Wayward Pines: Μετά το τέλος

Συμπληρώθηκε η μίνι σειρά Wayward Pines, με την προβολή του δέκατου επεισοδίου της. Μια από τις πλέον αναμενόμενες σειρές μυστηρίου του φετινού καλοκαιριού, με αρκετούς γνωστούς ηθοποιούς, πέρασε κι αυτή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και μένει να δούμε αν κρίνεται πετυχημένη και τι μας άφησε.

Bασισμένη στο μυθιστόρημα  Η Πόλη (Pines) του Μπλέικ Κροτς, η σειρά του Fox, με δημιουργούς της τον Τσαντ Χοτζ και Μ.Νάιτ Σιάμαλαγκ (6η Αίσθηση, Σκοτεινό Χωριό), χώρεσε στο καστ της τους Ματ Ντίλον, Τέρενς Χάουαρντ, Κάρλα Γκουγκίνο, Σάνιν Σόσαμον, Τόμπι Τζόουνς, Ριντ Ντάιμοντ, Μελίσα Λέο και Τζούλιετ Λιούις.

Ο Ίθαν Μπερκ (Ματ Ντίλον) είναι πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών ο οποίος καλείται να ερευνήσει την εξαφάνιση δυο ομοσπονδιακών πρακτόρων σε μια μυστηριώδη πόλη κοντά στο Άινταχο. Στο δρόμο έχει ένα ατύχημα, με αποτέλεσμα να ξαναβρεί τις αισθήσεις του στην πόλη του Wayward Pines, μια πόλη από την οποία κανείς δεν επιτρέπεται να φύγει.

Σύντομα ο  Μπλέικ θα γνωρίσει τους κατοίκους της μικρής πόλης και θα παραξενευτεί ακόμα πιο πολύ από την ιδιόμορφη κοινωνία και τους αυστηρούς κανόνες της. Κανείς δεν επιτρέπεται να φύγει από την πόλη, είναι όλοι υποχρεωμένοι να σηκώνουν το τηλέφωνο όταν χτυπάει και δεν πρέπει να μιλούν για το παρελθόν. Κάποιο μεγάλο μυστικό κρύβεται και ο Μπλέικ θα κληθεί να το ανακαλύψει.

Το Wayward Pines είναι ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας που θα μπορούσε άνετα να τραβήξει αρκετές σεζόν. Προς τιμήν του, όμως επέλεξε να ξεδιπλώσει το μυστήριο του σε δέκα μόνο επεισόδια. Ξεκινά σαν ένας αρρωστημένος εφιάλτης και εξελίσσεται σε ένα κοινωνικά προσανατολισμένο πείραμα επιστημονικής φαντασίας. Το μυστήριο έχει αποκαλυφθεί από το πέμπτο και έκτο επεισόδιο και από κει και μετά το ενδιαφέρον εστιάζεται στο πως θα καταλήξει η σειρά.

Κύριο σημείο που πραγματεύεται είναι η εξουσία και πως αυτή λειτουργεί υπό κατάσταση υψηλού κινδύνου. Είναι αναγκαστικό το ψέμα, οι αυστηρές ποινές, η συνεχής παρακολούθηση και ο έλεγχος για να κρατήσεις μια μάζα στο σκοτάδι; Δεν είναι αναμενόμενο αυτή η μάζα να εξεγερθεί; To σοκαριστικό τέλος δείχνει πως μπορεί να ξεφύγει η ανάγκη για έλεγχο που μπορεί να ξεκινά από αγάπη για την ανθρωπότητα, σε ένα απολυταρχικό σύστημα ελέγχου που στρέφεται ενάντια στους ίδιους τους ανθρώπους που προσπαθεί να προστατέψει. Μπορεί το Wayward Pines να μάντρωσε τα τέρατα έξω από τα τείχη του, ίσως όμως τα χειρότερα είναι ήδη μαντρωμένα μέσα.

Ενώ το σενάριο είναι αρκετά δεμένο χωρίς περιττές διακοσμήσεις και άσκοπους διαλόγους, εκεί που χάνει λίγο η σειρά είναι στην ατμόσφαιρα, από μια κλασική σκηνοθεσία που την αφήνει χωρίς ιδιαίτερο προσωπικό χαρακτήρα. Ένα άλλο σημείο που δε μπορούμε να μην αναφέρουμε είναι τα μεγάλα ονόματα. Μπορεί να θεωρώ τον Ντίλον χαραμισμένο ταλέντο, αλλά το πέρασμα του από το χώρο της κωμωδίας δείχνει να τον έχει σημαδεύσει και δεν δείχνει να «κρατά από τα κέρατα» τον χαρακτήρα του. Αυτό που πραγματικά βρήκα κουραστικότατο -ως συνήθως- ήταν τον υπερεκτιμημένο Τέρενς Χάουαρντ, πραγματικά τα τελευταία επεισόδια ήταν πολύ καλύτερα χωρίς αυτόν.