This is Classic:Η Λεωφόρος της Δύσης (1950)

1950:Hollywood. H 20th Century Fox είναι υπερήφανη. Είναι η χρονιά που έχει στην κατοχή της το Όλα για την Εύα του Joseph L.Mankiewicz. Θέλει όλα τα βραβεία και πιστεύει πως θα τα αποκτήσει χωρίς συναγωνισμό. Θέλει και στο Oscar A’ Γυναικείου ρόλου να κονταροχτυπηθούν μόνες τους οι Anne Baxter και η Bette Davis από την ίδια ταινία. Μπορεί τελικά το Όλα για την Έυα να κέρδισε 6 Oscars συμπεριλαμβανομένου και τo Best Picture αλλά η Paramount εκείνη την χρονιά έριξε στην αρένα μια ταινία που δυσκόλεψε λίγο τα πράγματα. Μια ταινία του Billy Wilder που ασκούσε κριτική στην βιομηχανία του Hollywood,που προκάλεσε αντιδράσεις από παραγωγούς και μεγάλα τότε ονόματα. Tο close up μίας από τις σημαντικότερες ταινίες του κλασσικού Αμερικανικού κινηματογράφου:H Λεωφόρος της Δύσης (Sunset Boulevard).

Ξεχασμένη star του βωβού κινηματογράφου, ζει απομονωμένη στην έπαυλη της,με μοναδική συντροφιά τις παλιές της ταινίες και τον πρώην σκηνοθέτη-σύζυγο της που τώρα έχει μετατρέψει σε πιστό της υπηρέτη. Ο φιλόδοξος αλλά άπορος σεναριογράφος που τυχαία θα βρεθεί στο σπίτι της Norma Desmond προσπαθώντας να ξεφύγει από τους δανειστές του, θα επωφεληθεί της ευκαιρίας και του καημού της ξεχασμένης star να γίνει ξανά μεγάλο όνομα στο Hollywood, θα εγκατασταθεί στο σπίτι-μαυσωλείο και θα την εκμεταλλευτεί προκειμένου να του ανοίξουν οι μεγάλες πόρτες. Εκείνη πιστεύοντας πως ο νεαρός θα της γράψει το μεγάλο σενάριο για την ταινία της μεγάλης της επιστροφής, θα τον ερωτευτεί αλλά όταν ο ίδιος θα της γυρίσει την πλάτη για μια νεότερη, η ζήλια και η απογοήτευση θα της δώσουν το τελειωτικό χτύπημα που θα την οδηγήσουν στην τρέλα και στο έγκλημα. Η Λεωφόρος της Δύσης ανήκει στο είδος της διαχρονικής αριστουργηματικής ταινίας. Διαχρονικής διότι  ακόμα και σήμερα η παρακολούθηση της σου προκαλεί δέος για τις αλήθειες που πρεσβεύει για τον κόσμο του θεάματος και του σινεμά. Για το πόσο τολμηρός ήταν τελικά ο Billy Wilder, αυτός ο ταλαντούχος μεγάλος σκηνοθέτης των αριστουργημάτων (Double Intemnity, The Apartment, Some like it Hot, The Lost Weekend) που κατάφερε να κάνει ταινία τις αλήθειες του Hollywood και τα δράματα που περνούσαν οι ξεχασμένοι ηθοποιοί του βωβού σινεμά. Και πόσο επίκαιρη, ακόμα και σήμερα αν αναλογιστούμε την δυσκολία μεγάλων γυναικών ηθοποιών στην ηλικία των 50 να βρουν ρόλους στο σινεμά.

Και τι θα ήταν το Sunset Boulevard χωρίς την Gloria Swanson; Πως μπορούμε να διανοηθούμε την ύπαρξη αυτής της ταινίας χωρίς την συγκεκριμένη ερμηνεία; Η Gloria Swanson είναι η Norma Desmond. Όταν η Paramount της ζήτησε να κάνει screen tests για τον ρόλο, δυσανασχέτησε θεωρώντας το προσβολή εφόσον είχε κάνει ήδη 20 ταινίες για την εταιρεία. Ο φίλος της όμως και μεγάλος σκηνοθέτης George Cukor της πρότεινε να το κάνει επιμένοντας πως αυτός είναι ο ρόλος που θα έμενε στην Ιστορία. Και πόσο δίκιο είχε τελικά. Μία από τις καλύτερες γυναικείες ερμηνείες όλων των εποχών, υποβλητική και τρομαχτική, σπαρακτική και εκνευριστική ταυτόχρονα. Η ηθοποιός Swanson υποδύεται την ηθοποιό Desmond, κρατώντας την σε όλη την διάρκεια της ταινίας στις παραισθήσεις της και στον κόσμο της για να την αφήσει ελεύθερη στα τελευταία πέντε λεπτά της ταινίας,σε ένα επίσης από τα συγκλονιστικότερα φινάλε που έχουμε δει ποτέ. Έντεκα υποψηφιότητες, τρία Όσκαρ (σεναρίου,καλλιτεχνικής διεύθυνσης και μουσικής) μνημειώδεις ατάκες με ρυθμό πολυβόλου από την Swanson , πολυεπίπεδο αριστούργημα, και στην πραγματικότητα ένα από τα «πετράδια του στέμματος» του κλασικού αμερικανικού σινεμά. Η Gloria Swanson έχασε το Oscar αλλά τελικά ούτε η Bette Davis το κέρδισε ούτε η Anne Baxter. H μεγάλη μάχη τελικά έβγαλε εκτός και τις τρεις μεγάλες διεκδικήτριες του Oscar. Πόσο θα χαιρόταν η Norma Desmond με αυτή την κατάληξη; Ακόμα και εγώ, ο υπογράφων θα δανειστώ τα λόγια της Desmond για να κλείσω το κείμενο λέγοντας …There’s nothing else. Just us, and the cameras, and those wonderful people out there in the dark. All right, Mr. De Mille, I’m ready for my closeup.