Θα λειτουργήσουν σύντομα ξανά Απόλλων – Αττικόν;

Η απουσία τους είναι μια ανοιχτή πληγή για την πόλη. Το κουφάρι του κτιρίου στέκει καμένο στην οδό Σταδίου και μάς θυμίζει τον χειρότερο εαυτό μας. Οι αίθουσες Απόλλων και Αττικόν -αν και οι ίδιες δεν έχουν καεί- δεν έχουν λειτουργήσει από τον Φεβρουάριο του 2012, οπότε κάηκε το κτίριο που τις φιλοξενεί στη διάρκεια διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, αλλά τώρα θεωρείται εφικτή η επαναλειτουργία τους έως το τέλος του έτους.

Όπως αναφέρει σε άρθρο του ο δημοσιογράφος Νίκος Βατόπουλος στην Καθημερινή, το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ιδρυμα Βούρου – Ευταξία αναλαμβάνει πρωτοβουλία με τη συνεργασία του δημάρχου Αθηναίων προκειμένου να επαναλειτουργήσουν οι δύο κινηματογράφοι.

Βασική αιτία της καθυστέρησης της επαναλειτουργίας τους υπήρξε η μακρά αντιδικία ανάμεσα στο Ίδρυμα Σταματίου Δεκόζη Βούρου, ιδιοκτήτης των κινηματογράφων και στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία. Όπως αναφέρει ο κ. Βατόπουλος, το ζητούμενο είναι να συμπράξουν τα δύο Ιδρύματα, να εισπραχθεί το ασφάλισμα -το οποίο λόγω της αντιδικίας δεν έχει εισπραχθεί- και να χρησιμοποιηθεί για να λειτουργήσουν ξανά τα δύο σινεμά.

Μάλιστα, προωθείται η λύση της σύνταξη μελέτης από τον αρχιτέκτονα και ομότιμο καθηγητή του ΕΜΠ, Ιωάννη Λιακατά, μέλος του ΔΣ του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών -ο ίδιος έχει κάνει και την προμελέτη- ώστε «με κατά προσέγγιση προϋπολογισμό 700.000 ευρώ (όσο περίπου είναι και το ασφάλισμα)» να αποκατασταθεί η πρόσβαση στους κινηματογράφους από την οδό Σταδίου, καθώς και να προχωρήσει η αντιστήριξη των πυρπολημένων κτισμάτων του υπόλοιπου κτιριακού συγκροτήματος, τα οποία σε μεταγενέστερη φάση θα αποκατασταθούν.

Η ιστορία του Αττικόν και του Απόλλων

Το «Αττικόν» είναι ένας από τους ομορφότερους κινηματογράφους της Ευρώπης.

Σύμφωνα με το Αρχείο Νεοτέρων Μνημείων, το αρχικό εκλεκτικιστικό κτίριο που βρίσκεται τοΑττικόν οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1870-1881, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλερ, για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτιου Δεκόζη Βούρου.

Κατά το 1900 στεγάζονταν εκεί το φαρμακείο του Σ. Βαλτή (αναφέρεται ήδη από το 1891), το κουρείο του Λ. Μουσίου και το εμπορικό κατάστημα «ειδών Κίνας» του Π. Γεωργιάδη, ενώ το 1914 φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα το νεοπαγές Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.

Μεταξύ των ετών 1914-1920 πραγματοποιήθηκε μια σημαντική επέμβαση σε ρυθμό «Νεομπαρόκ», όταν οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το κινηματοθέατρο Αττικόν, επάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη, με μια από τις πρώτες χρήσεις οπλισμένου σκυροδέματος.

Το «Αττικόν» σηματοδοτεί την αρχή της κατασκευής σπουδαίων κινηματογράφων.

Ως κινηματογράφος άρχισε να λειτουργεί από το 1916. Αργότερα στο ίδιο κτίριο ξεκίνησε τη λειτουργία του και ο κινηματογράφος Απόλλων.

Από το 1929 και μετά λειτούργησε υπό τη διεύθυνση της Σκούρας Φιλμ, της κινηματογραφικής δυναστείας των αδελφών Σκούρα.

Το «Αττικόν» ήταν η πρώτη αίθουσα στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου του 1929, που προέβαλλε την πρώτη ταινία με ήχο, «Fox Movietone Follies» του Ντέηβιντ Μπάτλερ.

Την περίοδο της κατοχής επιτάχθηκε από τους Γερμανούς για να προβάλλει ταινίες για την ψυχαγωγία των γερμανικών στρατευμάτων.

Το Αττικόν μετατρέπεται, έτσι, σε SoldatenKino Victoria, το Απόλλων σε Kino Apollo, ενώ οι άλλοι κινηματογράφοι υποχρεώνονται να αναγράφουν τους τίτλους των έργων εκτός από ελληνικά, στα γερμανικά και ιταλικά.

Τη δεκαετία του ’30 δημιουργείται και η δεύτερη κινηματογραφική αίθουσα, ο «Απόλλων», στο υπόγειο, ενώ εγκαθίστανται εδώ τα γραφεία της «Σκούρας Φιλμς», υπό τη διεύθυνση της οποίας λειτουργούν οι δύο κινηματογράφοι.

Το 1960 οι αδελφοί Γρηγοριάδου και ο Άγγελος Αγαλιώτης εξασφαλίζουν άδεια για επισκευές από την Πολεοδομία Αθηνών και το 1982 πραγματοποιούνται γενικές εργασίες συντήρησης και αναπαλαίωσης πάνω σε μελέτη του αρχιτέκτονα Ι. Χριστακόπουλου.

Όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του, λαμπεροί αστέρες του Χόλιγουντ, του ευρωπαϊκού και του ελληνικού σινεμά ανέβηκαν τη λευκή μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί στην αίθουσα.

Στην -σχεδόν- αιωνόβια ζωή του έχει φιλοξενήσει μεγάλες ευρωπαϊκές αλλά και παγκόσμιες πρεμιέρες, φεστιβάλ, συναυλίες Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, καθώς και την πρώτη ροκ-όπερα της Ελλάδας.

Σήμα-κατατεθέν του σινεμά είναι, φυσικά, ο εντυπωσιακός του πολυέλαιος.