Home CinemaΚΡΙΤΙΚΕΣ

Αρέσει ο κάβουρας στις στελεχάρες;

Εισαι κατάξανθη, κορμάρα, καλοπληρωμένη υπάλληλος διαφημιστικής εταιρείας. Εχεις  ένα  ωραίο διαμέρισμα,  ένα σκυλούνι ονόματι Στάνλεϊ- σούπερ ντούπερ βουλδόγκα, το οποίο ροχαλίζει διπλα σου ενίοτε σαν τον παππού μου μετά απο βαρύ κρυολόγημα,  ικανοποιητικότατη σεξουαλική ζωή, υπέροχους κολλητούς, και εσχάτως καρκίνο σε πολύ προχωρημένο στάδιο…

Η ταινία της Nikolle Kassell A Little Bit Of  Heaven  ειναι άλλη μία χαριτωμένη, γλυκειά, τρυφερή, αστεία, συγκινητική ταινία για εναν άνθρωπο υπερδραστήριο, που εχει δκαι γαμώ τη ζωή, αλλά ανακαλύπτει οτι πάσχει απο την ασθένεια η οποία, μετά συγχωρήσεως, σου γαμάει τη ζωή…

Βεβαιως θα ήταν ανυπόφορη, τουλάχιστον για μένα, αν δεν ειχε δυο πόλους έλξης στο καστ: την πολύ καλή στο  ρόλο της  σέξι διαφημίστριας Μάρλεϋ Κορμπέ, Kate Hudson και τον απολαυστικό-ιδίως αν σκεφτεις πόσα τσογλάνια εχει υποδυθεί στο παρελθόν- Gael Garcia Bernal  στο ρόλο του γαιτρού-καταλύτη στη ζωή της Μάρλεϋ, δρ. Τζούλιαν Γκόλντστιν. Το ότι το ονομα της Μαρλεϋ με παραπέμπει στον μετανοημένο συνεργάτη του διαβόητου Σκρουτζ, το θεωρώ μία ασήμαντη, ανατριχιαστική λεπτομέρεια…

Πολύ καλή επίσης ειναι στο ρόλο της  αγχώδους αλλα τρυφερής κι αφοσιωμένης μαμάς της, η Kathy  Bates, όπως και η Lucy Punch στο ρόλο της κολλητης και συναδέλφου της, Σάρα Γουόκερ.

Καψουρευτήκατε τον ωραίο γιατρό σας; Θελετε να μάθετε ποσο μακρια μπορει να πάει  με την παραβίαση της ιατρικής δεοντολογίας για χάρη σας; Τότε αυτή η ταινιούλα είναι για σας. Ακροβατώντας μεταξυ του “εχω μια γαματη ζωή, ζηλέψτε μεχρι απελπισίας”  και του ” πεθαίνω, εχω καρκίνο, τελεία”, αυτη η κομεντί ιατρικού περιστατικού θα σας κανει να νιωσετε ίσως, καλά. Και λεω ίσως, επειδη εγώ ένα συμπερασμα εβγαλα βλέποντάς τη: αλιμονο στους βαριά ασθενείς και ΜΗ  έχοντες ικανοποιητικό εισόδημα. Τους κατάπιε το μαύρο φίδι.Και δεν  καλύπτεται απο κανένα ταμείο αυτό.

Κατερίνα Καρά

Την πρώτη ταινία την είδε πριν πολλά χρόνια σε συνοικιακό σινεμά. Τραυματική εμπειρία... Επική η ταινία. Από τότε δηλώνει ανερυθριάστως ότι οι ταινίες (όπως και τα βιβλία) την έχουν πάρει κανονικά στο λαιμό τους. Πιστεύει ότι το σινεμά, όπως και η Τέχνη γενικώς, ΔΕΝ θα πεθάνει ποτέ, επειδή η τρισάθλια πραγματικότητα ειρωνεύεται χοντρά τις προθέσεις και τα όνειρά μας... Άρα κάπως πρέπει να αποδίδεται δικαιοσύνη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *