήσει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, οι cinepivates σάς παρουσιάζουν ποιες από τις ταινίες του δεν πρέπει με τίποτα να χάσετε.

Leviathan

To Leviathan του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ είναι η ιστορία ενός άνδρα που προσπαθεί να προστατεύσει μια έκταση που του ανήκει από τις ορέξεις ενός διεφθαρμένου δημάρχου. Οι κριτικοί έκαναν λόγο για υπέροχα πλάνα και μια βιβλική ιστορία που μιλά για τη διαφθορά στη σύγχρονη Ρωσία. Το Leviathan είναι και η επίσημη επιλογή της χώρας για τα Όσκαρ. Ο Ζβιάγκιντσεφ στρέφει την κάμερά του σε έναν άνδρα που προσπαθεί να προστατεύσει μια έκταση που του ανήκει από τις ορέξεις ενός διεφθαρμένου δημάρχου. Οι κριτικοί έκαναν λόγο για υπέροχα πλάνα και μια βιβλική ιστορία. Η ταινία απέσπασε βραβείο Σκηνοθεσίας στις Κάννες, ενώ κέρδισε και το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου.

Winter’s  Sleep

«Έκλεψε» τον Χρυσό Φοίνικα μέσα από τα χέρια του Leviathan. Το Winter’s Sleep του Τούρκου σκηνοθέτη Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν, είναι μία ταινία 3,5 ωρών, μία ιστορία που –όπως λένε οι κριτικοί- θυμίζει Τσέχοφ. H ταινία είναι η ιστορία του Αιντίν, συνταξιούχου ηθοποιού που έχει ένα μικρό ξενοδοχείο στην κεντρική Ανατολία και ζει με τη νέα σύζυγό του Νιχάλ και την αδελφή του Νέκλα που εξακολουθεί να υποφέρει από το πρόσφατο διαζύγιό της. Το χειμώνα όταν το χιόνι καλύπτει τη στέπα, το ξενοδοχείο γίνεται το καταφύγιο τους, αλλά και το θέατρο του σπαραγμού τους. Μια σκληρή μελέτη χαρακτήρων με εξαιρετική κινηματογράφηση, σύμφωνα με τον διεθνή τύπο, που επιβεβαιώνει την μαεστρία του Τούρκου σκηνοθέτη.

Ένα Περιστέρι έκατσε σε ένα κλαδί συλλογιζόμενο την ύπαρξή του

Η νέα ταινία του Σουηδού Ρόι Άντερσον μιλά για το τι σημαίνει το να λέγεται κανείς άνθρωπος. Όπως έγραψε η βρετανική εφημερίδα Telegraph, «σκεφτείτε τον Ζακ Τατί κλεισμένο σε ένα άδειο δωμάτιο του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν» και μπορείτε να φανταστείτε πώς είναι αυτή η ταινία». Η ταινία του Άντερσον απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και στη Θεσσαλονίκη θα προβληθεί στην τελετή λήξης της διοργάνωσης, ολοκληρώνοντας έτσι και το αφιέρωμα που διοργανώνει το 55ο ΦΚΘ στο έργο του Σουηδού δημιουργού.

Λευκός Θεός

To White God του Ούγγρου Κορνέλ Μουντρούσκο με πρωταγωνιστή έναν σκύλο απέσπασε το μεγάλο βραβείο του «Ενα Κάποιου Βλέμματος» στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Η ταινία θα προβληθεί στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ, παρουσία του σκηνοθέτη, ο οποίος έχει δηλώσει ότι ο Λευκός Θεός αποτελεί μία παραβολή για την άνοδο του φασισμού στη χώρα του.

The Cut

Η νέα ταινία του Φατίχ Ακίν παρουσιάζει την γενοκτονία των Αρμενίων, που η γειτονική χώρα αρνείται να αναγνωρίσει μέχρι και σήμερα. Η ταινία αρχίζει στη Μαρντίν, μια πόλη της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, περίπου το 1915, όπου ένας σιδεράς ονόματι Ναζαρέτ Μανουγκιάν ζει με τη γυναίκα του και τις δίδυμες κόρες του. Εντελώς ξαφνικά, μια νύχτα, εισέρχονται στο σπίτι του Τούρκοι στρατιώτες και τον οδηγούν στην έρημο για να θανατωθεί. Αφού τον οδηγούν εκεί μαζί με άλλους Αρμένιους, ο Ναζαρέτ γλυτώνει από το θάνατο χάρη σε κάποιο συμπατριώτη του που δίστασε να τον σκοτώσει. Ο ήρωας, έχοντας χάσει τη λαλιά του, περιπλανιέται στην έρημο ψάχνοντας τους δικούς του. Το ταξίδι του αυτό θα τον οδηγήσει από την Αβάνα της Κούβας μέχρι τον Μισισιπή. Η ταινία προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην Τουρκία και ο σκηνοθέτης δέχθηκε μέχρι και απειλές για τη ζωή του.

99 Homes

H δραματική ταινία 99 Ηomes του Ραμίν Μπαχράμι χαιρετίστηκε ως το πρώτο «ουμανιστικό θρίλερ». Αφηγείται την ιστορία του οικοδόμου Ντένις Νας, στον οποίο γίνεται έξωση από το σπίτι του μαζί με τη μητέρα του και τον εννιάχρονο γιο του. Ο Ντένις προσπαθεί να ξανακερδίσει το σπίτι τους κάνοντας συμφωνία με το διάβολο και δουλεύοντας για τον Ρικ Κάρβερ, τον διεφθαρμένο μεσίτη που τους έκανε έξωση. Πρωταγωνιστούν οι Άντριου Γκάρφιλντ, Μαίκλ Σάνον και Λόρα Ντερν. Ο ιρανικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει το έργο του.

Φιντέλιο, η Οδύσσεια της Αλίκης

Η Αριάν Λαμπέντ απέσπασε βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο για τον ρόλο της στην ταινία της Λυσί Μπορλετώ. Η Αλίς είναι ναυτικός. Με τον σύντροφό της, Φελίξ, να την περιμένει στη στεριά, επιβιβάζεται σ’ ένα παλιό φορτηγό πλοίο, το «Φιντέλιο», ως δεύτερη μηχανικός. Αφού μπαρκάρουν, η Αλίς μαθαίνει όχι μόνο πως η προκάτοχός της πέθανε, αλλά και πως ο καπετάνιος του καραβιού είναι ο πρώτος της μεγάλος έρωτας. «Σε αυτήν την ταινία ήθελα να δημιουργήσω μια ρευστή κίνηση, κάτι ζωντανό, να δείξω τι είδους αισθησιασμός μπορεί να πηγάζει από ένα κλειστό πλοίο» έχει δηλώσει η Λαμπέντ για τον ρόλο της.

Extrait : Fidelio, l’odyssée d’Alice, de Lucie… από Telerama_BA

Sivas

Απέσπασε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Ο λόγος για το Sivas του Καάν Μουτζντέτσι (συμπαραγωγή Τουρκίας-Γερμανίας). Με φόντο ένα ζοφερό χωριό της Ανατολίας στην Ανατολική Τουρκία, η ταινία Σίβας αφηγείται την ιστορία του 11χρονου Ασλάν, κι ενός ταλαιπωρημένου από τις κυνομαχίες σκύλου, που δένονται με μια δυνατή φιλία αφότου ο Ασλάν βρίσκει τον Σίβας εγκαταλειμμένο σ’ ένα χαντάκι, γεμάτο πληγές κι έτοιμο να πεθάνει. Εν τω μεταξύ, μια σχολική παράσταση της Χιονάτης και των επτά νάνων κυριαρχεί στο φόντο της ιστορίας, καθώς ο Ασλάν είναι απογοητευμένος που έχασε το ρόλο του πρίγκιπα από τον Οσμάν, τον αντίπαλό του στον έρωτα και γιο του προέδρου του χωριού.

Δύο Ημέρες, Μία Νύχτα

Η ταινία των αδελφών Νταρντέν είναι η ιστορία της Σάντρα που κινδυνεύει να χάσει την δουλειά της και έχει στην διάθεση της ένα σαββατοκύριακο για να πείσει τους συναδέρφους της να θυσιάσουν το πριμ τους για να μπορέσει να κρατήσει την θέση της Στο χαμηλόφωνο κινηματογραφικό έργο των  Νταρντέν, οι διασημότητες δεν έχουν σχεδόν καμία θέση. Οι πιο λιτοί σκηνοθέτες συναντούν την πιο εκφραστική ηθοποιό που φτάνει μερικές φορές και στην υπερβολή. Η υπόθεση της ταινίας προϊδεάζει για ένα δυνατό κοινωνικό δράμα βαθιά τομή στην κοινωνία του σήμερα και στις σχέσεις μεταξύ των μελών της.

Timbuktu

Η ταινία του του Αμπντεραχμανέ Σισακό έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών, συμμετέχοντας στο Διαγωνιστικό Τμήμα. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον θάνατο μιας αγελάδας που ονομάζεται GPS, ένα εύστοχο σχόλιο, όπως αναφέρει ο Guardian, για μία χώρα που έχει χάσει τον δρόμο της. Η εφημερίδα γράφει ότι η ταινία αποτελεί ένα «εξαιρετικό πορτραίτο ενός τόπου που διοικείται από τη θρησκεία και όπου οι άνθρωποι πληγώνονται από τους διαχωρισμούς».