Μποέμικη Ψυχή (Djam)

Γυρισμένη κατά 90% στην Ελλάδα, η νέα ταινία του Τόνι Γκατλίφ (Gadjo Dilo) είναι ένα ρεμπέτικο μιούζικαλ που επικεντρώνεται στη φιλία δύο κοριτσιών: της Ελληνίδας Τζαμ και της Γαλλίδας Αβρίλ. Ο θείος της Τζαμ, Κακούργος, τη στέλνει στην Κωνσταντινούπολη για να του φέρει ένα εξάρτημα για το πλοίο του που έχει χαλάσει. Εκεί, η Τζαμ, ένα ελεύθερο πνεύμα, θα συναντήσει την Γαλλίδα Αβρίλ που έχει χάσει τα υπάρχοντά της. Μαζί θα ξεκινήσουν για το μακρύ ταξίδι της επιστροφής στην Ελλάδα, συντροφιά με το ρεμπέτικο τραγούδι.

Η ταινία του Τόνι Γκάτλιφ είναι γεμάτη ενέργεια και ένταση που απορρέει από την κίνηση της Δάφνης Πατακιά και τη μουσική -η ταινία αποτελεί φόρο τιμής στο ρεμπέτικο και στις έννοιες που συνδέονται με αυτό όπως η έννοια της ξενιτιάς και της προσφυγιάς. Τα δύο κορίτσια μοιάζουν να βιώνουν τη δική τους Οδύσσεια, συναντώντας ανθρώπους, μπλέκοντας σε παράξενες περιπέτειες, ερχόμενοι σε επαφή με διαφορετικές κουλτούρες.

Ο σκηνοθέτης τα καταφέρνει καλύτερα στα γαλλικά που είναι και η γλώσσα του, ενώ στα ελληνικά οι διάλογοι μοιάζουν παράξενοι και οι ιστορίες που θα έπρεπε να συγκινούν μερικές φορές έχουν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα -όπως η ιστορία με τον πατέρα που προσπαθεί να πείσει τον γιο του να μη θαφτεί.

Τον Γκάτλιφ μοιάζει να μην τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα το σενάριο, αλλά οι στιγμές, ενώ έχει μια ρομαντική -ίσως και αφελή- θέαση του κόσμου. Υπάρχουν στιγμές μιας υπερσεξουαλικοποίησης των δύο γυναικών που μοιάζουν αχρείαστες, αλλά αυτές αποκτούν μια παιδική αθωότητα και ένα τσαγανό, κυρίως λόγω της παρουσίας της Πατακιά.