ΘΕΜΑΤΑΦεστιβάλ

Υποχώρηση / Retreat

Μια ταινία – σχόλιο για την εποχή της πανδημίας και τις συνέπειές της, χωρίς να ασχολείται ευθέως με αυτή, η Υποχώρηση, σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ελβετού Λέον Σβίτερ είχε την ευρωπαϊκή της πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Ένας πατέρας και ένας γιος πραγματοποιούν μαζί μια εκδρομή στο βουνό. Εν μέσω κακοκαιρίας επιδίδονται σε μια σειρά κοινών δραστηριοτήτων που μοιάζουν βγαλμένες από μία άλλη εποχή: σκοποβολή, πεζοπορία, επικοινωνία με γουόκι-τόκι. Μια αποθηκούλα γεμάτη κονσέρβες τούς παρέχει τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Κανείς δεν ξέρει για ποιο λόγο βρίσκονται εκεί ή τι τους περιμένει πιο πέρα. Χρησιμοποιώντας στοιχεία θρίλερ, ο σκηνοθέτης Λέον Σβίτερ χτίζει μια επιβλητική ατμόσφαιρα, με τη φύση να αποτελεί τον τρίτο χαρακτήρα της ταινίας.

Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει στον ήχο (ο άνεμος, το τρεχούμενο νερό, το θρόισμα των φύλλων, όλα αυτά συμβάλλουν στην ατμόσφαιρα της ταινίας), αλλά και στην φωτογραφία της ταινίας. Ο θεατής βρίσκεται αντιμέτωπος με εικόνες απίστευτης ομορφιάς (το χιονισμένο δάσος, η εικόνα της μπανιέρας στη μέση του χιονιού).

Ο Σβίτερ επενδύει στο σασπένς, με τον θεατή να περιμένει μονίμως κάτι να συμβεί. Είναι επιτυχία της ταινίας το γεγονός ότι σεναριακά δεν καταφεύγει στη λύση ενός εύκολου σοκ, αλλά προτιμά να ασχοληθεί με τη σχέση των δύο κεντρικών χαρακτήρων.

Παρ’ όλο που η ταινία δεν εκτυλίσσεται σε συνθήκες εγκλεισμού, το σχόλιο σχετικά με τη ζωή μας όπως έχει διαμορφωθεί μετά την πανδημία είναι κάτι παραπάνω από φανερό: οι δύο χαρακτήρες ζουν αποκλεισμένοι σε μία τοποθεσία, χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο και όταν έρχεται η ώρα δυσκολεύονται να επιστρέψουν στην κανονικότητα.

Η Υποχώρηση είναι ένα πολλά υποσχόμενο σκηνοθετικό ντεμπούτο, μία ταινία που αναμένεται να κινηθεί καλά στα κινηματογραφικά Φεστιβάλ και να ανοίξει μεγαλύτερους δρόμους στον σκηνοθέτη της.

Αντώνης Γκούμας

Θα μπορούσε να ζήσει εξίσου ευχάριστα στη Μέση Γη όσο στη Metropolis, από τα πιο ρεαλιστικά πλάνα στα πιο σουρεαλιστικά συννεφάκια. Μπαίνοντας στις αίθουσες παθιάζεται αμετανόητα κάθε φορά που σβήνουν τα φώτα. Στα Φεστιβάλ που καλύπτει αντί για τις πολυαναμενόμενες ταινίες προτιμά να ανακαλύπτει άγνωστα μικρά διαμαντάκια που ίσως να μην δούμε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες. Συνήθως καλοπροαίρετος, προσέξτε, όμως, όταν κραδαίνει το «τσεκούρι» του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *