Υπόθεση: Άγνωστο DNA (L’ Affaire SK1)

Μία υπόθεση πραγματικών δολοφονιών που συγκλόνισε το Παρίσι της δεκαετίας του 1990 έρχεται στο φως μέσα από την ταινία του Φρεντερίκ Τελιέρ. Ένας αστυνομικός προσπαθεί να βρει ποιος είναι ο άνδρας που βιάζει και δολοφονεί νεαρές όμορφες γυναίκες. Τα στοιχεία είναι λίγα και το κλίμα στο αστυνομικό τμήμα, η γραφειοκρατία δεν βοηθούν στο να βρεθεί ο δολοφόνος. Έτσι θα ξεκινήσει ένα κυνηγητό ετών που θα καταλήξει στην ταυτοποίηση υπόπτου μέσω του DNA (μια πρωτοποριακή μέθοδος για εκείνη την εποχή).

Στο χαρτί η ταινία ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα. Υπάρχουν αρκετές στιγμές που θυμίζει το Zodiac του Ντέιβιντ Φίντσερ, με μια πιο διανοουμενίστικη προσέγγιση.

Παράξενη φαίνεται και η επιλογή να παρακολουθούμε από την αρχή την διαδικασία της δίκης του άνδρα που έχει συλληφθεί, Γκι Ζορζ, με αναδρομή στα όσα συνέβησαν τα αμέσως προηγούμενα χρόνια. Με αρκετά αργούς ρυθμούς και ενίοτε χωρίς να μοιάζει να έχει ιδιαίτερη συνοχή, το L’ Affaire SK1 σίγουρα δεν είναι Zodiac, έχει όμως κάποιες ενδιαφέρουσες σκηνές. Ωστόσο, η ενασχόληση με τη δίκη ξενίζει, ενώ η προσπάθεια κατανόησης του ανθρώπου που κρύβεται πίσω από τα εγκλήματα δεν ολοκληρώνεται επιτυχώς.

Προφανώς στην προσπάθειά της να μην προσβάλει τους συγγενείς και να μην ακολουθήσει τη λογική του «τέρατος» που προχωρά σε εγκλήματα, η ταινία επέλεξε μία μέση -ουδέτερη- οδό που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν λειτουργεί απόλυτα. Όπως και να έχει, ανακουφιστική είναι η απομάκρυνση από τα χολιγουντιανά πρότυπα του «υπέρτατου κακού».

Σίγουρα δεν υπάρχουν κλισέ στην «Υπόθεση Άγνωστο DNA». Η ταινία θεωρεί ότι ο θεατής που θα την παρακολουθήσει έχει μάλλον μια κάποια γνώση της υπόθεσης (απευθύνεται περισσότερο σε γαλλικό κοινό). Καταφέρνει να αποδώσει σωστά την απογοήτευση και τη γραφειοκρατία που έχει σχέση με το να μην προχωράς με μία υπόθεση, ωστόσο χάνει σε επίπεδο μυστηρίου. Παρ’ όλα αυτά αποτελεί μια αξιοπρεπή προσπάθεια.

Ο πανέμορφος Ραφαέλ Περσονάζ, ο οποίος βρέθηκε και στην Ελλάδα για την παρουσίαση της ταινίας στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, ερμηνεύει τον everyday guy: ο ρόλος του είναι ουσιαστικά τα μάτια του θεατή στην υπόθεση. Πολύ καλός είναι ο Αντάμα Νιάνε στον ρόλο του Γκι Ζορζ, μία φιγούρα δυσοίωνη και ταυτόχρονα ευγενική.

Τελικά να τη δω;

Ενδιαφέρουσα απεικόνιση μιας πραγματικής υπόθεσης, που όμως δεν βρήκα να διαφέρει πολύ από ένα καλογυρισμένο επεισόδιο αστυνομικής τηλεταινίας, ενώ του έλειπε και η ατμόσφαιρα που θα μπορούσε να το αναδείξει ακόμα περισσότερο.

Fun trivia: Η ταινία ήταν υποψήφια για δύο Σεζάρ: Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη (Φρεντερίκ Τελιέ) και Διασκευασμένου Σεναρίου.