Yellowbird: Από το χαρτί στην οθόνη
Ο σκηνοθέτης του Yellowbird (Ο Κιτρινομύτης σε Τρελές Πτήσεις), Κριστιάν ντεΒίτα, μοιράστηκε τα storyboards του και περιέγραψε τη διαδικασία του animation.
Αρχικά, η ταινία ήταν πιο σκοτεινή και χρειαζόταν χιούμορ και συναίσθημα. Ο ίδιος παραδέχεται στο μπλογκ του ότι ο κεντρικός χαρακτήρας δεν ήταν ιδιαίτερα συμπαθητικός και παρ’ όλο που φαινόταν ευάλωτος, το κοινό δεν ταυτιζόταν ιδιαίτερα μαζί του.
«Αντί να ξαναγράψω το σενάριο, αποφάσισα να γράψω ξανά κάποια τμήματά του μαζί με τα storyboard» λέει ο σκηνοθέτης.
«Το animation είναι μία πολύ οργανική διαδικασία και κάθε βήμα είναι ένα νέο στρώμα που προστίθεται στην ταινία» σημειώνει, αν και τονίζει ότι υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν αλλαγές στην πορεία. «Το πρότζεκτ μεγαλώνει, εξελίσσεται και αλλάζει» τονίζει.
«Δεν επέμενα σε υπερβολικά τέλεια σκίτσα για τα storyboards. Ο χρόνος ήταν χρήμα και είχαμε περίπου έξι μήνες στη διάθεσή μας για να κάνουμε storyboard όλη την ταινία και έπρεπε να δουλέψουμε ξανά πάνω σε κάποιες από τις σκηνές σε σχέση με το σενάριο» γράφει ο σκηνοθέτης.
Προσοχή τα παρακάτω storyboards περιέχουν σπόιλερ.
Η πρώτη σκηνή είναι εκείνη στην οποία ο Κιτρινομύτης βρίσκει τον Δαρείο.
Ο δημιουργός αναρτά επίσης δύο βίντεο για τη σκηνή του θανάτου του Δαρείου.
«Είχα αρκετά θέματα με αυτή την εκδοχή, η διάρκεια ήταν μία από αυτές. Δεν ήθελα τα πουλιά να χρησιμοποιούν τα φτερά ως χέρια, ήταν μία συγκεκριμένη συνειδητή απόφαση να ζωγραφίσω τα πουλιά σαν πραγματικά ζώα. […] Επίσης αισθανόμουν ότι η σκηνή έπρεπε να αντιμετωπιστεί με έναν μελαγχολικό και ήσυχο σεβασμό, επομένως δεν ήθελα μια σκηνή δράσης ή κωμική στιγμή αμέσως μετά».
Το δεύτερο σετ storyboards περιλαμβάνει μία σκηνή που ήταν γνωστή ως σκηνή ονείρου, αν και αργότερα έχασε αυτόν τον χαρακτηρισμό. Σε αυτήν, ο Κιτρινομύτης βλέπει πράγματα που του λείπουν: ζευγάρια να αγκαλιάζονται, μία μητέρα να σκεπάζει το παιδί της.
