Πρόσωπα

Μπρους Γουίλις: Πολύ σκληρός για να πεθάνει

Σε μια καριέρα λίγο μεγαλύτερη των 30 ετών, ο Μπρους Γουίλις είχε τα σκαμπανεβάσματά του: εκεί που φαινόταν ότι η καριέρα του ήταν έτοιμη να πάρει την κατιούσα, θα έκανε μία ταινία που θα τον έβαζε και πάλι στον χάρτη των καυτών ονομάτων του Χόλιγουντ. Είτε με το εξαιρετικό κωμικό του ταλέντο (που θα έπρεπε κατά τη γνώμη μας να χρησιμοποιεί συχνότερα), είτε με τις ταινίες δράσης του, είτε με την παρωδία του ίδιου του του εαυτού σε πιο σινεφίλ παραγωγές, στην πραγματικότητα ο Μπρους Γουίλις δεν έφυγε ποτέ από δω.

Αφού σέρβιρε δεκάδες τραπέζια και έφτιαξε εκατοντάδες κοκτέιλ, ο φέρελπις ηθοποιός, έπαιξε μικρούς ρόλους σε κινηματογραφικές ταινίες. Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε βέβαια με το Moonlighting. Ο ρόλος του cool, χαλαρού και αστείου ντετέκτιβ Ντέιβιντ Άντισον, στο πλευρό της πιο uptight Μάντελιν Χέις (Σίμπιλ Σέπαρντ) του χάρισε άμεσα αναγνωρισιμότητα.

Το 1987 πρωταγωνιστεί στην ρομαντική κομεντί «Ραντεβού στα Τυφλά» και όλα δείχνουν ότι παρά το παράξενο (δεν τον λες ακριβώς όμορφο) παρουσιαστικό του, ο Μπρους Γουίλις θα επιδοθεί σε μια σειρά ρόλων σε κωμωδίες και ρομαντικές κομεντί  (περίπου όπως ο Τομ Χανκς στην αρχή της καριέρας του).

Ο ίδιος είχε, βέβαια, άλλη άποψη. Το 1988 έρχεται η ταινία «Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει» και η καριέρα του αλλάζει. Από τότε  θα τον βλέπουμε συχνά, όχι μόνο στον ρόλο του Τζον ΜακΚλέιν (σύντομα έρχεται στις αίθουσες η πέμπτη ταινία Die Hard), αλλά γενικότερα σε ρόλους action heroes που μπορούν να κάνουν απίστευτα πράγματα με μπόλικη δόση χιούμορ.

Ο Μπρους Γουίλις δεν εγκαταλείπει ποτέ την κωμωδία. Από τη φωνή του Μίκι (του μπέμπη δηλαδή) στο «Κοίτα ποιος μιλάει», στο παρεξηγημένο Hadson Hawk και από εκεί στο ξεκαρδιστικό Ο Θάνατος σου Πάει Πολύ στο πλευρό της Μέριλ Στριπ, το κωμικό timing δεν εγκαταλείπει ποτέ τον Γουίλις.

Είναι τυχερός γιατί για κάθε αδιάφορη παραγωγή (πχ Color of the Night), υπάρχει ένα Pulp Fiction να ανανεώνει την καριέρα του με τρόπο δημιουργικό.

Κι ενώ τον Τύπο απασχολεί ο γάμος του με τη Ντέμι Μουρ και τα τρία τους παιδιά (ήταν παντρεμένοι μέχρι το 2000), εκείνος συνεχίζει να χτίζει σιγά σιγά ένα εντυπωσιακό -αν και μάλλον πιο mainstream- βιογραφικό.

Το 1995 παίζει στους 12 Πιθήκους του Τέρι Γκίλιαμ. Μπορεί τα φώτα να πέφτουν πάνω στον Μπραντ Πιτ, όμως ο ίδιος σηκώνει στους ώμους του τον πρωταγωνιστικό ρόλο μιας από τις πιο what-the-f**k ταινίες της δεκαετίας του 1990, στον ρόλο ενός κατάδικου που επιστρέφει στο παρελθόν για να αποτρέψει την επέκταση ενός ιού.

Ακολουθούν μερικές ακόμα ταινίες δράσης (Last man standing, το 5ο Στοιχείο, The Jackal), αλλά γίνεται φανερό ότι το κοινό διψά για νεότερους action heroes. Εκείνος δεν το βάζει κάτω. Πρωταγωνιστεί (ως μπαμπάς πλέον) στον  Αρμαγεδόνα και σαρώνει τα ταμεία. Η… συμπάθειά του για τον Μπίλι Μπομπ Θόρντον προκαλεί, βέβαια, κύματα γέλιου.

Μπορεί να εξακολουθεί να φέρνει χρήματα στο box-office, οι ταινίες όμως που επιλέγει να κάνει δεν είναι πια και τόσο καλές. Μέχρι το 1999 που ένα αγοράκι δηλώνει ότι… βλέπει φαντάσματα. Η Έκτη Αίσθηση γίνεται ένα από τα σημαντικότερα θρίλερ της δεκαετίας του 1990, μας συστήνει τον  Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ και εκτοξεύει την καριέρα του Μ.Νάιτ Σιάμαλαν.

Η καριέρα του Γουίλις παίρνει νέα πνοή. Στόν Μαφιόζο της Διπλανής Πόρτας κάνει έναν… μαφιόζο, ενώ στον επίσης υποτιμημένο Άφθαρτο αναρωτιέται τι θα γινόταν αν υπήρχαν όντως σούπερ ήρωες -πραγματικοί και όχι από αυτούς με τα κολάν.

Είναι η χρονιά που παίρνει διαζύγιο από τη Ντέμι Μουρ και για τα επόμενα χρόνια (στην πραγματικότητα για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 2000) οι επιλογές του είναι αδιάφορες. Μοιάζει να μην ξέρει αν πρέπει να παρωδήσει τον εαυτό του, να παίξει σε κωμωδία ή να γυρίσει σε πιο σοβαρές ταινίες. Φωτεινές εξαιρέσεις το Sin City (2005) και το Lucky Number Slevin. Δεν είναι η πρώτη φορά που θα τον δούμε σε ρόλο μελαγχολικού πληρωμένου δολοφόνου.

Στους Αναλώσιμους ειρωνεύεται και πάλι το action παρελθόν του. Κι ενώ μπορεί τη μία στιγμή να παίζει σε action κωμωδία, την επόμενη μπορεί να πρωταγωνιστεί στη νέα ταινία του Γουές Άντερσον (Moonrise Kingdom), ενώ στο Looper ερμηνεύει έναν επαγγελματία δολοφόνο που προσπαθεί να ξεφύγει από τον νεότερο εαυτό του.

Κι ενώ το Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει Νούμερο 5 ετοιμάζεται να έρθει στις αίθουσες, οι επόμενες ταινίες του Γουίλις είναι και πάλι περιπέτειες (το Red 2, το Kane & Lynch με τον Τζέιμι Φοξ, το GI Joe). Φαίνεται πως ο 57χρονος Γουίλις δεν έχει τελειώσει να παίζει με τα αγορίστικα παιχνίδια του σε μια εποχή που ο 60χρονος Λίαμ Νίσον μπορεί να πείσει ότι μπορεί να δείρει και να σκοτώσει τα πάντα στο πέρασμά του.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *