Εγω, ο Απαισιότατος 3 (Despicable me 3)

Ο Γκρου εργάζεται, μαζί με την αγαπημένη του Λούσι, στην δίωξη κατά του εγκλήματος. Μέχρι την στιγμή που η αποτυχία σύλληψης του Μπαλτάζαρ Μπαρτ θα του στοιχίσει την δουλειά του. Και επειδή ενός κακού μύρια έπονται, ο Γκρου θα ανακαλύψει ότι έχει δίδυμο αδελφό, τον Ντρού, ενώ τα minions θα καταλήξουν πίσω απ’ της φυλακής τα σίδερα.

Μετά από δύο Απαισιότατους-αλλά και μια ταινία Minions-, η τρίτη περιπέτεια του Γκρου και των minions έρχεται με μεγάλη αυτοπεποίθηση, νιώθοντας ώριμη πια να διαχειριστεί πολλά θέματα ταυτόχρονα. Η Λούσι νιώθοντας την ανασφάλεια μιας θετής μητέρας προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια των τριών κοριτσιών του Γκρου. Ο μόνος τρόπος για να το καταφέρει είναι να μπορέσει να βρει λύση στα προβλήματα τους, είτε αυτά αφορούν μονόκερους είτε τις σχέσεις τους με τα αγόρια. Ο Γκρου χάνει την δουλειά του και ενώ βυθίζεται στην θλίψη της ανεργίας θα ανακαλύψει ότι έχει δίδυμο αδερφό, ο οποίος πέρα από λεφτά έχει και μαλλιά! Τα minions αποφασισμένα να γυρίσουν στην εγκληματικότητα, που τόσο αγαπούν, θα καταλήξουν αρχισυμμορίτες στην φυλακή όπου φυσικά δεν θα μείνουν για πολύ. Ο κακός τώρα της υπόθεσης, Μπαλτάζαρ Μπαρτ, είναι ένας ενήλικος που όμως κατά την δεκαετία του ’80 αποτέλεσε ένα παιδί-θαύμα της τηλεόρασης. Απελπισμένος να αποκτήσει την δόξα που γνώρισε κάποτε, θα προσπαθήσει να τραβήξει ξανά την προσοχή του κόσμου αυτήν την φορά… καταστρέφοντας τον.

Ο Απαισιότατος των τριών σκηνοθετών, Πιέρ Κοφέν, Κάιλ Μπάλντα και Έρικ Γκιγιόν,  εκπληρώνει την ανάγκη για συνέχεια μιας πετυχημένης συνταγής δίνοντας περισσότερο σημασία σε κοινωνικό-ψυχολογικές προεκτάσεις των ηρώων του και λιγότερο στο να δημιουργήσει ευφυείς κωμικά στιγμές. Επαναπαυμένοι οι δημιουργοί στα αστεία χαρακτηριστικά των minions τα εμφανίζουν στην οθόνη σαν αυτό να αρκεί για να γελάσει κάποιος, αλλά δυστυχώς η αυθυποβολή δεν πετυχαίνει πάντα.

Η ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του Ντρου φέρνει σε αμηχανία καθώς μοιάζει σαν τον χαζό πλούσιο αδελφό και όχι σαν έναν αδαή αθώο χαρακτήρα που αποζητά την έγκριση ενός αδελφού που θαυμάζει (εδώ διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για λάθος πνεύμα μεταγλώττισης σε σχέση με το πρωτότυπο). Ο κακός της υπόθεσης Μπαλτάζαρ αυτοπροσδιορίζεται μέσα από αναφορές σε στοιχεία της δεκαετίας του ’80, π.χ. το παίξιμο μουσικής από κασέτα, που πραγματικά έχω περιέργεια εάν θα προκαλέσουν σύγχυση στα παιδιά που γεννήθηκαν την τελευταία δεκαετία και αποτελούν το target group του Απαισιότατου. Κακά τα ψέματα όμως, οι ταινίες που ακολουθούν πίσω από την μεγάλη επιτυχία της αρχικής καλό είναι εάν δεν έχουν έμπνευση να μπαίνουν σε αναμονή καθώς ο κίνδυνος να καεί όλη η ιδέα καιροφυλαχτεί, βλέπε Shrek.

Στα ελληνικά Γκρου και Ντρού είναι ο Γιάννης Ζουγανέλης και Μπαλτάζαρ Μπρατ ο Λευτέρης Ελευθερίου.