Νώε (Noah)
Όταν το ανθρώπινο γένος κυριεύτηκε από απληστία, και με την βία διεκδικούσαν οι άνθρωποι ακόμα και εκείνα που δεν τους ανήκαν εις βάρος των αδυνάτων, ο Δημιουργός εξοργισμένος αποφάσισε την τιμωρία τους. Ανέθεσε μέσω οραμάτων, την κατασκευή μιας τεράστιας κιβωτού στον τελευταίο συνετό άνθρωπο, τον Νώε, με αποστολή να προστατέψει ένα ζεύγος από κάθε είδος ζώου του πλανήτη από την βιβλική καταστροφή, με την οποία είχε σκοπό ο Δημιουργός να καθαρίσει την γη από την αμαρτία.
Τον Darren Aronofsky οι περισσότεροι από μας τον ξέρουμε με το όνομα του, και αυτό γιατί μέχρι σήμερα μας έχει χαρίσει ταινίες που χουν κερδίσει ήδη την θέση τους στην ιστορία του κινηματογράφου, ενδεικτικά αναφέρω Π, Μαύρος Κύκνος, Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο. Αν κάτι μ’ αρέσει στον Aronofsky, που όχι απλά μ’ αρέσει αλλά είναι από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες, είναι η ικανότητα του σε κάθε ταινία να ασχολείται με κάτι διαφορετικό. Όλοι του οι ήρωες είναι έντονα συναισθηματικοί και ταυτόχρονα χαοτικοί, βυθισμένοι στον λαβύρινθο του μυαλού τους. Σε κάθε ταινία του, όμως, διαπραγματεύεται πολύ διαφορετικές καταστάσεις αποδεικνύοντας την ικανότητα του χαμαιλέοντα που έχει, γιατί αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω πως μπορεί μεταφέρει στον θεατή τον ψυχισμό του ήρωα του, ακόμα και όταν πρόκειται για έναν καθαρά γυναικείο χαρακτήρα και τις αντίστοιχες ανησυχίες του, όπως στο Black Swan.
Και σκεπτόμενος όλα αυτά αναρωτιέσαι, ναι αλλά γιατί τον Νώε; Γιατί να θέλει να γυρίσει σε ταινία μια ομολογουμένως blockbusterιά διήγηση της Βίβλου; Γιατί απλά μπορεί! Ο Aronofsky είχε μαγευτεί από την ιστορία του Νώε από τα 13 του χρόνια, όταν έγραψε ένα ποίημα για την ειρήνη αναφερόμενος στον Νώε και κέρδισε ένα διαγωνισμό. Από την εποχή που βρισκόταν στα γυρίσματα του Π, ο Aronofsky ονειρευόταν να γυρίσει το Νώε. Περίμενε όμως την στιγμή όπου κανένας δεν θα του αρνιόταν την επιχορήγηση. Και τελικά, μετά και την υποψηφιότητα για όσκαρ (Μαύρος Κύκνος), τα κατάφερε, αφού η Paramanount και η New Regency Productions ξόδεψαν για το όνειρο του Aronofsky 125 εκατομμύρια δολάρια. Το θρησκευτικό όμως περιεχόμενο ανησύχησε το στούντιο που θεώρησε ότι έπρεπε να επέμβουν στο τελικό αποτέλεσμα ώστε να το κάνουν πιο «χριστιανικό». Μετά από συζητήσεις επί συζητήσεων, δοκιμαστικές προβολές σε χριστιανικά κοινά, μονταρισμένες εκδοχές της Paramanount και απαγορεύσεις προβολής της ταινίας σε μουσουλμανικές χώρες, τελικά ο Aronofsky επικράτησε. Το Νώε που κυκλοφορεί στις αίθουσες είναι καθαρά η δική του εκδοχή χωρίς εξωγενείς παρεμβάσεις. (Διαβάστε περισσότερα στο σχετικό άρθρο του Tyler)
Όπου υπάρχει καπνός όμως υπάρχει και φωτιά. Και αυτό γιατί όταν έχεις να διαχειριστείς ένα τόσο λεπτό ζήτημα όπως είναι η θρησκεία, κακά τα ψέματα , πρέπει να είσαι προσεκτικός και συντηρητικός στις επεμβάσεις σου, δεν έχεις να διασκευάσεις ένα απλό μυθιστόρημα. Και φυσικά ο Aronofksy δεν ήταν! Ναι, το Νώε είναι ένα ευχάριστο blockbuster με όλα όσα σημαίνει αυτό. Έχει βία, μάχες, ανατροπές, διαβολικούς ήρωες, διαμάχη καλού και κακού, έρωτες, εντυπωσιακές τοποθεσίες (γυρισμένο στην Νότια Ισλανδία), από μηχανής θεούς και φυσικά το μεταφυσικό στοιχείο με τους συμπαθητικούς πέτρινους έκπτωτους αγγέλους να δουλεύουν αφοσιωμένα στο χτίσιμο της κιβωτού.
Και για να είναι ακόμα πιο επιτυχημένο ένα blockbuster πρέπει να φέρει και διάσημους πρωταγωνιστές. Στον ρόλο του Νώε ο Russell Crowe, που στο πρώτο μέρος της ταινίας, στην θέση του προστατευτικού και οικογενειάρχη Νώε να είναι ιδανικός, αλλά στο δεύτερο μέρος για τον παράφρονα και αδίστακτο Νώε, να υστερεί. Ο Anthony Hopkins στον ρόλο του Μαθουσάλα, ταιριάζει απόλυτα στον σοφό γέροντα που μπορεί να διαχειρίζεται θαύματα και να δίνει λύσεις σε ακατόρθωτα προβλήματα. Από την υπόλοιπη οικογένεια ξεχωρίζει η αξιοπρεπή και πάντα συμπαθητική παρουσία της Jennifer Connelly σαν γυναίκα του Νώε και για εντελώς αντίθετους λόγους η υπερβολική Emma Watson.
Σκηνοθετικά η ταινία ξεφεύγει από τα συνηθισμένα του Aronofsky, κάτι που είναι αναμενόμενο καθώς το είδος της ταινίας έχει και διαφορετικές απαιτήσεις σε πλάνα. Μεγαλοπρεπείς κινήσεις της κάμερας που σαρώνουν εκτάσεις γης ή θάλασσας είναι υποχρεωτικές προκειμένου να αποδοθεί το πριν και το μετά της καταστροφής, καθώς και η ογκώδης κιβωτός. Παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχουν σημεία που αναγνωρίζεις τον σκηνοθέτη. Μια εξαιρετική απόδοση του προπατορικού αμαρτήματος που καταλήγει με ένα φίδι που επιτίθεται στην οθόνη (γιατί πρέπει κάπως να ικανοποιηθεί και το 3D), εμφανίζεται κατά επαναλαμβανόμενα διαστήματα στην διάρκεια της ταινίας – κάτι σαν την λήψη των ναρκωτικών και την διαστολή της κόρης στο Ρέκβιεμ. Εμβόλιμα εικαστικά κάδρα με κινήσεις σκιών σε πολύχρωμα φόντα για την απόδοση οραμάτων, οικογενειακών στιγμών ή και κατά την διήγηση της εξέλιξης του ανθρώπου μέσα από πράξεις βίας. Αν υπάρχει κάτι στο οποίο δεν έχει δοθεί βαρύτητα κατά τον σχεδιασμό της ταινίας αυτό είναι στην απεικόνιση των ζώων, καθώς πότε μπαίνουν μέσα στην κιβωτό, πότε κοιμούνται, πότε βγήκαν από την κιβωτό, χαμπάρι δεν παίρνεις (με εξαίρεση την εισβολή των φιδιών)!
Και φυσικά ο Aronofsky τελειοποίησε το όνειρό του καθώς επιμελήθηκε και το κόμικ Noah που κυκλοφορεί από την Image Comics, σε σχεδιασμό του Niko Henrichon.
