Try not to sleep

Ελπίζω να μου συγχωρέσετε το προσωπικό του ποστ.


Τι σχέση έχει το σινεμά με τη φωτογραφία; Και τι με τις λέξεις; Είναι ένα ερώτημα που πάντα με βασάνιζε. Το σινεμά είναι ιστορίες. Οι φωτογραφίες και οι λέξεις είναι στιγμές. Πιάνεσαι από αυτές, σκαλώνεις, προσπαθείς να βρεις τι κρύβεται από πίσω. Μια μόνο εικόνα ή μια λέξη μπορεί να είναι κινηματογραφική. Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει σχεδόν μαγική. Η οθόνη τα μεγεθύνει όλα, τους δίνει σημασία μεγαλύτερη της αναμενόμενης. Μια φωτογραφία μπορεί να είναι larger than life, έξω από την πραγματικότητα. Και ναι. Μια ταινία αποτελείται από εικόνες και λέξεις. Αλλά είναι η «ενορχήστρωση» αυτών των στιγμών που πλάθουν μια ιστορία.

Θα μου πείτε γιατί τα λέω όλα αυτά. Ήρθαν στο μυαλό μου εξαιτίας μιας έκθεσης φωτογραφίας που ετοιμάζουμε. Όλες οι φωτογραφίες -ασχέτως εάν κάποιος τις θεωρεί καλές ή κακές- μοιάζουν να έχουν κάτι το κινηματογραφικό. 


Αλλά και ο τίτλος της έχει κάτι το κινηματογραφικό. Μια προτροπή, μια έκκληση από κάποιον που νοιάζεται («προσπάθησε να μην κοιμηθείς, απλά προσπάθησε να μην κοιμηθείς, κοίτα να πιαστείς από την πραγματικότητα»). Η πραγματικότητα είναι, όμως, ευάλωτη στο βλέμμα. Πραγματικό είναι αυτό που βλέπει ο καθένας μας. 


Αντικείμενα που υποκαθιστούν ανθρώπινες σχέσεις, λεπτομέρειες κόσμων, ιστορίες που θα μπορούσαν να υπάρχουν στα κάδρα μας (άνθρωποι σε μια πόλη που κινούνται, ανθρώπινα στιγμιότυπα, πηγές φωτός, μικροί πλανήτες).


Ένας κόσμος πέρα και έξω από τον αληθινό. Ένας κόσμος που υπάρχει, όσο υπάρχει ένα βλέμμα να τον δει και ένας θεατής να τον «ξανακοιτάξει». Το ίδιο και οι ταινίες. Υπάρχουν αρχικά στο μυαλό που τις σκέφτηκε, σε εκείνα που τις δημιούργησαν και έπειτα σε αυτά των χιλιάδων θεατών (ή της μιας χούφτας μόνο) που τις οικειοποιήθηκαν, που είδαν σε αυτές κάτι που ήθελαν να δουν, που το αποδέχθηκαν ή που το απέρριψαν.


Γιατί «σκαλώνουμε» στις ταινίες, όπως σκαλώνουμε και στις στιγμές μας. Πιανόμαστε από αυτές θέλοντας πίσω τους να δούμε έναν άλλο κόσμο. Εάν τα καταφέρουμε… έχει καλώς. Εάν όχι… υπάρχει πάντα η επόμενη στιγμή, η επόμενη ταινία. Χρόνος υπάρχει. Μια ζωή ολόκληρη… Αρκεί να μην κοιμηθούμε. Μόνο να μην κοιμηθούμε.


Τάιλερ


*Try not to sleep, Ποικίλη Στοά (Ρ.Φεραίου 129 & Παντανάσσης), Πάτρα.