ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Το κορίτσι στην ομίχλη (the Girl in the Fog)

The Girl in the Fog 003

three-half-popcorn

Ένα ιδιαίτερο αστυνομικό θρίλερ με ενδιαφέρουσες χροιές και την εγγύηση που ακούει στο όνομα Τόνι Σερβίλο.

Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ντονάτο Καρίσι, η ιστορία παρακολουθεί την περίεργη εξαφάνιση ενός δεκαεξάχρονου κοριτσιού σε ένα απομονωμένο ορεινό χωριό των ιταλικών Άλπεων. Όπως μας δείχνει ωραία και με τη χρήση μιας μακέτας, το χωριό βρίσκεται στις παρυφές του βουνού, με ένα μόνο δρόμο να καταλήγει σε αυτό. Παρόλα αυτά οι κάμερες στο δρόμο δεν δείχνουν τίποτα. Έτσι το κορίτσι μοιάζει να έχει εξαφανιστεί μυστηριωδώς μέσα σε μια απόσταση λίγων μέτρων από το σπίτι του. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο φιλόδοξος επιθεωρητής Βόγκελ που χρησιμοποιεί τα μέσα ενημέρωσης για να τραβήξει προσοχή στην υπόθεση αλλά και τον ίδιο.

Οι έντονα θρησκευάμενοι κάτοικοι, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας της κοπέλας είναι σοκαρισμένοι, αλλά και ανύμποροι να πιστέψουν ότι κάποιος ανάμεσα τους είναι ο δράστης. Ένας προβληματικός νεαρός και ο νεοφερμένος καθηγητής του τοπικού σχολείου φαίνονται ότι ίσως εμπλέκονται κάπως στην υπόθεση. Εκπλήξεις και έξυπνες ανατροπές φυλάγονται καλά και θα σας κρατήσουν το ενδιαφέρον ως το τέλος.

The Girl in the Fog 001 toni servilo

Παρόμοιες αστυνομικές ταινίες μυστηρίου, με πολλούς εν δυνάμει δράστες, βγαίνουν τακτικά και είναι δύσκολο μια νέα ταινία να φέρει φρεσκάδα στο είδος. Αυτή εδώ η ταινία όμως το καταφέρνει, με μερικές ενδιαφέρουσες σκηνοθετικές και σεναριακές επιλογές της. Ο συγγραφέας Ντονάτο Καρίσι, στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα, που κέρδισε και το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στα βραβεία David di Donatello της Ιταλικής Ακαδημίας, παίρνει το χρόνο του και επιλέγει μια τρυφερή προς όλους τους χαρακτήρες του προσέγγιση, που θυμίζει ίσως κάτι από το Γλυκό Πεπρωμένο του Ατόμ Εγκογιάν. Όλοι οι χαρακτήρες του φαίνονται ρεαλιστικοί, χωμάτινοι, με προτερήματα και ελαττώματα, μπερδεύοντας επιτυχημένα το κοινό στο ποιον χαρακτήρα να συμπαθήσει και ποιον όχι. Πραγματικά, όταν παρακολουθεί κανείς την ταινία, σε στιγμές ίσως ξεχνά ότι παρακολουθεί μια αστυνομική ταινία μυστηρίου. Νιώθεις ότι παρακολουθείς περισσότερο μια κοινωνική ταινία, τις επιπτώσεις μιας εξαφάνισης, ή ακόμα και πράγματα φαινομενικά ασύνδετα, που όμως στο τέλος θα έρθουν όλα και θα δέσουν, αφήνοντας ένα ηχηρό νόημα, για ματαιοδοξία, οικονομικά συμφέροντα, χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Ο Τόνι Σερβίλο είναι όπως πάντα απολαυστικός να τον βλέπεις, εξίσου καλό είναι όμως όλο το καστ, ο Αλέσιο Μπόνι στον απαιτητικό ρόλο του καθηγητή και ο Ζαν Ρενό σε έναν μικρότερο αλλά ενδιαφέροντα ρόλο.  Μιας και πρόκειται για σκηνοθετικό ντεμπούτο που πετυχαίνει να ανανεώσει το είδος, ίσως μπορούμε να του δικαιολογήσουμε μια μικρή κοιλιά στα 128′ λεπτά διάρκειας της ταινίας, που παραμένει μια ενδιαφέρουσα πρόταση για σινεμά.

[toggle title=”Girl in the Fog Trivia”]

(από το δελτίο τύπου της Spentzos Film)

Βασισμένη στο πολυμεταφρασμένο ομώνυμο βιβλίο, η ταινία ακολουθεί την εξαφάνιση μιας 16χρονής κοπέλας της Άννα Λου από ένα μικρό χωριό στις Ιταλικές Άλπεις. Ο αινιγματικός αστυνομικός ερευνητής Βόγκελ καλείται να εξιχνιάσει το μυστήριο και σύντομα συνειδητοποιεί ότι δεν πρόκειται για κάτι απλό. Δουλεύοντάς με εχθρό τον χρόνο και έχοντας να αντιμετωπίσει τα ξέφρενα Media o Βόγκελ πρέπει να χρησιμοποιήσει ανορθόδοξες μεθόδους για να αποκαλύψει την αλήθεια, σε μία πόλη που τα κίνητρα είναι δυσδιάκριτα, τα γεγονότα διαστρεβλώνονται και όλοι είναι πιθανοί ύποπτοι.

Trivia:

Τα βιβλία του Donato Carrisi έχουν πουλήσει πάνω από 3εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως με το LA RAGAZZA NELLA NEBBIA ( aka THE GIRL IN THE FOG ) να έχει «κυκλοφορήσει» σε 26 χώρες ( πάνω από 1εκατ. αντίτυπα), ενώ χαρακτηρίστηκε ως το ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΌ ΒΙΒΛΙΟ του μήνα Νοεμβρίου 2017 από τις Sunday Times. O Carissi με το THE GIRL IN THE FOG κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο.

[/toggle]

Αντώνης Γκούμας

Θα μπορούσε να ζήσει εξίσου ευχάριστα στη Μέση Γη όσο στη Metropolis, από τα πιο ρεαλιστικά πλάνα στα πιο σουρεαλιστικά συννεφάκια. Μπαίνοντας στις αίθουσες παθιάζεται αμετανόητα κάθε φορά που σβήνουν τα φώτα. Στα Φεστιβάλ που καλύπτει αντί για τις πολυαναμενόμενες ταινίες προτιμά να ανακαλύπτει άγνωστα μικρά διαμαντάκια που ίσως να μην δούμε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες. Συνήθως καλοπροαίρετος, προσέξτε, όμως, όταν κραδαίνει το «τσεκούρι» του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *