ΑφιερώματαΘΕΜΑΤΑ

Σαν σήμερα προβλήθηκε στις αίθουσες ο E.T.

Ήταν 11 Ιουνίου του σωτήριου έτους 1982 και στις σκοτεινές αίθουσες της Αμερικής έσκαγε μύτη ένα μικρό πλασματάκι που έμελλε να γράψει ιστορία!

Το όνομα αυτού Ε.Τ.!

Ο νέος ακόμα τότε σκηνοθέτης Steven Spielberg, εκπλήρωνε ένα από τα παιδικά του όνειρα μιας και όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, η ιστορία όπου ένα αγόρι βρίσκει έναν εξωγήινο είναι μια ιστορία που την είχε στο μυαλό του από την παιδική του ηλικία. Για αυτό το λόγο και την θεωρεί μέχρι και σήμερα την πιο προσωπική του ταινία.

Ο «παραμυθάς» του Χόλυγουντ μόλις ξεκινούσε…

Ο Ε.Τ. αφού ξέμεινε στη Γη από ένα λάθος των συντρόφων του, πιάνει φιλία με ένα μικρό αγόρι (ο Henry Thomas στο ρόλο του Elliott), ο οποίος μαζί με τη μικρή του αδερφή (η Drew Barrymore πιτσιρίκα ως Gertie) και τον μεγάλο του αδερφό, τον βοηθούν να επικοινωνήσει με το σπίτι του. Η ατάκα «E.T. phone home» έγινε σήμα κατατεθέν της ταινίας.

Γέλια, συγκίνηση και σασπένς εναλλάσσονται στην οθόνη και η ταινία εξελίσσεται σε ένα παραμύθι επιστημονικής φαντασίας που η δύναμή του έγκειται στην απλή δομή του. Χωρίς διανοουμενίστικες προθέσεις, είναι ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους που ενισχύεται σημαντικά από την εξαιρετική μουσική του μόνιμου συνεργάτη του Spielberg, John Williams και τα ειδικά εφέ (βραβευμένο και για τις 2 κατηγορίες).

Η επιλογή του Henry Thomas στον ρόλο του Elliott ήταν μάλλον εύκολη. Εάν παρακολουθήσει κανείς το παρακάτω βίντεο θα καταλάβει τι οδήγησε τον Σπίλμπεργκ να πει -μετά την οντισιόν του αγοριού- «OK kid, you got the part» (Εντάξει, μικρέ. Πήρες τον ρόλο).

Βέβαια, το μεγάλο ατού της ταινίας αποδείχτηκε ο συμπαθέστατος εξωγήινος που σχεδίασε ο μεγάλος Carlo Rambaldi (σχεδιαστής και των King Kong και Alien), ο οποίος απεβίωσε το καλοκαίρι που μας πέρασε. Ο Spielberg έχει δηλώσει ότι ήθελε ο Ε.Τ. να μην είναι γλυκούλης, αλλά συγχρόνως φοβόταν ότι το κοινό δεν θα τον αγαπούσε ποτέ γιατί ήταν αποκρουστικός στη θέα. Ήλπιζε να τον αγαπήσουν μέσα στο πρώτο τέταρτο της ταινίας, ακριβώς γιατί έτσι είχε φτιάξει και την ταινία: να σου προκαλεί φόβο όταν τον πρωτοβλέπεις αλλά όπως και ο Elliott σιγά σιγά να καταλάβεις ότι δεν απειλείσαι και τελικά να τον συμπαθήσεις.

Η φιγούρα του Ε.Τ. ήταν μια πρόκληση στον χειρισμό της, που δεν ήταν πάντα ο ίδιος. Άλλοτε ήταν κάποιοι νάνοι που ντύνονταν τον ήρωα, άλλοτε ένα μικρό αγόρι χωρίς πόδια που περπάταγε με τα χέρια κι άλλοτε 12 (!) χειριστές που συγχρόνως κινούσαν την κούκλα Ε.Τ.

Τα γυρίσματα της ταινίας διήρκησαν 2 μήνες  και για τον Spielberg το κλειδί της επιτυχίας ήταν το γεγονός πως την γύρισε με χρονολογική σειρά, έτσι ώστε οι ηθοποιοί να μην ξέρουν τη συνέχεια από την αρχή και να τους δοθεί η δυνατότητα να αναπτύξουν συναισθήματα σταδιακά και να τα βγάλουν στην οθόνη.

Ο Ε.Τ. ήταν ένα φαινόμενο που άγγιξε τον κόσμο με την μυστήρια επικοινωνία μεταξύ Elliott και Ε.Τ. (το 2ο όνομα είναι απλά μια συντόμευση του 1ου) και έγινε όχι μόνο η πιο επιτυχημένη εμπορικά ταινία όλων των εποχών (έχασε την πρωτιά από το Jurassic Park του Spielberg πάλι,11 χρόνια μετά) αλλά κι ένα μοναδικό πολιτιστικό φαινόμενο για την εποχή, καθιερώνοντας έναν εξωγήινο με γουρλωτά μάτια ως την πιο δημοφιλή  μορφή της δεκαετίας του ‘ 80 στην Αμερική.

Η ταινία κόστισε 10 εκατομμύρια δολάρια τότε και ο Spielberg ως παραγωγός είχε πάρει δάνειο με μια πιστωτική εταιρεία ως εγγυητή, καθώς η Universal κυκλοφόρησε μεν την ταινία αλλά δεν είχε βάλει όλα τα χρήματα. Δεν πίστευε κανείς ότι μια «παιδική» ταινία θα έβγαζε τα λεφτά της. Πόσο μάλλον ότι το πρώτο Σαββατοκύριακο που βγήκε στις αίθουσες των ΗΠΑ θα απέφερε 11,8 εκατομμύρια δολάρια  και ότι θα έμενε για πολλά χρόνια στην πρώτη θέση του box office. Ένας πρόχειρος υπολογισμός που συνυπολογίζει τον πληθωρισμό (αφού έχουν περάσει 30 χρόνια), δείχνει ότι ο Ε.Τ. είναι ακόμα και σήμερα η 4η ταινία όλων των εποχών σε εισπράξεις, αφού έχει αποφέρει κάτι λιγότερο από 800 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.

Η ταινία ωφέλησε τον Spielberg   ποικιλοτρόπως! Χαρακτηριστικό είναι πως  μετά από τον Ε.Τ. και τα έσοδα που προκύπτουν, έχει πια τη δυνατότητα να φτιάξει την δική του εταιρεία παραγωγής, την Amblin Entertainment, της οποίας το λογότυπο είναι φόρος τιμής στον Ε.Τ.

Η ταινία πήγε καλά και στα Όσκαρ εκείνης της χρονιάς με 9 υποψηφιότητες και 4 βραβεία. Τα 5 που έχασε, τα έχασε όλα (!) από το Gandhi των 11 υποψηφιοτήτων και των 8 Όσκαρ.

Κερδισμένα: Οπτικά εφέ, Μουσική, Ηχητικά εφέ και Ήχος.

Υποψηφιότητες για Καλύτερη ταινία, Σκηνοθεσία, Καλλιτεχνική διεύθυνση, Μοντάζ και Πρωτότυπο σενάριο

Ο Ε.Τ. ήταν ένα σύγχρονο μαγικό παραμύθι  που έσπασε όλων των ειδών τα ρεκόρ. Όχι μόνο εισπρακτικά, αλλά και συναισθηματικά. Ποτέ άλλοτε κανείς δεν ήθελε οι εξωγήινοι να μείνουν στη Γη ή έκλαψε όταν έφυγαν, όπως έγινε κατά γενική ομολογία με τον Ε.Τ.

Άλλωστε φεύγοντας το είπε ξεκάθαρα… «I ‘ll be right here»!

Πηγές:

  1. “Masters of Cinema – Steven Spielberg”, Cahiers du cinema, Chelia Cohen
  2. “Ιστορία του κινηματογράφου – τα πρώτα βήματα, η εξέλιξη, οι σταθμοί, τα όσκαρ”, Derek Winnart, εκδόσεις Μανιατέα (1997)
  3. www.imdb.com
  4. Dvd “E.T. The Extra – Terrestrial, Special Edition”

Μυρτώ Ιμιρζιάδη

Από τότε που θυμάται τον εαυτό της, βλέπει ταινίες. Δεν είναι εύκολο να εντοπίσει την αρχή, αλλά εκείνο που έχει κρατήσει σαν πρώτη ανάμνηση είναι ο μικρός γλυκύτατος Ε.Τ. της δεκαετίας του ’80. Η ταινία με την οποία, κατά τη γνώμη της, θα έπρεπε να γνωρίζουν το σινεμά όλα τα πιτσιρίκια. Η πρώτη φορά στην σκοτεινή αίθουσα, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ακαθόριστη κι αυτή. Ήταν πια στην εφηβεία όταν άρχισε να συνειδητοποιεί τη μαγεία του κινηματογράφου! Τη μαγεία της δημιουργίας μιας ταινίας και τη μαγεία της σκοτεινής αίθουσας. Η κάθε ταινία έχει την ώρα της! Φτάνει να μπορείς να την διακρίνεις για να την απολαύσεις!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *