ΘΕΜΑΤΑΦεστιβάλ

Πρεμιέρα για το AnimFest: Οι Cinεπιβάτες ήταν εκεί!

Το 9ο Διεθνές Φεστιβάλ Animationάνοιξε τις πύλες του χθες στην Αθήνα, και οι Cinepivates με αντιπρόσωπο τον Nemo (σαν αληθινός φαν των animated movies που είμαι!) ήταν εκεί.

Το Φεστιβάλ θα διαρκέσει μέχρι τις 19 Μαρτίου και στο Διαγωνιστικό μέρος συμμετέχουν 96 μικρού μήκους ταινίες animation, 96 σπουδαστικές, 14 Ελληνικές και 4 Εκπαιδευτικές. Στο Διεθνές Διαγωνιστικό συμμετέχει και το βραβευμένο με Oscar Mr. Hublot του Laurent Witz και Alexandre Espigares (Λουξεμβούργο), το οποίο θα προβληθεί το Σάββατο. Με απλά λόγια, το AnimFest είναι μια ευκαιρία για τους λάτρεις του animation, να παρακολουθήσουν ένα πανόραμα ταινιών από όλο τον κόσμο.

Η πρώτη μέρα του φεστιβάλ ξεκίνησε με προβολές σπουδαστικών ταινιών μικρού μήκους (συμμετοχές στο Διεθνές Σπουδαστικό), από χώρες, όπως Κροατία, Ισραήλ, Αμερική αλλά και μια Ελληνική-Βρετανική συμπαραγωγή. 

Στη συνέχεια, προβλήθηκαν ταινίες μικρού μήκους που συμμετέχουν στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα. Παρακολουθήσαμε μικρού μήκους από Γερμανία, Γαλλία, Αμερική, Γαλλία, Βουλγαρία, Ισπανία, και τρεις από την Ολλανδία που για μένα ξεχώριζαν (ιδιαίτερα το Forever Mime, που αφηγείται την ιστορία δύο μίμων και την διαμάχη μεταξύ τους προκειμένου να κερδίσουν την καρδιά μιας κοπέλας).  Παρ’ όλο που η κάθε ταινία είχε διαφορετική τεχνοτροπία στο σχεδιασμό του animation, από κλασσικά σχέδια μέχρι πιο σύγχρονες και περίπλοκες δημιουργίες, όλες τις χαρακτήριζε μια ιδιαίτερη έμπνευση και αγάπη από την πλευρά των δημιουργών τους. Οι περισσότερες χωρίς διαλόγους αλλά με προσεγμένες μουσικές επενδύσεις που καθοδηγούσαν το συναίσθημα (εκτός από την μικρού μήκους Meanderings, που δυστυχώς λόγω λάθος συντονισμού των υποτίτλων σε πέταγε έξω από το πνεύμα της ταινίας που ήταν μια συνεχή αφήγηση ενός μύθου).

Στο κλείσιμο της ημέρας προβλήθηκε το Ρίο 2096 – Μια ιστορία αγάπης και οργής, μια ρομαντική ταινία κινουμένων σχεδίων από την Βραζιλία σε σκηνοθεσία του Luiz Bolognesi. Ένας άντρας, ο Αμπεγκουάρ, διασχίζει όλα τα κρίσιμα στάδια στην ιστορία της Βραζιλίας από την εποχή των Ιθαγενών και την εισβολή των Ευρωπαίων στην Χώρα μέχρι που θα καταλήξει σ ένα μελλοντικό Ρίο το 2096, όπου πλέον οι επαναστάσεις των ανθρώπων δεν είναι για την ελευθερία τους αλλά για το δικαίωμα πρόσβασης στο νερό. Η κινητήριος δύναμη σ’ αυτή την περιπλάνηση του στο χρόνο είναι η θέληση του να προσδιορίσει το σκοπό της ύπαρξης του αλλά και η ανάγκη του να βρίσκεται συνεχώς κοντά στην γυναίκα που έχει ερωτευτεί, τηνΓιανάινα.4 διαφορετικές εποχές στην ιστορία, σωστά δοσμένες εικαστικά και μια ιστορία που παρά το μεταφυσικό της στοιχείο δεν είναι καθόλου παράδοξη στην συνοχή της. Το Ρίο 2096, ανήκει σε εκείνες τις ταινίες που περίτρανα αποδεικνύουν ότι τα κινούμενα σχέδια μπορούν να αφηγηθούν ιστορίες που δεν προορίζονται για παιδιά!

Όλες τις μέρες διάρκειας του φεστιβάλ θα προβάλλονται σπουδαστικές ταινίες (18:00 – 20:00) και μικρού μήκους (20:00 – 22:00) και η συνέχεια των προβολών θα ακολουθείται από αφιερώματα. Οι προβολές γίνονται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48, Κεραμεικός).

Αναλυτικά το πρόγραμμα στο επίσημο site του  Athens AnimFest

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *