ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Ο Αρχιτσιγκούνης (Radin!)

2popcorn

Ταινία που σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία στη Γαλλία -έκοψε πάνω από 3,5 εκατομμύρια εισιτήρια- έρχεται και στις αθηναϊκές αίθουσες. Ο Ντάνι Μπουν ερμηνεύει έναν άνδρα σφιχτοχέρη, έναν καθηγητή βιολιού που όλη του η ύπαρξη έχει σχέση με την οικονομία. Μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει την Βαλερί, συνάδελφό του στην ορχήστρα του Δήμου, η οποία μοιάζει να γοητεύεται από αυτόν. Παράλληλα, συναντά για πρώτη φορά την κόρη του, Λόρα, την ύπαρξη της οποίας αγνοούσε μέχρι τότε.

radin-0001

Απλοϊκή στη σύλληψή της -ένας 40άρης εργένης είναι αθεράπευτος τσιγκούνης- η ταινία του Φρεντ Καβαγιέ (The Next Three Days), είναι χαριτωμένη, αν και δεν είναι ιδιαίτερα αστεία. Περιλαμβάνει αρκετές προσπάθειες από τον κεντρικό ήρωα να γλιτώσει χρήματα (μεταξύ άλλων κρατώντας τα φώτα σβηστά στο σπίτι και περιμένοντας από τον δήμο να ανάψει τα φώτα του δρόμου, υπολογίζοντας πόση ώρα επιτρέπεται να κάνει μπάνιο η κόρη του, φέρνοντας το δικό του κομπιουτεράκι στο σούπερ μάρκετ για να κάνει τους δικούς του υπολογισμούς), όλες μάλλον αναμενόμενες σε μία τέτοια ταινία.

Υπάρχει, βέβαια και το συνηθισμένο ψέμα: όλοι γνωρίζουν την τσιγκουνιά του Φρανσουά Γκοτιέ, αλλά είναι έτοιμοι να πιστέψουν μια ιστορία που η μητέρα της Λόρα έχει πλάσει για τον πατέρα της, προκειμένου να της τον παρουσιάσει ως έναν γενναιόδωρο άνθρωπο.

radin-0002

Η ταινία μένει πιστή στο βασικό της κόνσεπτ -βοηθούν και τα 90 λεπτά της διάρκειάς της-, αλλά δεν εκμεταλλεύεται ποτέ με εξωφρενικό τρόπο την κεντρική ιδέα. Στο τελευταίο κομμάτι της ταινίας η αναμενόμενη μεταστροφή του κεντρικού χαρακτήρα γίνεται με σχεδόν… μαγικό τρόπο.

Πιο συμπαθητική από τις συνηθισμένες κωμωδίες με σκηνοθέτη τον ίδιο τον Μπουν, αλλά όχι ιδιαίτερα αστεία. Προτιμήστε να ξαναδείτε το «Θα σε κάνω βασίλισσα».

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *