ΘΕΜΑΤΑΠρόσωπαΦεστιβάλ

Βανέσα Ρεντγκρέιβ: Η ΕΕ μάς δίδαξε την έννοια της απανθρωπιάς

21931104_10155823692762577_88887987_o

Στην Αθήνα βρίσκεται η σπουδαία ηθοποιός Βανέσα Ρεντγκρέιβ, προκειμένου να παρουσιάσει στις Νύχτες Πρεμιέρας το σκηνοθετικό της ντεμπούτο, το ντοκιμαντέρ Sea Sorrow (Τα δεινά της θάλασσας), το οποίο θα παρουσιαστεί σήμερα, Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (στις 19:30).

Η Βανέσα Ρεντγκρέιβ έδωσε την Πέμπτη συνέντευξη Τύπου. Στο πλευρό της ήταν ο Λόρδος Άλφρεντ Νταμπς, ο γιος της Κάρλο Νέρο, η Μιμή Ντενίση, ενώ τον λόγο πήρε και ο Απόστολος Βεΐζης, υπεύθυνος προγραμμάτων του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (τα έσοδα από την προβολή θα διατεθούν στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και στο Safe Passage). Ο τελευταίος επισήμανε ότι οι MSF δεν βασίζονται σε χρηματοδότηση από ΕΕ ή κυβερνήσεις και σημείωσε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν άνθρωποι όπως η Βανέσα Ρεντγκρέιβ που στηρίζουν τους σκοπούς τους.

Από την πλευρά της, η Μιμή Ντενίση χαρακτήρισε την κ. Ρεντγκρέιβ όχι ακτιβίστρια, αλλά «ουμανίστρια, καθώς στο κέντρο της ύπαρξής της βρίσκεται ο άνθρωπος».

Παίρνοντας τον λόγο, ο Λόρδος Νταμπς είπε ότι η βρετανική κυβέρνηση έχει κάνει ελάχιστα για να διευκολύνει την επανένωση των παιδιών που έχουν συγγενείς σε χώρες της ΕΕ με τις οικογένειές τους και τόνισε ότι μόνο μετά από πίεση του κοινού έγινε πραγματικότητα μια τροπολογία που βελτιώνει την κατάσταση για τους ανήλικους πρόσφυγες. Σημείωσε, επίσης, ότι είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ευαισθητοποιήθηκαν πολλοί νέοι άνθρωποι. «Σε έναν κόσμο με πολύ κυνισμό είναι ένα ισχυρό μήνυμα το γεγονός ότι εκατοντάδες εθελοντές έδωσαν τον χρόνο τους» είπε. «Φοβάμαι ότι σε λίγα χρόνια θα λέμε ότι η ΕΕ μάς απογοήτευσε. Αφήνει την Ελλάδα και την Ιταλία μόνες τους να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Είναι ντροπή. Είναι κοινή ευθύνη. Η στάση αυτή είναι ανήθικη και απάνθρωπη» τονίζει.

21942236_10155823691992577_1614786684_n

Ζωντανή ιστορία η Βανέσα Ρεντγκρέιβ αφηγήθηκε σκηνές από τα παιδικά της χρόνια, όταν οι γονείς της κλήθηκαν να εγκαταλείψουν το Λονδίνο εξαιτίας των αεροπορικών βομβαρδισμών. Το έκαναν αυτό νοικιάζοντας ένα σπίτι στην επαρχία και δεχόμενοι να πάρουν υπό την προστασία τους και άλλα παιδιά. «Οι πρώτες μου αναμνήσεις ήταν ο ήχος των σειρήνων που μας προειδοποιούσαν για τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς και οι εικόνες άγνωστων παιδιών. Ίσως γι’ αυτό να μη μπορώ να ζήσω ειρηνικά χωρίς να κάνω κάτι για τους πρόσφυγες» είπε. Αναφέρθηκε σε μια αφίσα που η κυβέρνηση Τσώρτσιλ είχε κυκλοφορήσει στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια γυναίκα κρατά ένα μωρό και περπατά σε βομβαρδισμένους δρόμους. Η λεζάντα ήταν «Θα μπορούσες να είσαι εσύ. Το να βοηθάς τους πρόσφυγες είναι εθνικό καθήκον». Σχολιάζοντας αυτή την αφίσα, η κ. Ρεντγκρέιβ είπε ότι αυτό πρέπει να κάνουν και τώρα οι κυβερνήσεις. Να πουν ότι είναι εθνικό καθήκον η παροχή βοήθειας προς τους πρόσφυγες. Κατηγόρησε, επίσης, την βρετανική κυβέρνηση και σειρά άλλων κυβερνήσεων ότι με τη στάση τους στο προσφυγικό παραβιάζονται οι αρχές της Συνθήκης της Γενεύης.

21931076_10155823692797577_119812513_o

«Προσπαθούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, να βοηθήσουμε τα παιδιά που έχουν συγγενείς σε άλλες χώρες, αλλά και τα παιδιά που δεν έχουν συγγενείς πουθενά και οι πατρίδες τους βομβαρδίζονται. Θέλουμε να δώσουμε δύναμη σε όσους επιθυμούν να συνεχίσουν να μάχονται. Εμείς θα είμαστε οι επόμενοι, εάν δεν αλλάξουμε τον κόσμο. Οι κυβερνήσεις δεν βοηθούν ούτε τους πολίτες, ούτε τους πρόσφυγες και αυτό είναι κάτι κοινό που έχουμε. Η απάντηση της ΕΕ είναι η επαναπροώθηση προσφύγων στην Τουρκία και η παροχή χρημάτων για τρόφιμα και νερό. Αυτή δεν είναι η απάντηση».

«Ποτέ δεν φανταστήκαμε ότι η ταινία θα προβληθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Αρχικά επρόκειτο να κινηματογραφήσουμε μια μικρή εκδήλωση, αλλά στη συνέχεια ακολουθήσαμε την τραγωδία, αφήσαμε το πνεύμα των ανθρώπων αυτών να μας καθοδηγήσει» είπε ο γιος της ηθοποιού, Κάρλο Νέρο.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *