The Town

Υπάρχει μια γειτονιά στην Βοστόνη, από όπου προέρχονται οι περισσότεροι ληστές τραπεζών και αυτοκινήτων από οπουδήποτε αλλού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως άλλες γειτονιές βγάζουν ψαράδες ή αγρότες, έτσι και στο Τσαρλστάουν οι πιθανότητες να μην παραβείς τον νόμο είναι ελάχιστες.

Ένας από αυτούς και ο Νταγκ ΜακΡέι. Παρά το γεγονός ότι είχε τη δυνατότητα να ξεφύγει, ο Νταγκ αποτελεί «το μυαλό» μιας συμμορίας ληστών που φαίνεται να μην μπορεί να πιάσει κανείς. Η συμμορία παίρνει για όμηρο την υπάλληλο μιας τράπεζας, ο Νταγκ την ερωτεύεται και η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο… 

Την πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Μπεν Άφλεκ τη λάτρεψα. Το Gone Baby Gone (στο οποίο θα αναφερθώ κάποια στιγμή) ήταν καλοστημένο, ενδιαφέρον, πραγματικό, σκοτεινό. Το The Town είχε αρκετά από αυτά τα στοιχεία, αλλά και μερικά λάθη.

Το μεγαλύτερο από όλα λέγεται Μπεν Άφλεκ. Όσο καλό ρυθμό έχει δώσει στην ιστορία του, όσο φαίνεται να γνωρίζει το πως να στήσει μια σκηνή σαν σκηνοθέτης (η σκηνή με τις μάσκες με τις καλόγριες είναι απλά ιδιοφυής), τόσο σαν ηθοποιός δεν «το ‘χει» καθόλου –αντίθετα με τον αδελφό του Κέισι. 

Αν και καταφέρνει να δώσει ενδιαφέρουσα πνοή σε μια ιστορία που έχουμε δει πολλές φορές στο σινεμά, νομίζω ότι η ταινία πάσχει από την ερμηνεία του ίδιου του Άφλεκ που δεν καταφέρνει ποτέ να απογειώσει τον ήρωά του –σε αντίθεση με τον κολλητό του που ερμηνεύει ο Τζέρεμι Ρένερ. Απλά κρίμα, γιατί θα μπορούσε να είχε φτιάξει ακόμα μια σπουδαία ταινία… Πάντως, το φιλμ ενθουσίασε στις ΗΠΑ και ακούγεται ότι θα «παίξει» στα επόμενα Όσκαρ.