THIS IS CLASSIC: ΣΚΑΘΑΡΟΖΟΥΜΗΣ (1988)
To 1988 και ενώ ο Τιμ Μπάρτον είχε σκηνοθετήσει μόνο μία ταινία τρία χρόνια πριν (Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΙ-ΓΟΥΙ), φτάνει στα χέρια του ένα σενάριο που παραπέμπει σε ταινία τρόμου, χωρίς την παραμικρή υποψία χιούμορ και με τον τίτλο HOUSE GHOSTS. Ήταν κάτι μεταξύ του POLTERGEIST και του ΕΞΟΡΚΙΣΤΗ, αλλά με πολύ πιο ακραίες καταστάσεις. Ευτυχώς με τις κατάλληλες αλλαγές των τριών σεναριογράφων, του Μπάρτον αλλά και ολόκληρης της ομάδας και των ηθοποιών γεννήθηκε μία μαύρη ξεκαρδιστική κωμωδία που σημείωσε τεράστια καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία αν και όσοι εμπλέκονταν στα γυρίσματα της ταινίας πίστευαν πως με αυτή την ταινία θα τελειώσει η καριέρα τους πριν καλά καλά ξεκινήσει. Και εγένετο ο BEETLEJUICE, ο ΣΚΑΘΑΡΟΖΟΥΜΗΣ.
Νιόπαντρο ζευγάρι οδεύει προς την κατοικία του αλλά στον δρόμο ένα ατύχημα θα τους στείλει…στον άλλο κόσμο. Εκεί θα τους επιτραπεί να επιστρέψουν στο σπίτι τους και να το στοιχειώσουν, όμως οι νέοι ένοικοι του σπιτιού είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που το συμπαθέστατο ζευγάρι θα θελήσει να τους τρομάξει για να φύγουν. Όταν όμως οι νέοι ιδιοκτήτες αποδεικνύονται θεότρελοι που γοητεύονται από την ιδέα του στοιχειωμένου σπιτιού, το απέθαντο ζευγάρι θα κάνει το λάθος να ζητήσει την βοήθεια του ΣΚΑΘΑΡΟΖΟΥΜΗ, ενός ακραία ενοχλητικού στοιχειού με αποκρουστική εμφάνιση, χείριστη συμπεριφορά και τα πράγματα θα ξεφύγουν από κάθε έλεγχο.
Το να πεις ναι ως ηθοποιός όταν σου προτείνεται ένα σενάριο σαν τον ΣΚΑΘΑΡΟΖΟΥΜΗ δεν ήταν κάτι εύκολο. Ο Τιμ Μπάρτον δεν ήταν καν γνωστός και τα δείγματα γραφής του ήταν ελάχιστα. Η μόνη που δέχτηκε κατευθείαν ήταν η Τζίνα Ντέηβις που ερχόταν κατευθείαν από την επιτυχία της ΜΥΓΑΣ του Ντέηβιντ Κρόνενμπεργκ, ενώ ο Άλεκ Μπόλντουιν πίστευε καθόλη την διάρκεια των γυρισμάτων πως θα ήταν το τέλος της καριέρας του. Η Κάθριν Ο’ Χάρα αν και ποτέ δεν κατάφερε να φτάσει στην οντισιόν διότι χάθηκε στον δρόμο τελικά πήρε τον ρόλο που αρχικά προοριζόταν για την Αντζέλικα Χιούστον και η Γουαινόνα Ράιντερ βρήκε τον τέλειο ρόλο στα 17 της χρόνια για να γίνει η αγαπημένη αιώνια underground έφηβη.
Η επιτυχία του ΣΚΑΘΑΡΟΖΟΥΜΗ είναι συνδυαστικό αποτέλεσμα πολλών παραγόντων και για αυτό αποτελεί το τρανό παράδειγμα πως το σινεμά είναι συλλογική δουλειά και όχι απλά δημιουργού. Πέρα από το ότι ο σκηνοθέτης κατάφερε να μας συστήσει το μακάβριο αλλά καλλιτεχνικό και με ροπή προς το b movie σύμπαν του, οι αυτοσχεδιασμοί του Μάικλ Κίτον στον κεντρικό ρόλο είναι αυτοί που έκαναν τον ΣΚΑΘΑΡΟΖΟΥΜΗ να μην είναι καρικατούρα αλλά ολοκληρωμένος χαρακτήρας, η καλλιτεχνική διεύθυνση της ταινίας που συνδυάζει το μοντέρνο της εποχής με το κλασσικό πεθαμενατζίδικο στυλ, το βραβευμένο με Όσκαρ τελικά μακιγιάζ της ταινίας από την τριάδα της Βι Νηλ, Ρόμπερτ Σορτ και Στιβ Λα Πορτ, τα ανιματρόνικ εφέ και η παρανοικά παιχνιδιάρικη μουσική του Ντάνι Έλφμαν. Οι χοντράδες του σεναρίου μετουσιώνονται σε ευφάνταστες σκηνές και η κλασική πλέον σκηνή του τραπεζιού με το τραγούδι του Χάρι Μπελαφόντε Banana Boat Calypso, είναι από τις πιο χαρακτηριστικές κωμικές στιγμές της δεκαετίας των 80s.
Με την επιτυχία της ταινίας, το στούντιο της Warner θέλησε κατευθείαν να προχωρήσει σε συνέχεια όμως ο Τιμ Μπάρτον είχε αφοσιωθεί πλήρως στην δημιουργία του BATMAN. Τώρα 36 χρόνια μετά και ενώ ο σκηνοθέτης απαλλάχθηκε από τα δεσμά της Disney, η συνέχεια με τίτλο BEETLEJUICE BEETLEJUICE αναμένεται με τον πήχη να είναι πολύ ψηλά, τον Μάικλ Κίτον, την Κάθριν Ο Χάρα και την Γουαινόνα Ράιντερ να επιστρέφουν στους ρόλους τους για να υπενθυμίσουν και στους νεότερους θεατές πως το 1988 και χωρίς την υστερία του πολίτικαλ κορέκτ μία κωμωδία με χοντράδες, μπορούσε να είναι καλλιτεχνική αρκεί που συνοδευόταν με καλή αίσθηση του στυλ, ταλέντο και με μία ηθελημένη αθωότητα ακόμα και αν αυτή έβγαινε από τον άλλον κόσμο και τα μνήματα.
