Ξεκίνησε και επίσημα το 27ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.
Ο Νίνος Φενέκ Μικελίδης έλαμπε ολόκληρη τη βραδιά. Είναι ολοφάνερο ότι το φεστιβάλ κάθε χρόνο τον ανανεώνει και του δίνει κέφι και ζωντάνια. Αρκετοί φίλοι και άνθρωποι του χώρου ήρθαν στο φετινό κάλεσμα, ανάμεσα τους ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών, Ανδρέας Τύρος, οι σκηνοθέτες Παναγιωτόπουλος, Οικονομίδης και Τσεμπερόπουλος, η πρόεδρος της feelgood Ειρήνη Σουγκανίδου και ο Βαγγέλης Μουρίκης. O Νίνος Μικελίδης μας καλωσόρισε όλους και παρουσίασε το φετινό πρόγραμμα:
Στο πρόγραμμα υπάρχουν ταινίες που δεν έχουν αγοραστεί από Έλληνα διανομέα, υπάρχει η ταινία του Τζον Μπούρμαν που θα δείτε, η νέα ταινία του Λάρι Κλαρκ, η ταινία της Άζια Αρτζέντο. Υπάρχουν αφιερώματα, με επίκεντρο το ελληνικό σινεμά. Φέτος έχουμε τους αντικομφορμιστές του ελληνικού σινεμά, τέλη της δεκαετίας του 1960, αρχές της δεκαετίας του 1970. Έχουμε οκτώ Έλληνες σκηνοθέτες που παρουσιάζουν την αγαπημένη τους ευρωπαϊκή ταινία και θα την παρουσιάσουν οι ίδιοι στον κινηματογράφο. Έχουμε και μικρά αφιερώματα στον Πιέρ Ετέ και στον Ελία Σουλεϊμάν. Ο Ελία Σουλεϊμάν θα έρθει εδώ την άλλη Πέμπτη, θα παρουσιάσει τις ταινίες του, θα είναι στη λήξη του Φεστιβάλ και θα δώσει και ένα masterclass, την Παρασκευή το μεσημέρι στον Ιανό. Θα έχουμε μαζί μας και τον Πολ Λάβερτι, τον σεναριογράφο του Κεν Λόουτς που θα είναι και αυτός εδώ από την Παρασκευή και το Σάββατο θα δώσει στο Ινστιτούτο Γκαίτε ένα masterclass και θα είναι την Κυριακή στη λήξη του Φεστιβάλ.
Όταν ξεκίνησε το Πανόραμα το 1988 ήταν για τέσσερις εβδομάδες αφιερωμένο στις νέες τάσεις του κινηματογράφου και ήταν καθαρά ευρωπαϊκό σινεμά. Η πρώτη εβδομάδα ήταν αφιερωμένη στον κινηματογράφο της περεστρόικα, η δεύτερη ήταν αφιερωμένη στον νέο βρετανικό κινηματογράφο, η τρίτη στον ελληνικό κινηματογράφο και με μεγάλα αφιερώματα –είχαμε κάνει ένα αφιέρωμα στον Τορνέ τότε- και η τέταρτη στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Στον βρετανικό κινηματογράφο που είχαμε τους νέους τότε σκηνοθέτες, τον Κεν Λόουτς, τον Στίβεν Φρίαρς, τον Πίτερ Γκρίναγουεϊ, τον Μπούρμαν. Και είχαμε δείξει το Hope And Glory του Μπούρμαν. Η αποψινή ταινία είναι σαν συνέχεια εκείνης της ταινίας. Το Hopeand Glory ήταν μια αυτοβιογραφική ταινία του Μπούρμαν που αναφερόταν στην εποχή του πολέμου στο Λονδίνο που ήταν η εποχή των βομβαρδισμών από τους Γερμανούς και ο Μπούρμαν ήταν μικρός τότε, 7-8 χρονών και μεγάλωνε εκεί. Έδωσε την εικόνα αυτή από την πλευρά ενός παιδιού που μεγαλώνει. Η ταινία που θα δείτε απόψε είναι συνέχεια. Το παιδί το ίδιο μεγαλώνει, έχει πάει φαντάρος, είχαν υποχρεωτική θητεία στην Αγγλία δεν είναι όπως σήμερα που πάνε αν θέλουν και πληρώνονται. Παρουσιάζει την Αγγλία της δεκαετίας του 1950 και τις αλλαγές που συνέβαιναν τότε, κοινωνικές και πολιτιστικές και πολιτικές. Βλέπουμε και τον πόλεμο της Κορέας στο βάθος, μέσα από τα μάτια του φαντάρου. Είναι μια πολύ ωραία ταινία, προβλήθηκε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ των Καννών. Θα τη δούμε μαζί και αποτελεί την έναρξη του Διαγωνιστικού Τμήματος. Ελπίζω να την απολαύσετε. Μετά την προβολή είστε καλεσμένοι στο Floral, να πιούμε ένα δυο ποτά, να ακούσουμε μουσική και να περάσουμε ωραία. Σας ευχαριστώ.
Φωτορεπορτάζ:
Ξεχωρίσαμε κάποιες από τις φωτογραφίες της τελετής έναρξης. Μπορείτε να πατάτε πάνω τους για να τις μεγεθύνετε και να περιηγηθείτε ανάμεσα τους.
