Εγώ, είμαι ο άλλος
Την πρώτη φορά που είδα την ταινία του Florian Henckel von Donnersmarck( ναι , ο σκηνοθέτης του εξαιρετικού Οι Ζωές Των ‘Αλλων ), The Tourist, αποφάνθηκα συζητώντας την με μία φίλη: μέτρια ταινία,ονειρεμένη Βενετία, υπέροχη η Angelina Jolie και ακαταμάχητος ως συνήθως ο Johnny Depp.Η δεύτερη φορά θέασης μου άλλαξε κατά τι, τις εντυπώσεις-η ταινία έχει ένα πολύ ενδιαφέρον σενάριο με κρίσιμο για την κατανόησή της twist, αλλά κατι της λείπει. Και παρακολουθώντας την εξαίσια οπτικώς Angelina ως πράκτορα της Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος Ελίζ Κλιφτον-Γουώρντ και τον σαγηνευτικό μέσα στην αμερικάνικη αφέλειά του(;) καθηγητή Μαθηματικών εκ Γουισκόνσιν Φρανκ Τούπολο ( ο Johnny Depp, αχ!) δεν μπορουσα ν’αποφύγω νοερές συγκρίσεις με μία άλλη ταινία του 2003, με φοβερό σενάριο, ρυθμό, πλοκή , μιά υπέροχη και καθόλου στημένη Charliz Theron,και μιά άπαιχτη σκηνή καταδίωξης μέσα στα Βενετσιάνικα κανάλια. Μιλάω για το remake της ταινίας του 1969 The Italian Job βεβαίως. Απόλαυση.
Στην ταινία του 2003 η μουσική επένδυση ήταν του John Powell, εδώ η μουσική επίσης πάρα πολύ καλή είναι του James Newton Howard(προσθέστε και το πολύ κεφάτο τραγουδι των MUSE-Starlight στους τίτλους τέλους), γυρίσματα ως επί το πλείστον στη μαγευτική Βενετία με τα υπέροχα palazzi της(ένα απ΄αυτά έχει πλέον και ο κύριος Depp) και μία σκηνή καταδίωξης η οποία υπολείπεται μακράν αυτής που προανέφερα. Γιατί άραγε;
Μήπως φοβόταν ο σκηνοθέτης πως θα έσπαγε η κούκλα με το όνομα Angelina; Αν δείτε τα extras που συνοδεύουν την ταινία στο dvd, θα πληροφορηθείτε πως ο Γερμανός σκηνοθέτης επιθυμούσε να φτιάξει μία ταινία για το γκλάμουρ και τη γοητεία-κι αυτό το πέτυχε θα έλεγα.Η Jolie είναι μία σαρκωμένη(ή λιπόσαρκη) ΘΕΑ, τελεία. Αλλά φρικτή ηθοποιός. ‘Η για να το διατυπώσω επιεικέστερα ,παίζει το ρόλο που ξέρει να παίζει καλά:το σούπερ σέξι,σούπερ ικανό θηλυκό.Με έναν θεμελειωδώς διαφορετικό τρόπο βέβαια, απ’ αυτόν του Tomb Raider και του Salt ή του Wanted. Εδώ σου δίνει την εντύπωση πως φοβάται ότι θα τσαλακώσει την απίστευτη ομορφιά της αν κάνει κάποια πολύ απότομη κίνηση… Ισως ο υπερβολικος δυναμισμός δε συνάδει με τα ψηλοτάκουνα Ferragamo της βέβαια…
Το σενάριο πάντως διαθέτει επαρκές μπέρδεμα ταυτοτήτων, ώστε αν δείς την ταινία απ΄το τέλος προς την αρχή, κολλάς και έχεις απορίες μπόλικες. Απολαυστικοί στους ρόλους τους ειναι ο Paul Bettany στο ρόλο του Επιθεωρητή ‘Ατσεσον της Scotland Yard που έχει λυσσάξει κυριολεκτικα να συλλάβει τον καταζητούμενο σε 14 χώρες φοροφυγά Αλεξάντερ Πηρς,και ο Timothy Dalton στο ρόλο του προϊσταμένου του-Αρχηγού του Σώματος, Τζώουνς. Η σκηνή όπου ο Τζώουνς ακούει την αναφορά του ‘Ατσεσον πάνω στην υπόθεση Πηρς, και τον κοιτάζει με το γνωστό αμείλικτο εργοδοτικό βλέμμα, αποτελεί από μονη της ειρωνικό υπαινιγμό για τον πρότερο κινηματογραφικό βίο του Dalton( πράκτορας 007 αν θυμάστε)- ο οποίος εδώ πήρε τροπον τινά προαγωγή.
Μιά εν πολλοίς γοητευτική ταινία, η οποία οφειλει τα μάλα στο πρωταγωνιστικό ζεύγος . ‘Ομως κι αυτοι άνθρωποι είναι -ποσο βάρος πιά να σηκώσουν;
Φράνσις
Στην ταινία του 2003 η μουσική επένδυση ήταν του John Powell, εδώ η μουσική επίσης πάρα πολύ καλή είναι του James Newton Howard(προσθέστε και το πολύ κεφάτο τραγουδι των MUSE-Starlight στους τίτλους τέλους), γυρίσματα ως επί το πλείστον στη μαγευτική Βενετία με τα υπέροχα palazzi της(ένα απ΄αυτά έχει πλέον και ο κύριος Depp) και μία σκηνή καταδίωξης η οποία υπολείπεται μακράν αυτής που προανέφερα. Γιατί άραγε;
Μήπως φοβόταν ο σκηνοθέτης πως θα έσπαγε η κούκλα με το όνομα Angelina; Αν δείτε τα extras που συνοδεύουν την ταινία στο dvd, θα πληροφορηθείτε πως ο Γερμανός σκηνοθέτης επιθυμούσε να φτιάξει μία ταινία για το γκλάμουρ και τη γοητεία-κι αυτό το πέτυχε θα έλεγα.Η Jolie είναι μία σαρκωμένη(ή λιπόσαρκη) ΘΕΑ, τελεία. Αλλά φρικτή ηθοποιός. ‘Η για να το διατυπώσω επιεικέστερα ,παίζει το ρόλο που ξέρει να παίζει καλά:το σούπερ σέξι,σούπερ ικανό θηλυκό.Με έναν θεμελειωδώς διαφορετικό τρόπο βέβαια, απ’ αυτόν του Tomb Raider και του Salt ή του Wanted. Εδώ σου δίνει την εντύπωση πως φοβάται ότι θα τσαλακώσει την απίστευτη ομορφιά της αν κάνει κάποια πολύ απότομη κίνηση… Ισως ο υπερβολικος δυναμισμός δε συνάδει με τα ψηλοτάκουνα Ferragamo της βέβαια…
Το σενάριο πάντως διαθέτει επαρκές μπέρδεμα ταυτοτήτων, ώστε αν δείς την ταινία απ΄το τέλος προς την αρχή, κολλάς και έχεις απορίες μπόλικες. Απολαυστικοί στους ρόλους τους ειναι ο Paul Bettany στο ρόλο του Επιθεωρητή ‘Ατσεσον της Scotland Yard που έχει λυσσάξει κυριολεκτικα να συλλάβει τον καταζητούμενο σε 14 χώρες φοροφυγά Αλεξάντερ Πηρς,και ο Timothy Dalton στο ρόλο του προϊσταμένου του-Αρχηγού του Σώματος, Τζώουνς. Η σκηνή όπου ο Τζώουνς ακούει την αναφορά του ‘Ατσεσον πάνω στην υπόθεση Πηρς, και τον κοιτάζει με το γνωστό αμείλικτο εργοδοτικό βλέμμα, αποτελεί από μονη της ειρωνικό υπαινιγμό για τον πρότερο κινηματογραφικό βίο του Dalton( πράκτορας 007 αν θυμάστε)- ο οποίος εδώ πήρε τροπον τινά προαγωγή.
Μιά εν πολλοίς γοητευτική ταινία, η οποία οφειλει τα μάλα στο πρωταγωνιστικό ζεύγος . ‘Ομως κι αυτοι άνθρωποι είναι -ποσο βάρος πιά να σηκώσουν;
Φράνσις
