26o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: HOTEL METALURG
To 1993, ενώ η Γεωργία έχασε την επαρχία Abkhazia, χιλιάδες άνθρωποι που έχουν εκδιωχθεί από τον τόπο τους βρήκαν καταφύγιο σε εγκαταλελειμμένα ξενοδοχεία, συμπεριλαμβανομένου του Metalurg. 30 χρόνια αργότερα, το ξενοδοχείο κατοικείται ακόμα. Πέντε οικογένειες που αποτελούνται από γυναίκες μόνες και τα παιδιά τους συγκατοικούν . Αυτές οι γυναίκες όλα αυτά τα χρόνια ζούσαν βασιζόμενες στα όνειρά τους με την ελπίδα ότι θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Αντ’ αυτού κατέληξαν να απορρίπτονται από την κοινωνία και να περιθωριοποιούνται. Τώρα ένας επενδυτής αγόρασε το μέρος και η κυβέρνηση της Γεωργίας παραχώρησε σε κάθε κάτοικο του ξενοδοχείου από ένα διαμέρισμα. Μπορεί να φαίνεται ότι τελικά αυτοί οι άνθρωποι θα ζουν σε πιο αξιοπρεπείς συνθήκες, αλλά στη πραγματικότητα δυσκολεύονται ψυχολογικά να αλλάξουν ξανά σπίτι. Δεν έχουν να παλέψουν μόνο με τη δυσκολία να ενταχθούν στη σύγχρονη κοινωνία, αλλά και με την παράδοξη νοσταλγία τους.
Άνθρωποι που ζουν χωρίς την θέληση τους έξω από κάθε κοινωνικό πλαίσιο, θύματα ενός αιώνιου πολέμου (η Ρωσία παρουσιάζεται ως μόνιμη απειλή), μητέρες χωρίς τα παιδιά τους, παιδιά που μεγαλώνουν με την αγωνία πότε θα μείνουν σε κανονικό σπίτι, ηλικιωμένοι που τρέφουν φρούδες ελπίδες ότι θα γυρίσουν στα σπίτια τους. Όλα αυτά μέσα σε ένα ξενοδοχείο φάντασμα που η παρηκμασμένη πολυτέλεια του χρησιμοποιείται και σαν σκηνικό για φωτογράφηση νεόνυμφων. Ντοκιμαντέρ Γεωργιανής προέλευσης σε σκηνοθεσία Jeanne Nouchi και George Marsimashvili, το Hotel Metalurg, χάνει την ευκαιρία να κάνει κάτι μεγαλειώδες όπως ήταν κάποτε το ξενοδοχείο που δίνει το όνομα του. Δεν υπάρχει συναισθηματική εμπλοκή, δεν υπάρχει η ”έρευνα” που κάνει στην σημερινή εποχή επιτυχημένο ένα ντοκιμαντέρ. Δυσκολεύεται ακόμα και κινηματογραφικά να δώσει ζωή σε αυτή την ιστορία, στερείται χαρακτήρων (αν και υπάρχει υλικό) και το όλο εγχείρημα φαντάζει να μην μπορεί να εστιάσει σε κανένα κέντρο βάρους, η δε ”συνήθεια” του να μένει κανείς εκεί, κάτω από αυτές τις συνθήκες προκαλεί και λίγο, και το μόνο που μένει είναι οι κακοί Ρώσσοι που ευθύνονται για όλα τα δεινά. Δίχως έρευνα και στοιχεία, όλα αυτά φαντάζουν και λίγο προπαγάνδα. Ιδίως όταν κρατάς απόσταση από τους αληθινούς χαρακτήρες της ταινίας που κάνεις.
Το 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από 7 έως και 17 Μαρτίου και μπορείτε να παρακολουθήσετε και online προβολές του Φεστιβάλ στην επίσημη ιστοσελίδα https://www.filmfestival.gr/el/
