Η Ουρανία (ξανα)πάει στα βραβεία της Ακαδημίας Κινηματογράφου
Πήγε πέρυσι, έκραξε, της δώσαμε και κάτι παραπάνω φέτος (αν και δεν θα το παραδεχθεί με τίποτα) και αποφάσισε να τους δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Ο λόγος για την Ουρανία -την κινηματογραφική- η οποία βρέθηκε στα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου στη μετεκλογική Αθήνα.
«Ένα eventείχα και γω να περιμένω παραλίγο να μου το σαμποτάρουνε! Για αυτήν την Αντουανέτα Αγγελίδη μιλάω, που βγήκε λίγες μέρες πριν τα βραβεία της ΕΑΚ να μιλήσει για «εριστικότητα και μικρόψυχες ατομικές στρατηγικές»! Πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη! Λέω τέτοιο event, γίνεται να μη γίνει;
Ευτυχώς, όλα κύλησαν ομαλά. Και τα καλά μας φορέσαμε, και στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών πήγαμε και απεριτίφ δίπλα στον Όμηρο Πουλάκη ήπιαμε –για να μην λένε ότι δεν είμαστε κοντά στη νέα γενιά ηθοποιών. Πολύ λαμπερές παρουσίες, αλλά βρε αγάπη μου, στην τηλεόραση θα βγεις! Μη βάζεις ένα τσίτι, φόρα και κάτι προσεγμένο, βάλε και λίγο ρουζάκι πάνω σου… Όλα εγώ θα στα λέω; Με τη Σεμίραμις Μερόπη όλους τους σχολιάσαμε και τίποτα δεν αφήσαμε να πέσει κάτω.
Μπαίνοντας στην αίθουσα με τράβαγε από το χέρι. Εγώ ήθελα να πάω να κάτσω δίπλα στον Προμηθέα Αλειφερόπουλο που και ωραίο αγόρι είναι και ταλαντούχο, αλλά εκείνη τίποτα. Πήγε και μπαστακώθηκε πίσω από τη Σμαράγδα Καρύδη. Τι να την κάνω, χρυσή μου, τη Σμαράγδα; Γκόμενο θα την πιάσω; Ήρθε βέβαια με τον Θοδωρή Αθερίδη και κάπως σώθηκε η υπόληψη μας (αν και ούτε μια ματιά δεν μας έριξε).
Φοβόμουνα κι όλας μη μιζεριάσουμε. Κάτι οι εκλογές, κάτι η λιτότητα που με έχει αφήσει χωρίς φουά γκρα και χαβιάρι, μια ανησυχία την είχα. Εντάξει, δεν μπορώ να πω, τα είπανε τα στραβά στην Πολιτεία. Και εδώ που τα λέμε καλά κάνανε, στον Γερουλάνο δε μιλάω γιατί μου πρότεινε το ίδιο αντικλεπτικό σύστημα που είχαν στην Πινακοθήκη και μου σήκωσαν όλο το σπίτι!
Αλλά είχε και τη γκλαμουριά του. Βγήκαν οι Φαίη Ξυλά και η Μαρία Ναυπλιώτου ντυμένες άνοιξη. Καλέ τι χρώμα, τι ομορφιά ελληνική ήταν αυτή! Κρίμα που βγήκαν οι βραβευμένοι με τα σαλβάρια και τους χάλασαν το ίματζ. Και αυτός ο Χαραλαμπόπουλος ένα κούρεμα δεν μπορούσε να ρίξει πριν ανέβει στη σκηνή; Παρουσιαστής είσαι παιδάκι μου.
Είχαμε, βέβαια, και τις απουσίες μας. Φωνάζανε τους νικητές, τούς ψάχνανε στην αίθουσα, βάζανε άλλα ντ’άλλα τραγούδια την ώρα που ανέβαιναν οι βραβευθέντες στη σκηνή (μόνο το MyHeartWillGoOnτης Σελίν Ντιόν μάς έλειπε). Τον Άδικο Κόσμο που σάρωσε τα βραβεία δεν τον είδα, από τον τίτλο και μόνο με απέτρεψε, μου θύμισε τη Μάρθα Βούρτση που με ανάγκαζε η μητέρα μου να βλέπω τις Κυριακές.
Το καλύτερο επάγγελμα αποφάσισα ότι το είχε αυτός που επέλεγε παρουσιαστές για το βραβείο: επιστήμονες βιοτεχνολογίας, εκτροφείς σαλιγκαριών, αιωνόβιους μαραθωνοδρόμους! Το είπα και στον ψυχαναλυτή μου, τον Πουλίκο: Θέλω και εγώ να επιλέγω τους παρουσιαστές για τη βραδιά της Ακαδημίας.
Κάποιοι, βέβαια, δεν πήγαν και με το ζόρι συγκράτησα τη Σεμίραμις Μερόπη από το να αρπάξει τον Γιάννη Στάνκογλου και να ανέβει στη σκηνή να πάρει μερικούς από τους προβολείς.
Ένα μόνο δεν κατάλαβα -γιατί παρακολουθώ και πολύ ελληνικό σινεμά: αυτή η Πόλη των Παιδιών πού είναι; Και γιατί δεν προβλήθηκε σε ένα σινεμά κοντά μου;
Γιατρέ μου, τελικά θα πάρω την απάντησή μου; Πόσο καλά (δεν) είμαι;
Ουρανία η κινηματογραφική»
