Η ΣΩΤΗΡΙΑ (THE DELIVERANCE)
H Έμπονυ μόλις έχει μετακομίσει στο νέο της σπίτι μαζί με τα τρία παιδιά της και την καρκινοπαθή μητέρα της. Τα πράγματα είναι δύσκολα για όλη την οικογένεια εφόσον ο πατέρας είναι άφαντος, η Έμπονυ αντιμετωπίζει πρόβλημα αλκοολισμού με αποτέλεσμα να τους επιτηρεί συνεχώς η κοινωνική λειτουργός. Η μητέρα Αλμπέρτα με την βεβαρημένη σχέση της με την Έμπονυ, έχει στραφεί στην εκκλησία προκειμένου να βρει την δική της σωτηρία. Τα παιδιά θα αρχίσουν να παρουσιάζουν μία αλλόκοτη συμπεριφορά, μέχρι που μία ιερέας θα πληροφορήσει την Έμπονυ πως μία δαιμονική παρουσία στο σπίτι που έχει βεβαρημένο παρελθόν, θέλει να εξοντώσει όλη την οικογένεια.
Σε σκηνοθεσία Λι Ντάνιελς που το 2009 είχε σκηνοθετήσει την ΜΟΝΑΚΡΙΒΗ με την οσκαρική ερμηνεία της Μονίκ και που εδώ της δίνει έναν δεύτερο ρόλο, αλλά και το 2021 με το ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΠΙΛΥ ΧΟΛΙΝΤΑΙΗ που είχε στείλει την Άντρα Ντέι στις υποψηφιότητες των Όσκαρ, και που εδώ της δίνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της μαύρης-στην κυριολεξία-που η ζωή της είναι μία ακαταστασία και μισή, η ΣΩΤΗΡΙΑ (μετάφραση του DELIVERANCE) βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα του 2011 στην Ιντιάνα, όταν μία οικογένεια αντιμετώπισε μεταφυσικά προβλήματα αλλά στο τέλος αποδόθηκαν σε ψυχολογικά τραύματα και ασθένειες…ολόκληρης της οικογένειας. Ο Λι Ντάνιελς πιάνεται από την ιστορία και με ένα σενάριο που πατάει από την μία στο είδος του τρόμου και από την άλλη στο είδος της ταινίας καταγγελίας τύπου black lives matter, και αν και στην αρχή δείχνει να καταφέρνει την μίξη αυτή, από την μέση και μετά χάνει τον μπούσουλα και μετατρέπει την ταινία σε μία μέτρια ταινία τρόμου.
Το ζουμί του όλου εγχειρήματος φυσικά είναι η παρουσία της Γκλεν Κλοουζ στην ταινία, σε έναν ρόλο καινούργιο για αυτήν (αν και έχει παίξει την γιαγιά στο HILLBILLY ELEGY), που δείχνει την σπουδαιότητα της ως παρουσία αλλά και ως ηθοποιός που εντάσσεται εύκολα στις ταινίες της νέες εποχής αφήνοντας πίσω μανιέρες του παρελθόντος, κάτι που μπορεί να είναι και καλό αλλά και κακό αν οι ταινίες είναι μόνιμα μετριότητες.
Η Άντρα Ντέι είναι πολύ καλή ερμηνευτικά, το ίδιο και η Μονίκ, όπως και όλοι οι ηθοποιοί τελικά αλλά το πρόβλημα παραμένει από την στιγμή που εκτός του ότι η ταινία θυμίζει εποχή καραντίνας Νέτφλιξ (λίγα εξωτερικά γυρίσματα, όλα γίνονται μέσα σε κλειστούς χώρους, η σκοτεινή ιλουστρασιόν φωτογραφία απομακρύνει την κινηματογραφική αίσθηση). Και φυσικά το τελευταίο μισάωρο γκραν γκινιόλ του εξορκισμού, που κάποτε θα πρέπει να σταματήσει να επαναλαμβάνεται με αποτυχία εφόσον κανένας τελικά δεν μπορεί να επιτύχει κάτι ανάλογο με αυτό που είχε πετύχει ο Φρήντκιν το 1973 με τον Εξορκιστή.
Ταινία για οικιακή κατανάλωση, καναπέ και μεσοβδόμαδα, καμία κινηματογραφική αρετή, παρά μόνο τρεις γυναίκες ηθοποιοί που το ταλέντο τους είναι πολύ μεγάλο για να περιορίζεται στα οικιακά κατασκευάσματα του Νέτφλιξ. Ενδιαφέρον αλλά σε ένα μήνα κανένας δεν θα μπορεί να το θυμηθεί. Κρατάμε μόνο την Γκλεν Κλόουζ.
Η ταινία προβάλλεται στο NETFLIX από 30 Αυγούστου
